Geschiedenis van de schaakclub
"Kijk Uit" 1924-1948

Uit het jubileum nummer ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan van Kijk Uit
Door C.J. Gordijn

De eerste stappen tot het oprichten van de club werden gedaan op 17 december 1924 in een oprichtingsvergadering met als initiatiefnemers de heren A.J.G. ter Haar, J.C.L. Gordijn en F.H. Bakker.

Met de na de Eerste Wereldoorlog op gang gekomen stroom forensen, die Amsterdam verruilde voor het buitenleven, kwamen beide eerstgenoemde families mee en vestigden zich in Driehuis. Een klein plaatsje weliswaar niet met drie huizen, zoals de naam aangeeft, maar toch ook niet veel meer. Voor de familie Gordijn was er een dringende reden tot verhuizen vanwege de gezondheidstoestand van vader Gordijn, die leed aan astma-bronchitis en op doktersadvies de frisse zeelucht moest opzoeken. De familie bestond uit: ouders, drie zonen t.w. G.C.J. (geb. 1899), J.L.C. (geb. 1901) en C.J. (geb. 1912) en 2 dochters.
G.C.J. en ter Haar werkten in Amsterdam en zij gebruikten de trein (stoom) om er te komen. Zij beschikten in de regel over een eigen compartiment voor 8 personen met slechts aan beide kanten een toegangsdeur. De toenmalige treinen hadden deze uitvoering. Er ontstond in de trein een groepje van 6 á 7 man, allemaal werkzaam in de financiële sector. Men doodde de reistijd, die aanzienlijk langer duurde dan nu, met schaken.
Een ieder schafte zich een zakschaakspelletje met benen schuifstukjes aan en er ontstond groot enthousiasme voor het spel. Na ruim een jaar ontstond het idee een club te formeren op initiatief van de reeds genoemde heer Ter Haar.
Op bovengenoemde datum t.w. 17-12-1924 was het zo ver, 8 personen w.o. ook J. L.C. waren aanwezig en besloten tot oprichting. Men benoemde een bestuur, wat er als volgt uitzag:
Voorzitter: A.J.G. ter Haar
Secretaris: J.L.C. Gordijn
Penningmeester: F.R. Bakker
Een speellokaal werd bevonden bij de lunchroom 'Westerveld' van de heer Otto te Driehuis. Dit gebouw stond op de plek waar nu de administratie van het crematorium zetelt, vlakbij de spoorwegovergang Driehuis-Westerveld. Volledigheidshalve zij vermeid, dat G.C.J. geen bestuursfunctie kon aannemen wegens studieredenen (werd wel lid) en J.L.C. niet tot de treingroep behoorde (hij werkte in Wormerveer en ging dus de andere kant op), maar eveneens lid werd. En de laatste C.J. nog te jong bevonden werd om lid te worden. Hij kwam het eerst in 1929 en is thans nog lid van de vereniging.

Ook de naam van de club werd snel gevonden. Onder vrienden en bekenden werd een prijs uitgeloofd voor de beste naam. Deze viel ten deel aan Mej. A. Gordijn voor haar naam 'Kijk Uit'. Zij was de jongste zuster van de gebroeders en was van mening dat goed uitkijken voor de verholen lagen en listen van de tegenstander erg belangrijk was.
De eerste jaren waren niet gemakkelijk. Er moest steeds verhuisd worden o.a. naar hotel 'De Weyman' in Santpoort-Dorp en naar het stationskoffiehuis in Santpoort-Zuid. 'De Weyman' bestaat nog, is onlangs afgebrand en weer opgebouwd, het koffiehuis verdween en stond op de plaats, waar nu de flats staan van Prinsenhof. Maar gezellig was het wel, vooral bij de Weyman. Hier meldde zich als lid de oude dokter A. de Groot, vader van Adriaan, de huidige professor in de psychologie en voor de oorlog reeds behorende tot de toptien in Nederland.
Vader bezocht zijn verre patiënten met paard en koets en nabij met de fiets. De club was blij met deze door de dorpelingen zeer gewaardeerde notabele.
C.J. Gordijn was een keer ziek, dokter werd ontboden, diagnose gesteld, en daarna nodigde hij hem uit voor een partijtje schaak!
De verhuizing naar Santpoort leverde wel wat nieuwe leden op, maar het bestand kwam niet verder dan zo'n 15 leden. Naarstig werd gezocht naar leden en uiteindelijk werd besloten naar Velsen te verhuizen. De club kwam terecht in de lunchroom 'Aneta' in de Meervlietstraat te Velsen-Zuid, wat nu een pannenkoekhuis is geworden. Het besluit tot verhuizing werd genomen op een algemene ledenvergadering (Voortaan genoemd ALV) op 7 september 1927, door de 14 aanwezige leden in 'Aneta'.
Aldaar vond tevens een wijziging in het bestuur plaats. De heer ter Haar, die kennelijk 'Aneta' wat ver weg vond, trad af en werd donateur. Een paar jaar later zou hij echter terugkeren als voorzitter.
De heer F.R. Bakker werd nu voorzitter. Tevens werd er een tweede secretaris benoemd in de persoon van de heer S. v.d. Weele, alsmede een bordencommissaris te weten de heer S. de Vries, veldwachter park Velserbeek, en een penningmeester de heer W. Bakker, kapper te Velsen-Zuid.

De contributie ad f 0,10 per week of f 5,20 per jaar bleef gehandhaafd.
Het schaakmateriaal was nog niet aanwezig in 'Aneta'. De vergadering verliep zeer vlot en na het slotwoord van de voorzitter gingen diverse leden van huis borden en stukken ophalen om de avond al schakend te beëindigen. Het enthousiasme was groot!

Op 18 september 1927 volgde een tweede vergadering, waarbij het reglement en statuten werden vastgesteld. Besloten werd deze op te hangen in het clublokaal, zodat alle leden er kennis van konden nemen.
Het eerste evenement in het seizoen 1927-1928 was het houden van een simultaan-seance, gegeven door Lodewijk Prins (ons allen wel bekend) op 26-10-1927. Lodewijk was nog zeer jong, ambitieus en leek voorbestemd voor een grote schaakcarrière. De seance verliep helaas niet vlot, de weerstand was blijkbaar te groot en het merendeel der partijen was op het sluitingsuur nog niet beëindigd.
Ook een tweede seance op 9-11-1927 verliep niet vlot. Enige partijen kwamen niet uit en bovendien werd menig partijtje door ons gewonnen. Alle begin is moeilijk. Ook voor Lodewijk.

Op 16-11-1927 kwam de eerste wedstrijd met een andere club uit de regio (Bloemendaal) tot stand. Met een tiental werd er gewonnen met 6½-2½ en één partij bleef afgebroken. Direct hierop kwam een uitnodiging van Bloemendaal om bij hen te komen spelen. De energieke voorzitter van de club, de heer van Dord hield bij zijn openingswoord een, wat wij nu noemen, 'donderspeech' tot zijn leden en bezwoer hen ervoor te zorgen dat de overwinning aan Bloemendaal bleef. Ons tiental was hierdoor zo aangeslagen dat nu verloren werd (4-6).

Op 9-12-1927 kwam wederom een contact tot stand en nu met Castricum, dat ons te sterk bleek. (4-6).

Een traumatische dag voor Kijk Uit werd 21-12-1927. De club kwam 'in ruste', draaide goed en alles was naar wens. Bij aankomst in de zaal op de clubavond bleek deze op slot en bij navraag bleek dat de zaal voor ons gesloten bleef. De heer Redelijkheid van 'Aneta' deed zijn naam geen eer aan en beëindigde zonder commentaar de zaalhuur.
Goede raad was duur, maar hij stond ons na enig aandringen wel toe, dat we even vergaderden. Er werd besloten te verhuizen naar het hotel 'Velserbeek'. Daar werd op 28-12-1927 een ledenvergadering gehouden.
Later bleek dat de schaatsenrijderij de oorzaak was. Dit gebeuren bracht voor hem meer geld in het laatje.
Toen bleek dat de zaalhuur ad f 3,- per week te pittig werd bevonden, besloot men te verhuizen naar het stationskoffiehuis van de heer de Graaf te Velsen per 1-2-1928. Bij stemming bleek hiervoor een redelijke meerderheid aanwezig.

Nog in Velserbeek vond op 25-1-1928 de revanche wedstrijd plaats tegen Castricum. Er werd nu met 8½-4½ gewonnen.

Noodgedwongen moest op 15-2-1928 vergaderd worden over de financiën. Besloten werd na uitgebreide discussie tot verhoging van de contributie van f 0,10 tot f 0,15 per week, dit ondanks een genereus aanbod van ons lid Mr. Boissevain, die een opbergkast ten geschenke aanbood. De vergadering was een zogenaamd 'tussendoortje'. Men was reeds aan het spelen toen om 21.00 uur de zaak werd gestopt, de vergadering begon en na het slot om 21.45 uur ging men welgemoed verder.

Na deze turbulente periode kwam nu de onderlinge kompetitie ter sprake. Men was reeds in november begonnen. maar van een sterkte-ladder was nog geen sprake. Bovendien liep de sterkte nogal uiteen. Het ledental was inmiddels gegroeid tot 26 personen. Er werd een eerste tiental gevormd met 2 reserves en een tweede tiental met 4 reserves. Na een enkelrondige wedstrijd werden er door de 3 laagstuitkomenden van het eerste tiental degradatiewedstrijden gespeeld tegen de 3 toppers uit het tweede tiental. Op die manier werd al spoedig een redelijke ranglijst verkregen.

Verzot was men in die tijd op simultaanseances. Men vond het een boeiend schouwspel te weten één man tegen een groot aantal clubleden in ijltempo te zien spelen. Men onderbrak daarvoor graag de onderlinge kompetitie.
Op 28-3-1928 kwam op bezoek de heer Haak, hoofdklassespeler van het VAS Amsterdam, voorgesteld door de heer ter Haar, oud-voorzitter. Een 20-tal leden was aanwezig. Wederom hadden we geen geluk. De heer Haak was ernstig verkouden, bedlegerig geweest, en niet in de vereiste conditie. Ook deze seance werd hierdoor beëindigd.
J.C.L. Gordijn als secretaris wilde het gebeuren graag observeren zonder zelf te spelen en deswege mocht schrijver dezes voor hem invallen. In zijn notulen schrijft hij: 'Ofschoon pas 16 jaar was hij de eerste die zijn partij won. Inderdaad na jaren, een waardig nieuw lid?'.

Het clubleven kwam nu goed op gang. Fel werd gestreden voor het kampioenschap en om degradatie te ontgaan. De onderlinge kompetitie was jammer genoeg nog niet geheel beëindigd toen de zomer intrad en de club vakantie hield tot september.

Seizoen 1928-1929
Het nieuwe seizoen 1928-1929 werd begonnen met een ALV waarbij 18 leden aanwezig waren. (ledenbestand was 26) Het belangrijkste punt betrof wederom een verhuizing. Een aantal leden had een gezellige en vooral ruimere gelegenheid ontdekt bij de lunchroom van de heer van Eynthoven. Hier was vroeger reeds een kleine club gevestigd, genaamd ''t Sas', die echter ter ziele was gegaan. Direct werd met grote meerderheid tot verhuizing besloten.
Het seizoen verliep verder rustig. Men was tevreden met de lokaliteit en uitgebreid werd aan de onderlinge kompetitie deelgenomen. Voor het eerst werd deze geheel afgewerkt, met als resultaat het begroeten van de eerste officiële clubkampioen te weten de heer J. v.d. Put. Hij werd geëerd met een wisselprijs en een medaille. Inmiddels had ook de pers ons ontdekt en kwamen van de club het wel en wee, alsmede uitslagen van de onderlinge kompetitie in het plaatselijke blad.

Seizoen 1929-1930
Het nieuwe seizoen 1929-1930 werd begonnen met de ALV op 11-9 meteen opkomst van 21 leden. In zijn openingswoord deelt de voorzitter mede een vaste kern in de club ontdekt te hebben. Hij stelt de leden een grote toekomst van de club in het vooruitzicht. De penningmeester meldt een batig saldo van f 45,60, hetgeen met applaus werd begroet.
Het punt 'bestuursverkiezing', hetgeen in deze beginjaren door zijn vele mutaties nogal wat tijd in beslag nam, vertoont nu de terugkeer van de heer ter Haar in het bestuur, nog niet als voorzitter maar als tweede secretaris.

Bij het toen reeds gebruikelijke gesleutel aan de onderlinge kompetitie (verder genoemd OC) werd onder andere vastgesteld, dat een lid, die zonder tegenbericht wegbleef een nul verkreeg en een lid, die afwezigheid gemeld had, verplicht werd zijn wedstrijd thuis te spelen. Bovendien werden leden met grote afwezigheid verzocht zich uit de kompetitie terug te trekken.

Verder werd nog bepaald dat nieuwe leden dienden voor te spelen tegen de top van de club. Waarna hun indeling door het bestuur volgde op het advies van deze top. Tenslotte wees de voorzitter op het '5 jaar bestaan' van de club in december 1929. Hij stelde een feestavond voor met de dames en zag dit als dank voor hun opofferingsgezindheid voor de veel tijd eisende hobby van hun eega's.
Er was instemming van de vergadering en de financiële zijde zou bekeken worden. Op 21-1-1930 vond, door allerlei omstandigheden vertraagd, de feestelijke herdenking plaats. Voorzitter Bakker hield een mooie feestrede, releveerde aan 5 jaar geschiedenis van Kijk Uit en bedankte de heer ter Haar voor zijn destijds genomen initiatief.

Op een LV van 11-2-1930 trad de heer A.J. de Vries, naar voren en betoogde, dat de oprichtingsdatum van de club in december 1924 niet de juiste was. Aangehouden diende te worden de datum 17-9-1927 waarop de club van Santpoort naar Velsen verhuisde.
Wrange discussies ontstonden, maar de heer de Vries bleek een meerderheid (allen Velsenaren) achter zich te hebben. De voorzitter stelde daarna een motie van vertrouwen, waarbij de leden allen staande hun aanhankelijkheid aan het bestuur kenbaar maakte. De oprichtingsdatum werd wel gewijzigd in 17-9-1927.

Op 18-2-1930 kwam de heer Haak wederom op visite. Hij gaf theorieles en speelde een consultatiepartij, die bij de leden erg in de smaak viel. Afgesproken werd dit evenement eens in de maand te houden.

Reeds in den beginne ontstond bij de leden grote interesse voor het houden van een gong- bliksemtoernooi. Dit verliep als volgt. Een gong werd aangeschaft en één der leden, meestal voorzitter ter Haar, met een ouderwets zakhorloge voor zich, sloeg elke tien, soms vijf seconden op de gong. Bij dit gebeuren diende de aan de beurt zijnde speler onmiddellijke te zetten bij het luiden der gong. Grote hilariteit, waarbij ook wel eens onverkwikkelijke toestanden ontstonden. Bij de gongslag bracht men wel de hand boven het bord, maar men zag nog niet direct een goede zet en de tijd liep door ten nadele van de tegenpartij. Onder luid protest van de tegenstander werd dan een zet afgedwongen.

In die tijd werd er veel vergaderd. Veelvuldig waren de bestuursmutaties, alsmede verhuizingen enzovoorts. Op 1-4-1930 moest er weer vergaderd worden. Door het aftreden van de heer F.R. Bakker, wegens gezondheidsredenen, moest een nieuwe voorzitter gekozen worden. Bijna eenstemmig werd dit weer de heer ter Haar, oud-voorzitter.
De heer ter Haar was een bijzondere man. Het schaken was niet zijn favoriete sport, maar hij was wel 'getrouwd' met de club. Vaak zonder zelf te spelen, leidde hij de speelavonden, zette alles klaar en ruimde alles op, bedacht allerlei evenementen, kocht prijzen samen met G.C.J. Gordijn en bediende altijd de gong, enzovoorts. Kortom, een 'ideale voorzitter'!

Een vermeldenswaard evenement vond plaats in dit seizoen, te weten een simultaanseance, gehouden door de heer H.G.M. Weenink. Weenink was de eerste echte grote simultaanspeler in ons midden.
Een zeer expressieve man, die in sneltreintempo langs de borden ging en ervoor zorgde dat de strijd lang voor sluitingstijd beëindigd was. Hij kreeg 30 borden tegen zich, won 22 partijen, verloor er 4 en gaf 4 partijen remise.

Zijn grote liefde lag in het probleemschaken en vele komposities zijn van zijn hand verschenen. Helaas stierf hij, nog jong (39 jaar) op 2-12-1931 aan bloedvergiftiging, hetgeen grote beroering in de club veroorzaakte. Hij was een zeer sympathiek mens. Nog in de ban van deze gebeurtenis werd een nieuw opgerichte schaakclub in Beverwijk naar hem vernoemd.
Clubkampioen werd dit seizoen de heer H. Schmitz.

Nog enige vriendschappelijke wedstrijden werden met onze vrienden uit Bloemendaal en Castricum gespeeld. Beide werden nu met ruim verschil gewonnen. Het ging crescendo met ons speelpeil!

Ook werd reeds in de pers een 11-tal problemen vermeld. De lezers dienden de oplossingen in te zenden bij de secretaris en in juni was voor degene met de meeste goede oplossingen een prijs uitgeloofd, beschikbaar gesteld door de club.

De club was zeer actief met het organiseren van allerlei evenementen en zorgde daarmee ervoor, dat het enthousiasme voor ons 'schone spel' sterk toenam.

Seizoen 1930-1931
Opening vond plaats met een ALV op 30-9-1930, aanwezig 24 leden. In deze vergadering valt als belangrijkste besluit het zich aanmelden voor deelname aan de KNSB-kompetitie. Er zou deelgenomen worden met 2 tientallen. Het eerste team kwam uit in de 2e-klasse en het tweede in de 3e-klasse. Samenstelling:

Eindstanden:

Later in het seizoen werd nog met een derde team ingeschreven. Dit team vormde met VAS 5 en HSG 3 een pooltje van 3 teams (slechts 4 wedstrijden in een dubbele ronde). Het eindresultaat was slecht, alle teams kwamen onderaan. Toch werden enige nipte tegenslagen (b.v. 4½ - 5½) tegen sterke clubs geboekt. Dit gaf ons toch vertrouwen in de toekomst. Men ging door en gebleken is dat de resultaten in de komende jaren zich snel zouden verbeteren.
Een groot massakamp met het HSG Haarlem werd nog gehouden op 19-5-1931, resultaat 19½-20½.. Een prima prestatie. Clubkampioen werd voor de tweede maal H.J. Schmitz.

Seizoen 1931-1932
Het seizoen 1931-1932 begon met een ledenbestand van 43 leden en werd geopend met een ALV op 13 oktober. De gebruikelijke agenda werd afgewerkt. Ter tafel kwam een verzoek van de KNSB om financiële steun, daar zij in geldnood kwamen te verkeren. De vergadering besloot echter om eerst af te wachten tot nadere gegevens over deze situatie bekend waren.
Het seizoen verliep rustig tot voorzitter ter Haar het idee ontwikkelde de jaarlijkse bondswedstrijden deze zomer naar ons toe te halen. Op een LV van 16-2-32 (35 leden aanwezig) werden de leden hierover gepolst. Het grote probleem was de geschatte kosten ad f 150,- en de vraag hoe men dit bedrag zou weten te dekken.

De navolgende voorstellen werden door de leden goedgekeurd:
1. Circulatie intekenlijst onder de leden.
2. Verzoek aan gemeentebestuur aanwezig te willen zijn bij de officiële opening.
3. Benoeming regelingscommissie van 5 personen.
4. Het organiseren van uitstapjes met de deelnemers. De heer Polderman biedt een excursie aan naar het Hoogovenbedrijf.
5. Het organiseren van een contakt met de vereniging 'IJmuidens Bloei'.
6. Het aanbieden van een koffietafel aan de deelnemers.

De KNSB biedt de betaling van de zaalhuur aan. In een later stadium werden datum en plaats vastgesteld te weten 22 t/m 26-8-1932 in hotel 'de Prins' gelegen vlakbij de aanlegsteiger van de veerpont, maar wel aan de noordkant, dus in Velsen-Noord. 5 deelnemers hadden zich opgegeven. Zij werden door de burgemeester ontvangen in het nu oude raadhuis te Velsen-Zuid (zie foto).

Ontvangst op het gemeentehuis te Velsen i.v.m.
Bondswedstrijden op 22 t/m 26 augustus 1932

Het toernooi had een zeer succesvol verloop.

Uitslagen:
hoofdklasse A t/m E, resultaat Kijk Uit
le. H. Schmitz - 3e. A. de Groot
1e klasse A-B
1e. J. Klaver - 5e. S. Kooi - 5e. C.J. Gordijn
2e klasse A t/m C
3e. Polderman
4e. Post
5e. Schuurman - Stals en v.d. Smissen
6e. Bilder

Naast diverse uitstapjes en excursies was men ook nog getuige van een demonstratie kunststoten op het biljart, uitgevoerd door de eigenaar van Hotel de Prins, de heer Koopman. Staaltjes van zijn kunnen werden met groot enthousiasme begroet. De heer Koopman bleek een aimabele mens en in goede stemming, want zijn dochter was pas tot schoonheidskoningin van Nederland gekroond.

Door de leden aanwas kwam de lokaliteit weer eens ter sprake. Van de heer Roth, eigenaar van 'Het Wapen van Velsen' gelegen aan de Kalverstraat, kwam een fantastische aanbieding. Hij wilde zijn fraaie toneelzaal ter beschikking stellen voor de prijs van f 8,- per maand. Na uitgebreide discussies bleek echter dat de leden een grote binding met de heer Eynthoven hadden. Bij stemming bleek de meerderheid toch tegen verhuizing. Wel zou de heer Eynthoven zorgen voor diverse verbeteringen.

Clubkampioen werd de heer J. Zoontjes, vorig jaar als lid toegetreden en reeds toen al een geduchte tegenstander voor de kampioen 1930-1931 de heer Schmitz. Deze werd na een spannende finish door Zoontjes voorbijgestreefd.
Uitslagen bondscompetitie (eindstanden):
Wij namen dit jaar deel met 4 teams, waarvan het 1e team uitkwam in de 2e-klasse. Het 2e team in de 3e-klasse. De teams 3A en 3B in de 4e-klasse.

De resultaten zijn iets beter, vooral voor K.U. 2. De weg omhoog zal niet eenvoudig zijn. Wederom werden we geschokt door het overlijden op zeer jeugdige leeftijd van de heer Daniël Noteboom op 12 januari 1932 op 26-jarige leeftijd. Hij was deelnemer aan het toernooi te Hastings. Na afloop werd hij ziek en slechts enige dagen later overleed hij. Daniël hield een grote belofte in voor onze schaakwereld.

Seizoen 1932-1933
In dit seizoen vinden geen grote gebeurtenissen plaats. De heer Schmitz treedt af als 2e secretaris, en wordt opgevolgd door de heer Scholte. Na enige maanden moet ook deze heer de club verlaten door verhuizing. 2e secretaris wordt nu Mr. Hellema. Verder verkrijgt de penningmeester décharge voor zijn uitgaven t.a.v. de gehouden bondswedstrijden.
De heer Zoontjes is bereid eens per maand een uur schaakles te geven. Na afloop van de bondswedstrijden voelde de heer Baarde, naar ik meen journalist, zich geroepen nog eens onze voorzitter geducht in het zonnetje te zetten. In een gloedvolle rede brengt hij alle kwaliteiten van de heer ter Haar, en dat zijn er vele, naar voren. Speciaal voor de fantastische organisatie van de bondswedstrijden brengt de heer Baarda hem grote hulde. Na beëindiging van de speech toonden de leden hun erkenning door staande hun instemming te betuigen.

Wederom werd er veel tijd besteed aan de OC die nog steeds niet echt naar wens verliep. Ook de nul verkregen door afwezigheid zonder bericht kwam weer ter tafel. Ook werd aandacht besteed aan het artikel in het bondsblad van de hand van de heer Liket, waarbij suggesties werden gedaan voor het inrichten van onderlinge kompetities. Besloten werd het bestuur te machtigen de O.C. naar eigen inzicht in te richten.
Op 10-10-1933 werd weer eens een simultaanseance gehouden en wel door de heer Pannekoek uit Bloemendaal. Veel deelnemers en een geslaagde avond. Later in het seizoen simultaneerde Mr. Hans Kmoch voor onze club en ook deze seance werd een doorslaand succes.
Tenslotte nog een groot evenement. Op 22-10-1933 werd een massakamp gehouden in de tuinzaal van Krasnapolsky te Amsterdam. Georganiseerd door de ASB (Amsterdamse Schaakbond) en de NHSB, met ruim 100 deelnemers. Na afloop werd een diner aangeboden en hiervan is een overzichtsfoto bewaard gebleven. Vele leden en bestuurders van Kijk Uit waren aanwezig, alsmede een afgevaardigde van de KNSB (onder andere vader W.A.T. Schelfhout en zijn zoon, van Harten, Trotsenburg en Liket, allen bestuurders, zie foto).

Massakamp ASB-NHSB Krasnapolsky 20-10-1933

Droef was de constatering achteraf dat deze kamp de laatste zou betekenen voor G.C.J. Gordijn, reeds bij de oprichting aanwezig. Kort na de wedstrijd werd hij ziek en bleek overvallen door een toen nog ongeneeslijke ziekte (TBC). Na een lang ziekbed van anderhalf jaar overleed hij op 24 maart 1935.

In de bondscompetitie vindt nu de doorbraak plaats van ons le team. Eindstanden:

De onderlinge kompetitie verliep in 1932-1933 zeer spannend en voor de tweede maal werd de heer J. Zoontjes clubkampioen.

Seizoen 1933-1934
Een ALV van 3-10-1933 werd gehouden ter opening van het seizoen. De voorzitter meldt dat het ledenbestand verder is gegroeid tot 56 leden, waarvan slechts de helft aanwezig was op deze ALV. De voorzitter vindt de opkomst teleurstellend en roept de leden met klem op onze vergaderingen voltallig bij te wonen.
Het bestuur bleek zeer gelukkig met de penningmeester, de heer Hellema. Niet alleen het feit dat hij f 80,- in de kas had overgehouden, na een kostenrijk seizoen, maar tevens bleek hij zijn functie perfect uit te oefenen.
Gesteund werd hij hierbij door de leden die trouw hun contributie afdroegen. Het ludieke idee van hem om met een luide gongslag in het begin van de speelavond zijn aanwezigheid kenbaar te maken voor de inning van gelden, behoefde het hele seizoen niet gebruikt te worden!

Seizoen 1934-1935
Dit nam een aanvang met een A.L.V. op 26-9-1934 met een aanwezigheid van 35 leden. In zijn opening memoreerde de voorzitter het overlijden van ons lid, de heer Klaver. Een goed schaker en een waardig clubgenoot ging van ons heen. Zijn nagedachtenis zullen we steeds in ere houden.
Veel lovende woorden waren er voor de nieuwe clubkampioen de heer A.D. de Groot (de huidige professor in de psychologie), jongste zoon van Dr. A. de Groot, reeds genoemd in de beginjaren. Voor een ieder was snel duidelijk dat Adriaan een groot schaakgenie was. Reeds voor de oorlog klom hij op tot de schaak toptien van Nederland. Ook hij bleek bereid via lessen zijn schaakkunde over te dragen aan de leden.
Een dramatische scène ontstond tussen voorzitter en penningmeester naar aanleiding van een beruchte wedstrijd met de SC Heemstede. De toedracht is niet meer bekend. De penningmeester erkende echter zijn ongelijk in deze kwestie en in een betoog roemde hij het inzicht en strijdvaardigheid voor zijn 'Kijk Uit' van voorzitter ter Haar.
In de jaren 1933 en 1934 deed de 'malaise' in het land zich duchtig voelen en ook Kijk Uit ontkwam hier niet aan. Het ledental liep terug tot zo'n 35 leden en ook de sfeer op de club was niet meer wat het geweest was.
Voor wat betreft de bondscompetitie werd dit jaar de 3e plaats bereikt in de klasse 1 door ons eerste team. Eén werd HSG 1 met 8 punten en tweede werd VAS 2 met 7 punten.
Van K.U. 2 is geen uitslag bekend. K.U. 3 kwam onderaan met 0 punten in klasse III A. En K.U. 4 werd kampioen in klasse III C met 7 punten.
Ook het bestuur ontkwam niet aan malaise. Voorzitter ter Haar legde zijn functie neer na 10 jaren trouwe dienst aan de club en tevens moesten nog 2 bestuursleden vervangen worden. In een BLV van 17-9-1935 werd in de vacatures voorzien.

De heer ter Haar kon de functie van voorzitter niet tot tevredenheid meer combineren met zijn huidige drukke werkzaamheden. Tot opvolger werd Mr. Hellema benoemd en de daardoor vrijgekomen vacature van penningmeester werd bezet door de heer Baljet.
Op de snelvolgende ALV van 8-10-1935 was het belangrijkste punt de verkiezing van de heer ter Haar tot erevoorzitter. Na enige discussie bleken alle leden wel overtuigd dat deze erefunctie zeer zeker door oud-voorzitter ter Haar verdiend was. Later op de avond verscheen hij op de club en werd hem door Mr. Hellema het besluit van de leden, zijnde de verkiezing tot erevoorzitter, medegedeeld. Men zou juist beginnen met punt 5 van de agenda, toen de oud-voorzitter binnenkwam. Punt 5 werd aangehouden en Mr. Hellema nam het woord.
Hij uitte zijn vreugde over de aanwezigheid van de oud-voorzitter, ofschoon dit eigenlijk niet anders kon zijn, want wij moeten toch een hartelijk afscheid van u nemen. U die zoveel jaren met de meest mogelijke ijver de schaakclub heeft opgewerkt, ja, alles heeft gedaan met opoffering van elk eigenbelang, zelfs van uw eigen schaakliefhebberij.
Uw parool was clubbelang boven al'.

Wij kunnen dan ook niet anders dan met leedwezen uw vertrek beschouwen, en uiteindelijk u op deze avond nog eens hartelijk dankzeggen voor al hetgeen gij deed voor het belang van Kijk Uit. Wij menen onze dank niet beter te kunnen uiten dan u het erevoorzitterschap van onze club aan te bieden. Wij hopen, dat u dit zult willen aanvaarden.
De heer Ter Haar bedankt geroerd met hartelijke bewoordingen bestuur en leden voor deze grote hulde en zal gaarne het sympathieke voorstel aanvaarden. Een welgemeend applaus viel hem hierna ten deel. Met deze happening werd eigenlijk exact een periode van 10 jaar opbouw en bloei van Kijk Uit afgesloten.

Clubkampioen 1934-1935 werd wederom A.D. de Groot en zelfs met een ruime voorsprong op zijn concurrenten. Helaas moeten we hem het komend seizoen missen. Na behalen van het kampioenschap bedankte hij wegens studieredenen als lid. In een ingezonden brief bedankte hij voor de vele gezellige avonden en voor de steun, die hij vooral van ons bestuur ontving bij de verdere ontplooiing van zijn spel.
Een groot succes werd door hem behaald in de wedstrijd om het kampioenschap van Amsterdam. Hij werd kampioen met vlag en wimpel met 4½ uit 5 punten. Hieronder nog even vermeld de eindstand:

De naam Kijk Uit voor een schaakclub, bleek populair. In Oudewater, alsmede in Halfweg ontstonden schaakclubs met deze naam. Hen zou echter geen lang leven beschoren zijn.

Seizoen 1935-1936
De ALV werd 08-10-35 gehouden. Interessant is het besluit om in de OC het 1e team met de klok te laten spelen. Voor de resterende teams werd dit sterk gepropageerd, maar nog niet verplicht gesteld.
De KNSB deelt mede, dat zij voor het beslissen van ingezonden hangpartijen uit de bondscompetitie een prijs van f 2,- per partij zal berekenen.
Voor het eerst komt ook het idee naar voren een jeugdafdeling te stichten. De financiële offers die hiermede gepaard gaan ziet men nog niet zitten. Alsmede is er ook nog de geringe bereidheid bij de leden om de organisatie van een ander op zich te nemen.
In november 1935 verraste ons het bericht dat de heer Eynthoven stopt met zijn lunchroom en hij helaas de verhuur van zijn lokaal moet beëindigen. Zes jaar (ongekend) hebben wij bij hem doorgebracht met veel wel, maar toch ook wel wat wee. De club heeft in deze jaren zijn grootste groei doorgemaakt en slechts in het laatste seizoen is hier enige kentering in gekomen.
De verhuizing gaf weinig problemen en op 12-11-35 reeds werd het nieuwe lokaal, te weten de kleine zaal van 'Het Verenigingsgebouw', Kalverstraat, IJmuiden, betrokken. Van de heer Eynthoven werd op een L.V. met de meest hartelijke bewoordingen afscheid genomen.
Door het 'Euwe-effect' (wereldkampioen in 1935) stroomden weer leden toe en kwamen we met het bestand weer boven de 50 leden. Deze toeloop kon het zaaltje niet verdragen, men zat soms als haringen in een ton. Er werd al heel snel gedacht aan het huren van een grotere zaal, in hetzelfde gebouw aanwezig.
Voor deze zaal moest echter f 15, - per maand (het dubbele van de kleine zaal) betaald worden. De penningmeester moest opdraven en deze berekende, dat de club per week f 8,35 ontving aan contributie. Hiervan werd uitgegeven f 3,50 aan zaalhuur, f 2,25 voor bijdrage bond en f 1,30 voor busvervoer (men huurde voor uitwedstrijden vaak een busje). Resteerde f 1,30 per week en er was nog een saldo in kas van f 40,--.
De penningmeester adviseerde de huur aan te gaan voor een jaar, maar vroeg wel een contributieverhoging van f 0,03 per maand. De contributie kwam daardoor op f 0,75 per maand. De L.V. gaf zijn fiat op 23-01-1936.
Inmiddels groeide het ledental tot 76, waarvan 19 gedurende het seizoen weer vertrokken en moest de OC-leider een supplement tientallen kompetitie in het leven roepen.

Dr. Max Euwe gaf radio-schaaklessen voor de AVRO en ons verzoek tot een radio-aansluiting in ons clublokaal werd door de radiocentrale Kennemerland gehonoreerd en wel kosteloos. Deze lessen werden gehouden van 22.25 tot 23.00 uur en werden door alle leden, aangevuld met belangstellenden met grote belangstelling gevolgd.
In het O.C. ontstond zware strijd om de clubtitel tussen 4 prominenten, te weten H. Schmitz, S. Kooi, Dr. J. de Graaf en C. Pels. C. Pels werd uiteindelijk kampioen.
De bondscompetitie in 1935-1936 verliep voor ons desastreus.
Hieronder de ranglijsten:

Op 02-06-1936 kwam onze oude vriend Adriaan de Groot op visite en speelde een simultaanseance tegen 26 borden. Zijn resultaat was geweldig, hij won 21 partijen en maakt 5 remises.

Seizoen 1936-1937
Het seizoen 1936-1937 werd met betere verwachtingen begonnen. De malaise leek voorbij. Het ledental liep op tot 79, maar het verloop bleef groot, want 25 leden bedankten na korte tijd. Het Euwe-effect was blijkbaar uitgewerkt.
Clubkampioen werd een veelbelovende jongeling te weten Jilling van Dijk. In 1935 lid geworden stoomde hij, net als destijds Adriaan de Groot, door naar de clubtitel. Ook in hem zag de club wederom een schaker met grote toekomst.
In de bond kwam het le team van ons onderaan de ranglijst. Degradatiewedstrijden werden noodzakelijk, maar wij konden het aanstormende 'Weenink' uit Beverwijk afhouden van promotie. Een magere overwinning werd tegen hen behaald en wij konden ons le-klasserschap behouden.
De belangrijkste gebeurtenis was wel het afscheid van onze secretaris, de heer J.L.C. Gordijn. Hij ging per 1 april 1937 de club verlaten i.v.m. verhuizing naar elders. Gedurende 10 jaar had hij het secretariaat voortreffelijk beheerd. Notulen door hem geschreven zijn gelukkig bewaard gebleven en uit deze gegevens is veelvuldig geput om de vroege geschiedenis van de club te schrijven.
Voorzitter Mr. Hellema nam in een 'feestvergadering' (ALV), waarin het 10-jarig bestaan van de club werd herdacht, op 07-09-1937 afscheid van hem.
De secretaris had een verslag gemaakt over de eerste 10 jaren en de vergadering, aanwezig 44 leden, vroeg de voorzitter dit verslag te willen voorlezen. De voorzitter voldeed hieraan gaarne. Duidelijk werd hoe beide prominente bestuursleden, voorzitter Ter Haar en secretaris J.L.C. Gordijn, de vereniging hebben gedragen en deze tot grote bloei hebben gebracht.
De voorzitter besloot zijn feestrede met de constatering, dat de club zijn grootste bloei en groei heeft meegemaakt in de 'Eynthoven'-periode (1928-1935). Met tevredenheid stelde hij vast, dat de huidige club kerngezond is. Vroegere topspelers, zoals Schmitz, Zoontjes en De Groot, waren weliswaar vertrokken, maar door nauwelijks minder kwalitatieve spelers, o.a. Van Dijk, Pels en Kooi, opgevolgd. Het verheugde voorzitter dat de geest van gelijkheid, saamhorigheid en discipline nog steeds in de club aanwezig is en hij sprak tot slot de wens uit, dat Kijk Uit nog vele jaren in bloei mag blijven bestaan.
De avond werd besloten met een gong-bliksem-toernooi, traditioneel met grote hilariteit, blunders, rode gezichten en wilde haren. Om 24.00 uur vond de prijsuitreiking plaats en kwam een einde aan een bijzonder gezellige avond.

Seizoen 1937-1938
Nog dient vermeld, dat in 1937-1938 met 3 teams in de bond zal worden deelgenomen en voor het eerst in de OC als proef met kleine groepen en dubbele ronde zal worden gespeeld.
Opmerkelijk was de instelling van een 'dwang-competitie' per 01-03-1938. Deze was bestemd voor leden, die niet regelmatig zorgden voor het uitspelen van hun partijen. Zij werden gedwongen in een vastgesteld tijdvak hun achterstallige partijen uit te spelen.

Het huidige bestuur was als volgt samengesteld:
voorzitter: Mr. A. Hellema
secretaris: G. Baijet
penningmeester: J. Plugboer
leden: K. Schermer, D.J. van Rijswijk

Clubkampioen werd wederom Jilling van Dijk, die bovendien de naam van Kijk Uit hoog hield in allerlei evenementen en toernooien.

Seizoen 1938-1939
In de ALV gehouden op 27-09-39 werd de agenda zonder problemen afgewerkt. Vermeldenswaard is wel, dat de KNSB voorstelde de tot nu toe geldende speeltijd voor de bondscompetitie, te weten 30 zetten in 1½ uur, te wijzigen in 36 zetten per 1½ uur. De vergadering ging hiermee akkoord. Een en ander geschiedde om de te ruime arbitragekosten van de vele hangpartijen terug te dringen.
De voorzitter begon zijn opening met de mededeling, dat elders (in het Lagerhuis te Londen) op dit moment ook iemand een speech hield, met daarin de beslissing over oorlog of vrede (Hr. Chamberlain) in de wereld.
Een eerste confrontatie van de club met naderend onheil.
Kijk Uit bleef in goede doen. Het ledenbestand was 55, er werd met 3 voortreffelijke tientallen in de bond gespeeld, diverse leden namen succesvol deel aan bijzondere evenementen en de clubsfeer was zeer goed.

Clubkampioen werd de heer C. Pels, leraar te Santpoort, reeds enige jaren lid, een rustige beheerste man, die in enkele jaren de top in de club bereikte.
De heren Pels en Kooi werden uitgebreid bedankt voor hun vele activiteiten, zoals het geven van lessen, het leiden van de OC en niet te vergeten het leiden van een voortreffelijk verlopen zomercompetitie.

Seizoen 1939-1940
Dit werd begonnen met de ALV op 13-10-39. Een rustige, wellicht enigszins gelaten vergadering, met als belangrijkste constatering, dat het ledental drastisch terugliep. De mobilisatie en gespannenheid in de wereld waren de oorzaak hiervan.
Van de bondswedstrijden kon geen resultaat meer gevonden worden en waarschijnlijk ook niet meer gehouden. De O.C. werd wel beëindigd, en wederom behaalde C. Pels het clubkampioenschap en wel voor de derde keer.

Seizoen 1940-1941
De eerste vergadering van dit seizoen werd gehouden op 28-09-40 en in verband met de oorlogsomstandigheden en het verplicht thuis blijven na 20.00 uur 's avonds, vond deze plaats om 15.00 uur 's middags. Slechts 18 leden waren aanwezig.
Het ledenbestand was teruggelopen tot 23 leden en het clubleven was op 10-05-40 geheel tot stilstand gekomen. Ook de financiën verkeerden in deplorabele toestand, het kassaldo was f 0,38 plus een klein te innen achterstallige contributie.
Eerst in september 1940 werd besloten het clubleven te hervatten en vanwege verduistering en sluitingstijd van 20.00 uur werd de wekelijkse bijeenkomst verplaatst naar de zaterdag, van 14.30 tot 18.30 uur. Het traditionele gong-bliksem-toernooi na afloop van de ALV bleef achterwege (oorzaak de slechte kastoestand).
De teruggang leek onstuitbaar, maar een kleine kern wist niet van wijken en wilde hun wekelijkse schaakavondje weer doorzetten.

Seizoen 1941-1942
In de ALV van 30-09-41 waren slechts 10 leden aanwezig. Vanwege de precaire kassituatie moest weer eens verhuisd worden, en wel naar een goedkoper lokaal in de Willebrordstraat, behorende bij een kerkgebouw.
Een onderzoek naar gewenste kontakten met clubs uit de regio strandde op de vele aanwezige problemen

Seizoen 1942-1943
Het ledenbestand nam weer wat toe met vooral jongere mensen en er kon weer 's avonds vergaderd en gespeeld worden. Aanwezig waren op de jaarvergadering nu 24 leden. Voorzitter Hellema releveerde aan het 15-jarig bestaan van de club op 07-09-42 en sprak zijn vreugde uit over het feit, dat niet alleen de club dit jaar was doorgekomen, maar dat tevens aanwas plaats vond van jongere leden.
Echter bleek het optimisme van onze voorzitter van korte duur. In oktober reeds werd een aanvang gemaakt met de evacuatie en ontruiming van de gemeente en kwam daardoor het clubleven geheel tot stilstand.
In het voorjaar 1943 werden de overgebleven leden van Kijk Uit tijdelijk opgenomen in clubverband van de IJmuider-afdeling van de HOSC (Hoogoven-Schaakclub, bestond reeds vanaf 1936) en kon men voorlopig nog verstrooiing bijven zoeken in het edele schaakspel.
Als tussenpersoon trad hierbij op de heer G.L. de Haas (Gerrit), die na de oorlog zou uitgroeien tot een zeer belangrijk bestuurslid met een enorme stuwkracht. Hij zou de club nog een groot aantal jaren dienen.

Eerst in 1947 werd de draad weer opgevat en besloot men bijeen te komen in de bovenzaal van café Royal te IJmuiden. Deze vergadering werd geleid door de heer Ringers en vond plaats op 18-09-47. Zijn opening werd aangevangen met een terugblik, waaruit bleek, dat vrijwel alle oud-leden over het gehele land verspreid waren door evacuatie enz. Kort na afloop van de oorlog vonden in IJmuiden aanwezige schakers alreeds een onderdak bij de nog steeds aanwezige en vrijwel direct actieve onderafdeling van de HOSC.
In april 1947 werd in een ALV van de HOSC voorgesteld het filiaal te IJmuiden op te heffen. Dit voorstel werd echter met grote meerderheid afgewezen. Overigens was ook gebleken, dat de afdeling IJmuiden de moederclub in Beverwijk wat ledental betrof, overvleugelde.
In een volgende vergadering van de HOSC op 10-9-1947, speciaal voor de leden van de IJmuider afdeling, werd door de HOSC nogmaals een poging ondernomen tot liquidatie, met als gevolg dat 90% van de leden het besluit nam een nieuwe vereniging te stichten en deze onder de oude naam 'Kijk Uit' weer tot bloei te brengen.
Een bestuur werd gevormd te weten:
voorzitter: J. Ringers
secretaris: M. van Ohil
penningmeester: W. Deelder
commissarissen: A. v.d. Plas en A. J. van Niekerken
Het ledental bedroeg alreeds 40 personen.
Op eerstgenoemde ALV van 18-9-47 werden een groot aantal problemen uiterst kordaat ter hand genomen.
Het zou blijken, dat de basis weer was gelegd voor een grote toekomst van de club. De HOSC was wel bedroefd over deze gang van zaken, maar zegde toch loyale medewerking toe, mede door het feit, dat onze club besloot lid te blijven van het grote HOSC verband. Dit overigens vanwege de zeer ruime voordelen, die dit lidmaatschap voor de club inhield.
Wij zouden tot 1-9-62 lid blijven en eerst dan onze zelfstandigheid volledig terugkrijgen.

Geschiedenis van schaakvereniging
"Kijk Uit" 1949-1987

Uit het jubileum nummer ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan van Kijk Uit
Door Th. Hölscher

Na de tweede wereldoorlog bleek duidelijk de schaakhonger. De grootte van de vereniging nam snel toe tot over de 100 leden omstreeks 1950! Om het de leden in ploegendienst gemakkelijker te maken werd op maandag- en op donderdagavond gespeeld. De opkomsten waren bijna 100%. De grote motor van dit alles was Gerrit de Haas bijgestaan door Reyer Visser. In de bond waren wij op een moment vertegenwoordigt met zeven tientallen. Ook verzorgde de Haas iedere week een clubbulletin dat bij Kennemerstaten - een overkoepelend orgaan van sportverenigingen van Hoogovens - gestencild werd. De gigantische taak die Gerrit de Haas op zich genomen had voerde hij zeer voortvarend uit.
De contributie bedroeg in die tijd f 1,25 per maand.
Met het schaakpeil was het minder gesteld; seizoen 1953-1954 degradeerde Kijk Uit 1 van de 2e naar de 3e klasse NHSB. In de onderlinge competitie - gespeeld in de bovenzaal van Kennemerhof in de Kennemerlaan - sloegen de vlammen eraf, terwijl je in de lage zaal na een uur spelen geen stuk meer kon zien vanwege de rook. Het was echter pure gezelligheid die tot zo'n 3 uur 's morgens duurde met borrel en bitterballen totdat de politie er een eind aan maakte.
De bedrijvigheid in Velsen nam toe; bestaande bedrijven werden uitgebreid, nieuwe gesticht, scholen moesten gebouwd worden en het forensenverkeer kwam weer goed op gang. Dit alles leidde tot een toeloop van gezinnen in de IJmond. Bij die mensen waren sterke schakers en er kwam meer jeugd. Velen vonden de weg naar Kijk Uit en de successen bleven niet uit. Eerst successen van de vaders en later van de tweede generatie.
Het bestuur heeft goed ingespeeld op die ontwikkelingen en de vereniging naar een hoger plan gebracht. Al spoedig verlieten wij Kennemerhof en vonden plek in het Cultureel Centrum en weer later een voortreffelijk onderkomen in de zaal van de Bethlehemkerk.
Onder leiding van voorzitter J. Blok maakte Kijk Uit zich los uit het HOSC en Kennemerstaten en kwam weer op eigen benen te staan. Het vervolg is een meer gedetailleerd verslag.

Seizoen 1949-1950
De belangrijkste mensen in het bestuur waren J. Ringers voorzitter, G.L. de Haas secretaris en wedstrijdleider en J. Hillecamp penningmeester.
K.U. 1 in de 2e klasse A, K.U. 2 in de 3e klasse A en K.U. 3 in de 4e klasse C.
Het vervoer in uitwedstrijden ging bijna uitsluitend per trein. Er verscheen een oproep in het bulletin aan de spelers en vermeld werd de trein waarmee gereisd werd; 'vertrek trein 19 uur 30'. Ook merkte de redacteur geestig op: 'het is verboden ledige flessen bij zich te dragen'.
K.U. 1 werd geen kampioen en bleef in de 2e klasse.

Seizoen 1950-1951
Met ingang van dit seizoen kreeg ons bulletin een 'hoofd' namelijk de hand die de pion vasthoudt; die hand hield jarenlang stand. U kunt dit embleem nog zien op de deur van de materiaalkast.

Inmiddels was het ledental opgelopen tot 60; onderlinge in vijf groepen van 12 man, dubbelrondig. Er werd druk geschaakt, ze konden er niet genoeg van krijgen, onderlinge, bondswedstrijden, klokkenkampen (met extra inleggeld om klokken te kunnen kopen), zomercompetities en massakampen.
K.U. 1, 4 en 5 maakten pas op de plaats maar K.U. 2 en 3 promoveerden respectievelijk naar de 2e en 3e klasse.

Seizoen 1951-1952
De toeloop van leden blijft; met 9 nieuwe leden nu 76 leden. Ze spelen in 6 groepen van 13 spelers, dubbelrondig. De tafels moesten anders opgesteld worden anders konden de spelers er niet in, ook werd naast de donderdagavond, ook op maandagavond gespeeld; dit om mensen in ploegendienst de mogelijkheid te geven eens per week te schaken. Zelfs op maandag 24 december was er clubavond! Oproep aan de leden de fietsen op de juiste wijze te plaatsen anders was er geen plaats genoeg! K.U. 1 kampioen maar sneuvelde destijds in de promotiewedstrijden; dus alles bleef bij het oude.
Voor het 25-jarig jubileum werd een feestcommissie benoemd.

Seizoen 1952-1953
De groepen voor de onderlinge worden tot negen uitgebreid! 94 Leden nemen aan de kompetitie deel, maar in de loop van het seizoen werden het er nog meer.
Redacteur de Haas meldde: De jubileumweek van Kijk Uit begon zeer verheugend want:
1) Wim Huiser had een dochter gekregen
2) J.S. de Vries trad met een dochter van schaker W. Deelder in het huwelijk en
3) iemand had op donderdagavond een verkeerde jas meegenomen.
In de bond werd gespeeld met 7 tientallen.
De eierengongwedstrijd trok 70 spelers.
Voor de viering van het 25-jarig jubileum werd f 511,17 uitgegeven, waarvan f 371,50 door de leden bijeengebracht was. Het is niet duidelijk wat er precies gedaan werd met dit jubileum.
Voor de spelers die klaar waren met de dubbelrondige onderlinge werden revanchewedstrijden en kwartetwedstrijden georganiseerd.
K.U. 2 degradeerde naar de 3e klasse; de 4 andere teams bleven waar ze begonnen waren.

Seizoen 1953-1954
In april 1954 promoveerde K.U. 1 naar de le klasse en K.U. 2 naar de 2e klasse NHSB.
Ter gelegenheid van dit succes werd er een snelschaaktoernooi voor zes tientallen georganiseerd. Pat Mat won het toernooi overtuigend en K.U. werd tweede.

Seizoen 1954-1955
Dit was het seizoen dat het ledental weer wat daalde maar de kwaliteit nam toe, want eerst meldde zich J. Blok als lid en later F.J. Walda. Eind september werd een simultaan georganiseerd tegen de Engelse meester Golombek; hij moest het opnemen tegen 40 Kijk-Uiters.
K.U. 1 werd geen kampioen maar K.U. 2 wel en promoveerde naar de le klasse, dus op zelfde hoogte als K.U. 1.
Het snelschaaktoernooi werd nu met 8 tientallen verspeeld. Haarlem I won voor K.U. 1 en als derde Pat Mat.
Voor het eerst werd er een clubkampioenschap snelschaken verspeeld. De eerste kampioen werd G.L. de Haas; zijn naam komt als eerste voor op de molen ter beschikking gesteld door de broer van onze Chris Gordijn.

Seizoen 1955-1956
Met ingang van dit seizoen werd het bestuur gewijzigd; C.J. Gordijn voorzitter, G.L. de Haas secretaris/wedstrijdleider, Th Hölscher 2e wedstrijdleider, J. Plugboer penningmeester en H. Wolthuizen commissaris materiaal. Ook de schaaklocatie veranderde, niet meer in Kennemerhof maar in een 'nettere' locatie Het Cultureel Centrum aan het Moerbergplantsoen (pas gebouwd). De maandag- en donderdagavond blijven gehandhaafd.
Het clubblad van 27 januari 1956 maakt bij de eerste bondswedstrijd in het nieuwe lokaal de volgende aantekening: 'een geduchte verbetering ten opzichte van ons vroegere speellokaal, de rust deed weldadig aan, de verlichting was prima en de verwarming af, ook de speeltafels waren breder en het geheel gaf een gedistingeerde indruk'.
Wederom had zich een sterke schaker gemeld W.J.G. Mees tevens eindspelcomponist. Kijk Uit 1 werd kampioen in de eerste klasse en moest met rivaal Weenink1 strijden om een plaats in de overgangsklasse (later promotie klasse genaamd).

De eerste wedstrijd in Beverwijk in het Badhuis Witte Kruis aan de Baanstraat werd door ons met 7 - 3 gewonnen. De tweede wedstrijd bij Kijk Uit ging moeilijker maar werd uiteindelijk ook gewonnen met 5½ - 4½. Kijk Uit 1 bereikte de overgangsklasse met het volgende tiental: J. Blok, C.J. Gordijn, R. Visser, P. Lanser, A. Rijke, A. Kistemaker, F.J. Walda, J.L. Wijdoogen, G.L. de Haas en ir. W.J.G. Mees. In de tweede wedstrijd speelde A. Moleman voor P. Lanser.
Rijke en Moleman waren veelbelovende jeugdige schakers, die echter spoedig een werkkring elders in het land kregen en uit het gezicht verdwenen. K.U. 2 degradeerde naar de tweede klasse, maar K.U. 3 promoveerde naar de tweede klasse. K.U. 4 en 5 handhaafden zich.

Het traditionele snelschaaktoernooi werd weer gewonnen door Haarlem; K.U. 1 en Weenink1 deelden broederlijk de tweede plaats.
Aan een enerverend seizoen was een eind gekomen. Hoe zou K.U. het doen in de hoogste klasse van de NHSB? Dat was de vraag!

Seizoen 1956-1957
Aan de onderlinge kompetitie namen nu nog 50 spelers deel in 5 groepen, dubbelrondig.
In het bestuur wordt Hölscher (werkzaamheden elders in het land) opgevolgd door Peek. We staan aan de vooravond van het 30-jarig jubileum dat bescheiden gevierd zal worden.
K.U. 1 consolideert zijn positie.
Op 28 juni 1957 verschijnt het 400ste clubbulletin.
Een zinsnede uit dit feestelijk nummer is kenmerkend voor de stand van zaken: 'we mogen dan kwantitatief achteruit zijn gegaan, zeker zijn we in kwaliteit met sprongen omhoog gegaan.' Het jaarlijkse snelschaaktoernooi voor ploegen wordt gewonnen door Pat Mat echter op bordpunten, Haarlem en Kijk Uit op de tweede met evenveel matchpunten maar minder bordpunten.

Seizoen 1957-1958
Aan het begin van dit seizoen meldden zich Tjerk de Jong en Aad Verkooyen als lid en daarvan zouden wij de komende jaren veel plezier beleven. In verband met het aantal leden wordt met 4 teams aan de bond deelgenomen. Zo langzamerhand worden uitwedstrijden niet meer gezamenlijk per trein of ander openbaar vervoer gemaakt maar wordt gebruik gemaakt van auto's van leden en vinden wij regelmatig reisschema's in het bulletin vermeld. Het 30-jarig bestaan wordt onder andere gevierd met een schaaksimultaan op maandag 20 januari 1958 tegen de Spanjaard Perez. Er werden 31 partijen gespoeld score Perez 26-2-3 of 87%.
Voorjaar 1958 vindt er een belangrijke vergadering plaats; voorzitter Gordijn treedt af evenals wedstrijdleider de Haas en ook Peek wil na één jaar proef niet meer in het bestuur.
Het bestuur wordt zo goed als vernieuwd. Voorzitter wordt J. Blok terwijl de overige bestuursfuncties verdeeld zullen worden onder de leden Walda, Wal, Verkooyen en van der Doel. Verkooyen wordt wedstrijdleider en secretaris, J. van der Doel 2e secretaris en assistent wedstrijdleider, J. Plugboer blijft penningmeester en F.J. Walda wordt vice-voorzitter. De cornrnissaris van materiaal blijft H. Wolthuizen.

Seizoen 1958-1959
In de najaarsvergadering wordt Gerrit de Haas benoemd tot erelid. Hij krijgt een schaakklok en zijn vrouw een elektrische koffiemolen.
De Haas blijft wel voorlopig redacteur van het bulletin.
Op 1 april 1959 wordt K.U. 1 kampioen van de overgangsklasse en K.U. 2 kampioen in de 2e klasse C.
De beslissende wedstrijd in de overgangsklasse werd met 5½ - 4½ gewonnen van Pat Mat. De laatste partij werd arbitraal beslist en gewonnen verklaard voor K.U. Pat Mat ging in beroep en kreeg gelijk; Pat Mat kampioen. Daarna gingen wij weer in beroep en vroegen winst door middel van een schriftelijke analyse hoofdzakelijk opgesteld door W.J.G. Mees en kregen gelijk. Kijk Uit weer kampioen!
De eerste promotiewedstrijd voor een plaats in de KNSB werd met 8 - 2 verloren van ASC 2, tegen BSG 2 uit Bussum werd het 5 - 5 niet voldoende voor promotie. Door een beslissingswedstrijd tegen Zandvoort1 te winnen promoveert K.U. 2 echter naar de eerste klasse.
Aan het eind van dit seizoen komt de redactie en wedstrijdleiding geheel in handen van A.A. Verkooyen. J. Plugboer treedt af als penningmeester en wordt opgevolgd door T.A. Langedijk.
Het bestuur ontwikkelt plannen om Kijk Uit geheel los te maken van Kennemerstaten.

Seizoen 1959-1960
Er word besloten met 3 tientallen aan de bond deel te nemen in verband met het teruglopende ledental.
De onderlinge omvat 4 groepen met totaal 46 spelers. Er zijn echter sterke schakers bijgekomen onder andere Klaas Steyn en Kees Maas.
G.H.H.C. Maas wordt redacteur van het clubblad en doet tevens het materiaal.
Het materiaal is met een flinke hoeveelheid nieuw uitgebreid. In de bond maken we pas op de plaats.
Het snelschaakkampioenschap voor ploegen uit de regio wordt niet meer georganiseerd en dat valt te betreuren. De schaakhonger is voorbij.

Seizoen 1960-1961
In september 1960 wordt door toedoen van Kees Maas gestart met een wedstrijd van Kijk Uit tegen lezers van de IJmuider Courant. In de loop der jaren zal dit uitgroeien tot een nauw contakt van Kijk Uit met de IJmuider Courant. Momenteel organiseren wij gezamenlijk in januari een simultaan tegen grootmeesters en meesters die aan het Hoogoventoernooi deelnemen. Met 49 spelers wordt aan de onderlinge begonnen, daaronder Adri van Maanen die zich als lid gemeld heeft, terwijl M. Warnez zich in slechts enkele jaren in veelbelovende stijl in groep 1 gespeeld heeft.
Met 4 teams nemen we aan de bondscompetitie deel.
Bestuurlijk vormt zich een duo namelijk Tjerk de Jong en Kees Maas. Ze brengen een clubbulletin in geheel nieuwe stijl. De punctuele verslaggeving van de Jong wordt goed aangevuld door het schrijverstalent van Maas, doorspekt met humor.
K.U. 2 wordt kampioen in de tweede klasse en wint overtuigend de promotiewedstrijden in een vierkamp.
K.U. 3 en 4 handhaven hun posities.
K.U. 1 eindigt als tweede achter VVV. Omdat VVV afziet van het spelen van promotiewedstrijden om een plaats in de KNSB mag Kijk Uit 1 het proberen.
De eerste promotiewedstrijd is op 13 mei tegen Baarn, dat inmiddels met 8 - 2 van VVGA 2 verloren heeft. Omdat uit de groep van drie, twee ploegen promoveren zijn bordpunten beslissend.
Na een zenuwachtige wedstrijd met veel fouten verliezen wij met 5½ - 4½ van Baarn. Met de wedstrijd tegen het sterke VVGA 2 voor de boeg leken onze kansen nihil. Maar juist toen gebeurde het!
Op zaterdag 27 mei 1961 werd VVGA 2 verrassend met flinke cijfers (6½ - 3½) verslagen
en eindigde Kijk Uit 1 op de tweede plaats, voldoende voor promotie naar de KNSB.
Voor het eerst in zijn bestaan! Terecht merkt redacteur de Jong op in het clubblad: 'Dat hadden wij gehoopt, maar beslist niet verwacht'. Het succesvolle team bestond uit de spelers:
K. Steyn, F.J. Walda, Tj. de Jong, J. Blok, P Lanser, G.L. de Haas, A.B. Kistemaker, J.L. Wijdoogen, C.J. Gordijn en G.H.H.C. Maas.
In de voorjaarsvergadering wordt J.G. Bontenbal benoemd tot wedstrijdleider interne kompetitie en wordt het bestuur uitgebreid tot zeven man. Er wordt een begin gemaakt om te komen tot een jeugdgroep.
Als voorbereiding op het komende seizoen wordt een oefenwedstrijd georganiseerd tegen Amersfoort; het wordt 6½ - 6½

Seizoen 1961-1962
Met 53 leden in 4 groepen ondergebracht start de onderlinge kompetitie. Er was weer een redelijk sterk schaker lid geworden namelijk J. Wolters. In de bond worden 5 teams ingeschreven.
Aan het begin van het seizoen gaat het niet goed binnen het bestuur van Kijk Uit. Dit heeft tot gevolg dat Klaas Steyn de redactie van het clubblad op zich neemt; Kees Maas evenals Tjerk de Jong bedanken als bestuurslid.
Na een extra gehouden ledenvergadering in januari 1962 ziet het bestuur er als volgt uit: J. Blok voorzitter, C.J. Gordijn vice-voorzitter, K. Steyn redactie clubblad en secretaris, J. van der Doel 2e secretaris, T.A. Langedijk penningmeester. Tj. de Jong blijft wel bondswedstrijdleider maar heeft geen zitting in het bestuur evenals Th. Hölscher die de onderlinge competitie gaat leiden.
In verband met het aantal leden wordt met ingang van 1 februari 1962 uitsluitend op donderdagavond gespeeld.
In de bond proberen wij nieuw veroverde posities te consolideren. K.U. 2 lukte dat zeer goed: kampioen in de le klasse en net geen promotie naar de overgangsklasse. K.U. 1 degradeert echter naar die overgangsklasse na een verblijf van één jaar in de KNSB.
K.U. 3 en K.U. 4 worden kampioen in respectievelijk de derde en vierde klasse. K.U. 5 blijft in de vierde klasse.
In mei 1962 wordt middels een brief van de schaakclub Schildgen-Torringen uit Bergisch Gladbach (BRD) gericht aan de burgermeester van Velsen het eerste contakt gelegd met de schakers uit onze partnerstad. Eveneens in mei neemt Tjerk de Jong weer het redacteurschap op zich naast zijn bondswedstrijdleiderschap.

Seizoen 1962-1963
Begin november 1962 wordt een speciale ledenvergadering gehouden waarin onze positie als club wordt uiteengezet. Het bestuur onder leiding van J. Blok maar ook met een flink portie bemoeienis van C.J. Gordijn heeft Kijk Uit zich losgemaakt uit Kennemerstaten en waren wij dus weer geheel zelfstandig geworden. Het spelmateriaal werd ons bezit.
K.U. 2 wordt kampioen en promoveert naar de overgangsklasse waarin ook K.U. 1 speelt. K.U. 4 degradeert naar de 4e klasse. K.U. 3 handhaaft zich in de 3e klasse. K.U. 5 blijft in de 4e klasse NHSB. Omdat redacteur de Jong in het ziekenhuis ligt neemt in de zomermaanden van 1963 M.J. Warnez het clubblad waar.

Seizoen 1963-1964
Met ingang van dit seizoen veranderen wij van clublokaal en gaan spelen in het wijkgebouw van de Bethlehemkerk in de Radarstraat. In de eerste jaren worden wij van koffie en dergelijke voorzien door de heer en mevrouw van Vuuren op een uitstekende wijze.
De clubavond is verplaatst naar de vrijdag in verband met de vrije zaterdag. J. Beekhuis en K.J. Schelhaas melden zich als lid en dat zal een geduchte versterking betekenen. Maar versterking geschiedde niet alleen door nieuwe leden; binnen Kijk Uit waren bijvoorbeeld H.H. van Nieuwenhuizen en Th. Hölscher circa 10 jaar lid. Ze waren onderaan begonnen en hadden thuis druk in de schaakboeken gekeken en waren doorgedrongen tot de groep van beste schakers van Kijk Uit. Uit de jeugd was Adri van Maanen in aantocht.
De bondswedstrijden begonnen met een bijzondere wedstrijd namelijk Kijk Uit 1 tegen Kijk Uit 2. Redacteur M.J. Warnez, zelf spelend voor Kijk Uit 2 memoreert: 'Kijk Uit 2 is met ere ten onder gegaan'.
K.U. 1 wordt kampioen in de overgangsklasse waarin K.U. 2 zich kan handhaven. Nu wint K.U. 1 overtuigend de promotiewedstrijden met 6½ - 3½ en 9 - 1.
K.U. 3 eindigt op een gedeelde 1e plaats maar redt het niet in de promotiewedstrijden. K.U. 4 promoveert naar de 3e klasse en K.U. 5 blijft in de 4e klasse.
In de voorjaarsvergadering van 1964 wordt C.J. Gordijn gekozen tot voorzitter en gaat Th. Hölscher de bond doen, terwijl Adri van Maanen de onderlinge voor zijn rekening neemt.

Seizoen 1964-1965
De redactie van het bulletin komt in handen van Aad Verkooyen.
A. Zwemstra komt Kijk Uit versterken. Maar desondanks kan K.U. 1 het niet redden in de KNSB en moet het komend seizoen weer proberen in de promotie klasse. K.U. 2 handhaaft zich in de promotie klasse. K.U. 3 blijft in de 2e klasse en K.U. 4 in de 3e klasse NHSB.

Seizoen 1965-1966
K.U. 1 wordt weer kampioen in de promotieklasse en promoveert naar de KNSB, maar K.U. 2 degradeert naar de 1e klasse. K.U. 3 en K.U. 4 blijven respectievelijk in de 3e en 4e klasse.
De vereniging telt 54 leden.

Seizoen 1966-1967
De redactie van het clubblad komt weer bij T.J. de Jong. Het bestuur wijzigt; Th. Hölscher wordt voorzitter.
We starten met 55 spelers de onderlinge waaronder één dame Mevrouw Best. Het 40-jarig jubileum wordt voorbereid. Er wordt een kommissie benoemd bestaande uit N. Heere, J. van Zwieten en A. Ramsteyn. Deze drie werken samen met drie bestuursleden C.J. Gordijn, J. Beekhuis en Th. Hölscher.
Eindelijk lukt het K.U. 1 zich langer dan één jaar te handhaven in de KNSB; vorige keren ging het reeds na één jaar mis. Onervarenheid in het spelen van 5 uurpartijen was mede daaraan schuld. Maar nu lukte het en wij kwamen op een vijfde plaats.
K.U. 2, 3 en 4 bleven waar zij waren in de NHSB.
Het 40-jarig jubileum wordt op prachtige wijze gevierd in mei 1967.
De feestcommissie heeft kans gezien veel geld bijeen te brengen en heeft in de organisatie veel tijd gestoken. Vooral Nico Heere - veel te vroeg uit ons midden weggerukt ten gevolge van een ernstige ziekte - bleek kampioen in het verkrijgen van fraaie prijzen voor het snelschaaktoernooi dat wij op het oog hadden. Geld kwam ook uit de verkoop van speciale herdenkingsglazen die wij hadden laten maken.
Zaterdag 20 mei 1967 hielden wij receptie in 'Du Commerce' aan het marktplein; de belangstelling viel wat tegen.
Zaterdag 27 mei was het grote snelschaaktoernooi voor viertallen, waaronder twee viertallen uit Bergisch Gladbach. Zestien ploegen uit negen verenigingen leverden slag. Winnaar werd VHS onder aanvoering van oud-Kijk-Uiter Klaas Steyn. Het Witte Paard werd tweede en Kijk Uit 1 derde met slechts 2 bordpunten meer dan Bergisch Gladbach.
Hoogste score voor Kijk Uit behaalde A. Zwemstra; een extra prijs was er voor mevrouw Best als enige deelnemende dame.
De vlekkeloze organisatie was in handen van Tjerk de Jong en Th. Hölscher. 's Avonds was er een feestavond met optredens van professionele artiesten in het (nu afgebroken) patronaatsgebouw aan de Willems Beekweg. Kijk Uiters met hun dames en de schaakvrienden uit Bergisch Gladbach met hun dames waren aanwezig.
Tijdens dit feest werd Piet Lanser tot erelid van Kijk Uit benoemd.

Seizoen 1967-1968
Weer twee sterke schakers komen de gelederen versterken Wim Boom en Rob Veenhuysen terwijl uit 'eigen kweek' Adri van Maanen tot de eerste groep is doorgedrongen. Met het volgende team handhaaft K.U. 1 zich op het nippertje in de KNSB.
1. A. Zwemstra 2. F.J. Walda 3. K.J. Schelhaas 4. W.J.G. Mees 5. Th. Hölscher 6. A van Maanen 7. J. Beekhuis 8 Tj. de Jong 9. J. Blok en 10. R. Veenhuysen.
K.U. 3 wordt kampioen en promoveert naar de eerste klasse waarin ook K.U. 2 speelt. K.U. 4 blijft in de derde klasse NHSB.
In juni 1968 wordt N. Heere in het bestuur gekozen en zal erelid G.L. de Haas met ingang van het volgende seizoen het clubblad gaan verzorgen.
Aan de afloop van de onderlinge kompetitie is een nare geschiedenis verbonden.
Twee spelers moesten beslissingswedstrijden spelen om te bepalen wie er clubkampioen 1967-1968 zou zijn namelijk Tj. de Jong en F.J. Walda. De twee waren zeer gewaardeerde leden, maar ook twee friezen, twee kemphanen op het bord, twee stijfkoppen. Om iets (achteraf onbegrijpelijks) bij één van hun afgebroken partijen konden ze het niet eens worden en er werd niet uitgespeeld.
Het bestuur besloot - na een lange vergadering - dat er geen clubkampioen 1967-1968 zou zijn.

Seizoen 1968-1969
De start van een jeugdafdeling in september 1968 is een groot succes; er melden zich 35 schakertjes, maar een week later zijn het er al 45! Met de komst van weer een sterke schaker J.G. Mittertreiner komt K.U. 1 in de 2e klasse KNSB niet in gevaar en eindigt derde.
Aan het einde van het seizoen kiezen de leden J.G. Mittertreiner tot voorzitter, Th. Hölscher 2e voorzitter, H.H. van Nieuwenhuizen secretaris en wedstrijdleider H. B. Pippel. J. Beekhuis blijft penningmeester.
K.U. 2, 3 en 4 handhaven zich in de le en 3e klasse.
Inmiddels heeft Piet Lanser de fraaie teakhouten prijzenkast gereed en biedt deze aan aan de vereniging.
Ter nagedachtenis aan Nico Heere wordt jaarlijks een prijs ingesteld voor het beste bondsresultaat. Mevrouw Heere stelt hiervoor een zuil ter beschikking.

Seizoen 1969-1970
Met ingang van dit seizoen wordt de onderlinge kompetitie verspeeld volgens het Keizersysteem en geleid door Adri van Maanen. Het bleek namelijk dat de groepenindeling moeilijk tot een goed einde kon worden gebracht omdat voor veel leden geen regelmatig bezoek op de clubavonden mogelijk is. Het Keizersysteem houdt in dat alle leden in één ranglijst worden ondergebracht en wie aanwezig is kan spelen. Een stipte ranglijst naar sterkte is echter niet meer mogelijk.
Twee jeugdige spelers uit eigen 'kweek' gaan Kijk Uit 1 versterken namelijk Adriaan Beenhakker en Henk Pippel. Ze kennen elkaar reeds al vanaf de schoolbanken en komen beiden uit IJmuiden. Ook Jan Haker is een nieuw gezicht in K.U. 1.
In de loop van het seizoen neemt J.G. Mittertreiner de redactie van het clubblad op zich en komt de technische verzorging bij Frank van Maanen.
K.U. 1 eindigt op plaats 5 in de 2e klasse KNSB. K.U. 2 wordt kampioen en promoveert naar de promotie klasse, maar K.U. 3 degradeert naar de 2e klasse. K.U. 4 blijft in de 3e klasse.
In september 1970 komt er een fusie tot stand tussen schaakvereniging Kijk Uit en schaakvereniging Driehuis. In feite wordt SV Driehuis 'ingelijfd' bij Kijk Uit.
Het schaakmateriaal komt van Driehuis naar IJmuiden; u herkent het Driehuis-materiaal nog aan de voorraad kleine klokken. De Driehuis-spelers worden naar sterkte in de Keizerranglijst ingedeeld. Bij acclamatie wordt 'de man' van SV Driehuis, de heer van Linden Tol in het bestuur van Kijk Uit gekozen.

Seizoen 1970-1971
Met circa 50 spelers wordt de onderlinge gestart. Door de verschuiving van minder oudere spelers en meer jongeren wordt het rumoeriger op de clubavonden. Enkele ouderen vinden het bezwaarlijk en blijven weg.
K.U. 1 handhaaft zich weer in de KNSB. De overige 4 teams verdedigen hun posities met succes in de NHSB.

Seizoen 1971-1972
Wederom afwisseling van de wacht. Kees Maas wordt redacteur en Jan Haker wedstrijdleider onderlinge kompetitie, die weer in groepen gespeeld gaat worden. De voorzittershamer komt in handen van C.J. Gordijn. Th. Hölscher neemt de bond voor zijn rekening waarin met 5 teams gespeeld zal worden.
K.U. 3 wordt kampioen en promoveert naar de le klasse.
K.U. 1 blijft in de KNSB, K.U. 2 in de overgangsklasse en K.U. 4 en 5 in de 3de klasse.
In de voorjaarsvergadering van 1972 krijgt Roeland Visscher een plaats in het bestuur met de duidelijke bedoeling de jeugd te laten vertegenwoordigen.

Seizoen 1972-1973
Met dit seizoen is een versnelling te constateren in de verjonging van de Kijk Uit teams.
Reeds ettelijke jaren speelden jeugdleden mee in de seniorencompetitie. Ze hadden of kregen nog degelijk les van Henk van Nieuwenhuizen. Dit seizoen leverde hij weer enkele veelbelovende spelers af. Uit deze jeugdschakers stelde bondswedstrijdleider Hölscher een jeugdteam samen met aan het eerste bord Kees Maas, die precies begreep hoe met de jongeren om te gaan en bovendien over het noodzakelijke vervoer beschikte voor uitwedstrijden. Tevens werd besloten dit team als K.U. 3 in te schrijven. Aanvankelijk bestond het team uit de spelers, Kees Maas, Roeland Visscher, Sinclair Koelemij, Huib van der Plas, Peter de Roode, André Kunst, Ben Otten en Peter Hamersma. Huib van der Plas en Roeland Visscher trokken zich in de loop van het seizoen terug zodat invallers moesten worden ingezet. Ook hiervoor werd de jeugd gevraagd onder andere Kees Bouman (enkele jaren later jammerlijk omgekomen bij de grote vliegramp van Tennerife) en Arnold Veen.
Ze behaalden een prachtig kampioenschap in de 1e klasse en promoveerden naar de promotieklasse van de NHSB; slechts één wedstrijd werd verloren, maar alle anderen werden gewonnen.
K.U. 1 degradeerde naar de promotie klasse en omdat K.U. 2 zich handhaafde in de promotieklasse zouden wij het volgende seizoen met drie tientallen moeten opereren in de promotieklasse.
K.U. 4 promoveerde naar de 2e klasse en K.U. 5 blijft in de 3e klasse. In de loop der jaren was Kijk Uit in de NHSB vergaderingen met goede voorstellen en suggesties gekomen. Dit resulteerde onder andere in:
1) het spelen van de promotie klasse op zaterdagmiddag met 5 uur partijen
2) het overgaan op ploegen van 8 spelers voor de 1e t/m de 4e klassen.
Aanvankelijk was het bezwaar tegen het spelen op zaterdag de extra huur van een speelgelegenheid. Kijk Uit stelde zijn clublokaal aan de Radarstraat beschikbaar voor alle promotieklasseteams. Op zaterdagmiddag waren dan 80 schakers verzameld in ons clubgebouw. De bediening en alles wat daarbij hoort, werd uitstekend verzorgd door de koster en zijn vrouw, het echtpaar Ruiter.

Seizoen 1973-1974
Door de successen, maar ook door de nagestreefde doelstellingen, oefende Kijk Uit sterke aantrekkingskracht uit op veel - vooral jeugdige - schakers uit de regio. Er kwamen dan ook sterke schakers bij: Rien Arntzen, Hans Nijssen en een uitermate sterk duo Robert van 't Kaar en Arent van Nieukerken. Uit eigen gelederen kwamen Hans en Peter van Nieuwenhuizen naar voren. Ook Frans van Maanen ging steeds sterker spelen.
K.U. 1 en 2 handhaafden zich in de promotie klasse maar K.U. 3 ging naar de 1e klasse. K.U. 4 bleef in de 2e klasse. K.U. 5 degradeerde naar de 4e klasse.
In de voorjaarsvergadering stopte Jaap Beekhuis als penningmeester en werd opgevolgd door Berend Visser, die zich ook bij de jeugd verdienstelijk maakte.

Seizoen 1974-1975
K.U. 1 behaalt met ruime voorsprong het kampioenschap van de NHSB en verslaat de medekandidaten voor een plaats in de KNSB met verpletterende cijfers; De Dom/Tuinstad met 8 - 2 en VAS/ASC3 met 8½ - 1½.
De jeugd had de KNSB bereikt. De jarenlange inspanningen werden beloond. Het tiental zag er als volgt uit: Peter de Roode, Rien Arntzen, Arent van Nieukerken, Robert van 't Kaar, Adriaan Beenhakker, Peter van Nieuwenhuizen, Ben Otten, André Kunst, Henk Pippel en Hans van Nieuwenhuizen. In de tweede wedstrijd viel Hans Nijssen in voor Rien Arntzen.
Was het jaloersheid dat in de ons omringende clubs smalend werd gesproken over de Hölscher baby's of het kleuterklasje? Voorlopig hadden we het gemaakt; we schreven mei 1975.

Seizoen 1975-1976
Waarom het jeugdige Kijk Uit 1 niet onmiddellijk door kon stoten naar de 1e klasse van de KNSB zal wel een onopgeloste vraag blijven. Verminderde hun interesse of werden ze door hun studie of werk in beslag genomen? Hoe het zij, succes bleef uit. Er vond stabilisatie plaats en daardoor vielen er ook spelers af. K.U. 1 bleef weliswaar in de KNSB maar dat bleek niet voldoende. K.U. 2 dat inmiddels ook uit zeer jeugdige schakers bestond werd kampioen in de 1e klasse met promotie naar de promotie klasse van de NHSB. K.U. 3, 4 en 5 bleven waar ze waren begonnen in het begin van het seizoen.
Aan het eind van dit seizoen verliet de clubkampioen Peter de Roode gedeeltelijk (hij bleef nog wel de onderlinge spelen) Kijk Uit en ging de bondswedstrijden voor een andere vereniging spelen.

Seizoen 1976-1977
De onderlinge werd gespeeld met 58 spelers in 5 groepen. In K.U. 1 heeft Sinclair Koelemij zijn plaats veroverd. K.U. 1 handhaaft zich nog vrij gemakkelijk in de KNSB. Hoewel K.U. 3 en 4 in degradatiegevaar verkeren kunnen zij zich handhaven. Het 50-jarig jubileum begint met een toernooi voor jeugdschakers uit IJmuiden waaraan ook enkele jonge Kijk Uitertjes deelnemen.

Seizoen 1977-1978
Het 50-jarig bestaan wordt wat magertjes gevierd met een feestavond in de aula van de Technische School aan het Brinioplein. Het viel het bestuur moeilijk in deze tijd bij de leden enthousiasme te wekken; men gelooft het wel! Eigenlijk stond het bestuur, maar vooral voorzitter Maas, er alleen voor en dan wordt het zeer moeilijk. De avond wordt gevuld met muziek, dans en een drankje.
K.U. 1 eindigt in de 2e klasse KNSB op de 6e plaats. Toch blijkt de klad er een beetje in te zitten. Het bestuur tracht door middel van schaaklessen, door Peter de Roode gegeven op dinsdagavonden de opgaande lijn er weer in te krijgen. Het 'doet' wel wat, maar het beoogde doel wordt bij lange na niet bereikt.

Seizoen 1978-1979
De redactie van het clubblad komt in handen van Sinclair Koelemij. De technische verzorging blijft bij J. van der Gaag Sr., die in zijn bedrijf plaats heeft voor de stencilmachine en redelijk vaardig is met het afdraaien van de stencils.
Het onderlinge speelsysteem wordt een afgeleide van het Keizersysteern in twee groepen gespeeld, maar het grote verschil in aantal gespeelde partijen blijft. Als je komt kun je echter wel schaken.
De glanstijden zijn voorlopig voorbij. K.U. 1 degradeert naar de NHSB. Ook de andere teams hebben moeite zich te handhaven. De bondsteams worden geleid door John Groebe.

Seizoen 1979-1980
De training door Peter de Roode wordt voortgezet maar nu op dinsdagavond om de twee weken in het Cultureel Centrum, waar ook iedere vrijdagavond clubavond gehouden wordt.
Per 12 december hebben wij met pijn in ons hart onze lokaliteit aan de Radarstraat moeten verlaten; er was grote onenigheid ontstaan met de nieuwe kosteres van de Bethlehemkerk en wij kregen op onze klachten geen goede respons van het kerkbestuur.
Ben Otten werd redacteur maar op zijn inspanningen wordt dermate lauw gereageerd dat hij er na enkele maanden mee stopt. Cor Dekker springt in, in samenwerking met Th. Hölscher.
Het ledental is met sprongen teruggelopen naar 38. De Kijk Uit teams handhaven zich in respectievelijk promotie, 1e, 2e en 4e klasse.

Seizoen 1980-1981
Aan de start van de onderlinge staan nog slechts 32 spelers. John Groebe stopt met het bondswedstrijdleiderschap. Th. Hölscher doet het clubbulletin.
Toch is er in dit dieptepunt een lichtpunt. W.F. (Freek) Veldmeijer meldt zich om de onderlinge te regelen, hij neemt dit werk over van Jan van der Gaag Jr.. De rustige consequente wijze waarop hij de onderlinge in de komende jaren zal leiden is één van de pijlers waarop het herstel zal plaatsvinden.
Jan van der Gaag Jr. blijft wel bondswedstrijdleider.
Maar alle veranderingen in korte tijd brachten de teruggang in leden teweeg. Hoe vinden wij de weg terug?

Seizoen 1981-1982
We starten met 3 teams in de bond. K.U. 1 promotieklasse, K.U. 2 2e klasse en K.U. 3 3e klasse.
De thuiswedstrijden van K.U. 1 op zaterdagmiddag worden in het Cultureel Centrum gespeeld. Het gebouw was dan niet in gebruik maar wij hadden de sleutel en zorgden zelf voor koffie en frisdrank.
Omdat de jassen in de gang hingen en iedereen zomaar naar binnen kon werden onze jassen op een vrijdagavond in januari 1982 gestolen; gelukkig werden ze later in de bosjes teruggevonden.
Berend Visser en Th. Hölscher trachten de jeugdafdeling enigszins op peil te houden, maar met ingang van 1 april 1982 kan Peter de Roode op de donderdagavond weer les gaan geven en we starten dan meteen in de Radarstraat. Dit was weer een enorme stap vooruit. Henk Pippel stopt met het secretariaat, dat wordt overgenomen door H.H.P. Olivier.
Ook de senioren gaan weer terug naar de zaal van de Bethlehemkerk in de Radarstraat. Het echtpaar v.d. Pijl blijkt de zaak nu prettig te beheren en de verhouding met het kerkbestuur wordt aanzienlijk verbeterd, eigenlijk weer als vanouds.
K.U. 1 blijft in de promotie klasse. Na een jaar in de 2e klasse promoveert K.U. 2 weer naar de 1e klasse. K.U. 3 handhaaft zich in de 3e klasse.

Seizoen 1982-1983
De onderlinge gaat gespeeld worden volgens het enigszins gewijzigde Keizersysteem met aanpassingen zoals ook SV Aalsmeer die toepast. Peter Duijn neemt het penningmeesterschap over van Berend Visser en stelt in samenwerking met Chris Gordijn snel orde op zaken. Contributie-achterstand komt de afgelopen jaren niet meer voor!
Er zijn weer jeugdige enthousiastelingen lid geworden. Eén ervan, Cor Dekker, geeft schaakles op school waar hij zelf onderwijzer is en kweekt daarmee veel goodwill voor Kijk Uit. Samen met Peter de Roode leidt hij ook de jeugdafdeling van Kijk Uit.
Ook genoemd moeten worden Edwin Weijers en Roe] de Jong die zich inzetten om een fraai clubbulletin te produceren van vorm en inhoud. De malaise is echter nog niet helemaal voorbij. K.U. 1 degradeert naar de le klasse en K.U. 2 naar de 2e klasse. K.U. 3 blijft in de 3e klasse.
Hoewel C.J. Gordijn en Th. Hölscher aftredend zijn als bestuursleden blijven ze aan dek in verband met de moeilijke periode waarin Kijk Uit verkeert.

Seizoen 1983-1984
Langzamerhand zien we steeds meer nieuwe gezichten op de clubavond verschijnen. Schoorvoetend groeit het ledental naar 38. De drie K.U. teams blijven op hun plek in de bond. Cor Dekker wordt bestuurslid en komt op de post van secretaris.

Seizoen 1984-1985
K.U. 1 promoveert naar de promotieklasse van de NHSB. K.U. 2 blijft in de 2e klasse en K.U. 3 in de 3e klasse.
Op het weekeind van 18 mei gaan 29 passagiers (schakers met hun dames) per touringcar (gehuurd door Carla Reichenfeld) naar Bergisch Gladbach om het 50-jarig jubileum van de schaakclub Schildgen Torringen bij te wonen. We spelen ook nog een wedstrijd aan 17 borden hoewel wij aan de eerste vijf borden royaal winnen verliezen wij de wedstrijd met 11 - 6. De feestavond is buitengewoon gezellig terwijl wij zondag een toer naar Keulen maken, varen op de Rijn en de Dom bezichtigen. In principe nodigen wij de Duitse schaakvrienden uit ons 60-jarig jubileum mee te vieren in Velsen.

Seizoen 1985-1986
Redacteur Edwin Weijers moet in dienst en zijn taak wordt waargenomen door Roel de Jong.
Het bestuur ziet er nu als volgt uit: Th. Hölscher voorzitter en bondswedstrijdleider, C.J. Gordijn vice-voorzitter en materiaal, P N. Duijn penningmeester, C. Dekker secretaris en W.F. Veldmeijer wedstrijdleider onderlinge kompetitie.
K.U. 1 handhaaft zijn positie in de promotie klasse, maar omdat de KNSB met een 3e klasse wordt uitgebreid spelen we in feite een klasse lager. Daar staat tegenover dat nu alle teams, ook die in de KNSB, uit 8 spelers bestaan (voor die tijd 10).
K.U. 2 en K.U. 3 komen respectievelijk uit in de 2e en 3e klasse.

Seizoen 1986-1987
De laatste seizoenen kenmerken zich door een trouwe opkomst van leden voor de onderlinge. En langzamerhand groeit ook het ledenaantal. De verwachting is dat de intensieve jeugdtraining door Peter de Roode en Cor Dekker zal bijdragen tot kwaliteitsverbetering van de Kijk Uit teams. Frank Geels heeft de weg omhoog reeds gevonden en van Martin de Koning kunnen wij misschien hetzelfde verwachten. Sebastiaan van Westerop was reeds twee keer kampioen van Haarlem voor schakers tot 13 jaar. Ook dat kan wat worden.
K.U. 1 en3 bleven waar zij waren. Maar K.U. 2 eindigde als tweede en heeft door middel van beslissingswedstrijden misschien nog een kans op promotie. Het toenemend aantal leden geeft mogelijkheid voor K.U. 4.

Het 60-jarig bestaan is druk in voorbereiding; er wordt hard gewerkt door een kommissie bestaande uit: C.J. Gordijn, PN. Duijn, W.J.G. Bontenbal, E. Weijers, R.M. de Jong en Th. Hölscher.
De toekomst is onzeker, maar niet voor S.C. Kijk Uit, want wij hebben leden met liefde voor het schaken en hart voor de club!

Naschrift: Ik ben mij er terdege van bewust niet volledig te zijn geweest. Er waren veel meer activiteiten te beschrijven, zoals de traditionele eieren-wedstrijden voor Pasen of de wedstrijden voor de KNSB-leeuw. Ik moest echter een keuze maken in verband met ruimte en tijd.
Een indruk van het wel en wee van Kijk Uit van 1949 tot heden, hebt u lezer, hopelijk gekregen.

Erevoorzitter Chris Gordijn en voorzitter Theo Hölscher

Geschiedenis van schaakvereniging
"Kijk Uit" 1988-2002

Uit het jubileum nummer ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van Kijk Uit
Door ..........

De geschiedschrijving wordt vervolgd in 2002.