Nee, geen verhaal over een zendelingen missie naar Schagen, maar gewoon een verhaal
over vier zonderlingen die afgelopen donderdag 18 november een bekerwedstrijd tegen Magnus
speelden.
Magnus is een club met een rijke schaakhistorie en ooit één van de sterkere clubs van
Noord Holland. Afgelopen seizoen bereikten ze een dieptepunt doordat zowel hun eerste als
tweede team degradeerden. Magnus 1 speelt momenteel in de derde klasse NHSB terwijl het
tweede team is teruggezakt naar de laagste klasse van de NHSB.
Gelukkig breken er betere tijden aan. Arno de Visser, reeds jarenlang het spelbepalende gezicht van Magnus, zet zijn schouders er onder probeert het schaakleven in Schagen nieuw leven in te blazen. Beide teams zijn enthousiast aan het nieuwe seizoen begonnen en al hun wedstrijden gewonnen.
Voorbereid op files en slecht voorgelicht door een voorzichtige voorzitter, ging André Kunst om half zeven van huis om zijn auto vol te laden met het bekerviertal. Aan vertrouwen ontbrak het niet, opmerkingen als: "waarom geven ze niet bij voorbaat op" en verwachtingen over het massaal verwelkomen van de Velsense bekerkampioen werden vrijelijk geuit. Snel bleek dat alles anders liep, half acht vonden we na wat omtrekkende bewegingen als eerste de ingang van het wijkcentrum waar de wedstrijd werd gehouden. Gelukkig arriveerde de beheerster van het centrum ongeveer op hetzelfde moment, zodat we snel konden genieten van een warm lokaal waar een deel van het team zich al gapend en knikkebollend voorbereidde op het heroïsche gevecht.
Teamleider André Kunst probeerde nog zijn team nieuw leven in te blazen door koffie te bestellen, maar de slimme beheerster schatte de zaak goed in door onder het mom van "jullie krijgen straks een kopje koffie aangeboden" André het stimulerende vocht te onthouden. Na tweemaal een luid gekrijs "stilte er wordt gespeeld!" te hebben waargenomen, waren alle teamleden weer klaar wakker en was de wedstrijd begonnen.
Aan het eerste bord speelde Peter van Nieuwenhuizen tegen Magnus speler David de Visser (zoon van). Aanvankelijk liep alles naar wens, een agressieve zwarte opzet (1.d4, c5)werd door Peter met simpele middelen geneutraliseerd (2.e3).
Terwijl Peter naar wegen zocht om via zijn gedegen positiespel de Schagenaar te
onderwijzen in de gevaren van de aanval, werd Nicolai Drel aan het tweede bord aangevallen
(schijnbaar heeft de familie De Visser een ongezonde vooringenomenheid aangaande
aanvallen) met een Sokolski opening (1. b2-b4). Althans zo wordt de opening in de rest van
de wereld genoemd. In Nederland spreken we van de Oerang Oetang opening. Waarom? Ik weet
het niet, is het slingerend verloop van een aanval vanaf de damevleugel naar de
koningsvleugel of een kwalificatie van de schaakartiest achter de witte stukken. In ieder
geval is het een gevaarlijke opening, een hysterische aanval, die sinds de dagen van
Tartakower en Sokolski niet meer in de grootmeester praktijk voorkomt.
Magnus speler Arno de Visser speelt dit al jaren zo, zodat Nicolai exact wist wat hem te
wachten stond nadat de opstelling bekend was. Nicolai koos voor de verdediging met 1... e5
na. 2 Lb2 gevolgd door 2. f6, een gezonde passieve opstelling. Al met al denk ik dat de
Magnus speler met voordeel uit de opening kwam en de aanval opgedrongen werd.
Aan het derde bord sliep Sinclair Koelemij rustig verder. Verdooft vergat hij al zijn principes en toog naïef ten aanval. Gelukkig bleek Magnus speler Leo Lindenhovius alle begrip te hebben voor de conditie van uw verslaggever en paste zich snel aan bij het witte spel door middel van een fraaie passieve opstelling. Gelukkig maar. Sinclair herkende de principes snel en kon begripvol en vergevingsgezind de rolverwisseling waarderen.
Ondertussen waren André Kunst en zijn tegenstander Wim Koopmans bezig met het opzetten van een Babylonische spraakverwarring. André speelde de Tarrasch verdediging, echter de witspeler koos voor een mij onbekend dialect waardoor André, niet gehinderd door enige tegenspraak, er een eenzijdig verhaal van leek te maken.
Ondertussen liep het aan de eerste borden iets anders dan gehoopt. Peter verrekende
zich en kwam na wat ruilen in de problemen. Ook Nicolai moest nauwkeurig spelen om de
witte apenstreken de baas te blijven.
Gelukkig liep aan het derde bord alles naar wens, zwart volharde in zijn gedegen passieve
spel waardoor wit onvermijdelijk op de koning afstormde. Volledig op schema leek het
omstreeks tien uur de eerste Kijk Uit overwinning te worden.
Toch was het Peter aan het eerste bord die het eerste punt binnen haalde, een nieuwe rochade techniek (Ke1-f1-g1 gevolgd door Th2, zeer aan te bevelen!) leverde een sterke aanval op. Doordat de witspeler al op jonge leeftijd tot het wijze inzicht was gekomen dat nadenken een stelling slechts verslechtert en daarmee volharde in zijn snelle spel, wist Peter met de weinige stukken die hij nog over had een beslissende aanval in te zetten en het eerste Kijk Uit punt te scoren. (1-0)
Niet lang daarna kwam de Magnus speler aan het derde bord tot ontdekking dat zijn koning wel erg weinig ruimte over had. Op zich een fraaie bekroning van een passieve stand, maar met de huidige regelgeving voldoende reden om je tegenstander wakker te maken en hem te attenderen op het onvermijdelijke mat. (2-0)
Andrés verhaal ontvouwde zich langzamerhand als een spraakwaterval waartegen de witspeler slechts een aarzelend "uh en eh" in te brengen had. Twee minuten voor de afgesproken vertrektijd van half elf waren zijn argumenten zo sterk dat we ons derde punt konden optekenen. (3-0)
Nicolai had het vertrektijdstip niet zo goed begrepen. Toen André hem attent maakte op de overschrijding van de afgesproken vertrektijd, liet hij onthutst weten dat hij twaalf uur als vertrektijd beschouwde. Geschrokken van zoveel energie trok uw verslaggever zich terug aan de bar om zich te verdiepen in de diepere betekenis achter het feit dat de interne competitieranglijst van Magnus gebruik maakte van een puntentelling die gewoonlijk slechts door dammers wordt gebruikt. Om elk risico te vermijden voorkomt men in die wereld het gevaar van de breuk door alleen 2-0, 0-2 of 1-1 uitslagen te accepteren. Omdat het verschil van 0 naar 2 toch wat groter is dan van 0 naar 1 weten we dat dit vaak tot remise leidt.
Een oproer aan Nicolai's bord onderbrak de psycho-analyse van de ranglijst ruw. Arno de Visser (accountant van beroep) had naast het schaakbord, het niet onaanzienlijke bedrag van Fl. 25,- neergelegd. Uiteraard begreep Nicolai de hint, door als een volleerd professional aan te geven dat hij voor geld wel wilde verliezen. Zijn tegenstander, niet rekenend op de massale publieke belangstelling, koos eieren (of eigenlijk drank) voor zijn geld en stuurde zijn zoon op pad om met het geld zijn verdriet te verdrinken.
Dan maar winnen moet Nicolai gedacht hebben en bedacht een mooi plan om zijn twee pluspionnen, ondanks de lopers van ongelijke kleur, tot winst te brengen. (4-0) Gelukkig maar, nu konden we om elf uur naar huis. Over de terugreis valt weinig te vertellen, behalve een enkele oefenende strooiwagen en wat onverklaarbare flitsen kwamen we weinig tegen. Al met al op naar de volgende ronde, hoogstwaarschijnlijk een thuiswedstrijd in januari / februari.
Sinclair Koelemij
Magnus | - | Kijk Uit | |
D. de Visser | - | P. van Nieuwenhuizen | 0 - 1 |
A. de Visser | - | N. Drel | 0 - 1 |
L. Lindenhovius | - | S. Koelemij | 0 - 1 |
W. Koopmans | - | A. Kunst | 0 - 1 |
Totaal | 0 - 4 |