Terwijl buiten een zuidwesterstorm raasde, was het op de schaakborden bij de
jeugd van Kijk Uit ook niet bepaald windstil te noemen. Diverse schaakstormen
trokken over de borden met als resultaat een aantal zeer verrassende uitslagen.
Als eerste liep Tom Noordzij in de val. Tegen Roelof Stikker kwam hij prima uit
de opening, maar vergaloppeerde zich door een lokpaard te slaan en werd
meedogenloos matgezet.
Ook Ingmar Visser was te gretig. In zijn partij tegen Dick Wijker dacht hij een
pionnetje met zijn paard te winnen. Dick dacht er anders over en sloot het paard
in waarop het edele dier verloren ging en Dick de partij winnend kon afsluiten.
Boy Wu deed een paardzet in plaats van een loperzet, waardoor hij van Thomas
Otte meteen de rekening kreeg gepresenteerd door middel van mat.
Thomas Rebel speelde een prima partij tegen Wim Dijkman. In het eindspel had
Thomas een paar pionnen meer plus een toren tegen een paard. Die voorsprong was
voor Thomas voldoende voor de overwinning.
De partij van Gizem Erdogan eindigde in eeuwig schaak
Ook Barry Broek behaalde een prima resultaat. Tegen Ramon Wonink speelde hij
remise, nadat hij Ramon met koning en paard voor de onmogelijke opgave had
geplaatst om hem mat te zetten.
Koen van de Velde had de klok aan zijn zijde. Mark Scholten ging met een paard
meer door zijn vlag.
Ruben van der Poel offerde tegen Ben Eppink een pion, waardoor hij een open lijn
kreeg en zijn tegenstander kon mat zetten.
Anne Dijkman sloeg al in het begin van de partij tegen Kirsten Broek de halve
koningsvleugel weg. Deze voorsprong gaf zij niet meer weg en bekroonde haar
partij met mat.
Nieuwkomer Mees Kuipers leek zijn eerste partij tegen Bas Lefeber te winnen.
Maar de patregel verhinderde dat, zodat Mees met remise genoegen moest nemen.
Gizem Erdogan en Jordy van den Berg hadden de patregel niet nodig om tot remise
te komen, zij besloten tot eeuwig schaak.
Pieter Rebel kon het niet bolweken tegen Daan Koetzier. Langzamerhand won Daan
steeds meer materiaal en moest Pieter de eer van de overwinning aan Daan laten.
Andries Visser