Maandag 4 oktober speelde Kijk Uit 2 zijn eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen. Het was een thuiswedstrijd tegen het 4e team van H.W.P. uit Haarlem. H.W.P. 4, dat vorig seizoen nog in de 3e klasse speelde en toen had geremiseerd met Kijk Uit 3, was dit jaar gepromoveerd. Zij waren echter verzwakt ten opzichte van vorig jaar omdat zij twee spelers aan hun 3e team hadden verloren. Wij echter, traden aan met een beresterk team mede door het meespelen van Sebastiaan van Westerop en Peter Hamersma. Door een overbezetting van Kijk Uit 1 zijn deze spelers (in ieder geval voor de eerste paar wedstrijden) beschikbaar voor het tweede.
Aan bord 5 speelde Harry met de zwarte stukken de Scandinavische verdediging. Al snel was de complete damevleugel afgeruild. Harry voelde zich niet goed in zijn vel zitten en vroeg mij of hij remise mocht aanbieden. Nog voordat hij daartoe de kans kreeg, bood zijn tegenstander zonder overleg met zijn teamleider remise aan, hetgeen Harry prompt aannam De eerste remise van het seizoen was binnen: ½ - ½.
Andries speelde aan bord 7 met zwart Konings-Indisch. Er ontstond een klassiek spel waarbij zwart op de koningsvleugel aanvalt en wit op de damevleugel. Dan is de vraag: wie komt het eerst? Dat bleek Andries te zijn. Zwart won twee pionnen met geweldige aanval tegen de kort gerokeerde witte koning, terwijl de witte damevleugel aanval vastliep. Met een ondekbaar mat haalde Andries het punt binnen: 1½ - ½.
Op bord 6 werd Nimzo-Indisch gespeeld met Henk achter de witte stukken. Hier ontstond het altijd ingewikkelde pionnenblokje op c4, d4, c5 en d5. Zowel wit als zwart moeten voortdurend rekening houden met slaan op allerlei mogelijke manieren. Uiteindelijk hield Henk een geïsoleerde pion over. Hierna kon ik het even niet meer volgen. Henk wilde remise aanbieden, maar zijn tegenstander bood het reeds aan. Echter, in plaats van het aan te nemen, speelde Henk door, maar bood het even later zelf alsnog aan, hetgeen natuurlijk werd aangenomen. Stand 2 - 1.
Hans speelde aan zijn vertrouwde bord 8 met wit. Zoals gebruikelijk werd er in hoog tempo gespeeld. Reeds na 40 minuten spelen was een dubbel toreneindspel op het bord ontstaan. Hans stond duidelijk beter maar toch viel het niet mee om het voordeel in winst om te zetten. Mede door een zwarte passieve toren op h7 wist Hans een pion te winnen en uiteindelijk de partij: 3 -1.
Aan bord 3 verdedigde Fetze zich met de zwarte stukken in een Konings-Indiër. Volgens de teamleider van H.W.P. was dit een leuke stand waarin normaalgesproken de sterkste tegenstander wint. En dat vreesde hij dan ook! Dat was niet onterecht, bleek later, want Fetze won een pion en verkreeg twee machtige pionnen op e5 en f5 terwijl de tegenstander een zwakke d-pion had. Fetze wist dit voordeel bekwaam uit bouwen naar winst. Stand 4 - 1.
Jaap speelde aan bord 4 zijn vertrouwde b4 opening. Deze opening speelt Jaap al jaren en hij heeft hiermee enorm veel ervaring opgebouwd. Dat was maar goed ook, want Jaap's laatste schaakpartij dateerde van mei vorig seizoen. Wit begon al snel met een grote pionnenstorm op de damevleugel, maar na 15 zetten was die vleugel aan beide kanten volledig opgeruimd. Beide spelers waren zo druk met aanvallen dat ze vergaten te rokeren. Pas op de 23(!) ste zet rokeerden ze alsnog. Jaap verloor een kwaliteit en zijn tegenstander wist zijn twee torens op de 2e rij te posteren. Gewoonlijk is dat dodelijk, maar niet voor Jaap. Hij spartelde vreselijk tegen. Zijn tegenstander zag door gebrek aan tijd verschillende keren de winst niet en dwong remise af door herhaling van zetten. Door deze gelukkige remise was het winnende halfje binnen: 4½ - 1½.
Aan bord 2 speelde Peter met wit Italiaans. Dat ging hem relaxed af, terwijl zijn tegenstander diep moest nadenken. Er ontstond een ingewikkelde pionnenstelling met witte pionnen op d4, d5 en e4 en zwarte pionnen op e5 en d6, oftewel 5 van de centrumvelden waren bezet door een pion; het leek wel halma. Peter rukte op met zijn damevleugel en wist een voor zwart zeer lastige pion op b7 te krijgen. Mede door die pion die zijn tegenstander uiteindelijk zelfs met een toren op b8 van promoveren moest afhouden, wist Peter de partij te winnen: 5½ - 1½.
Sebastiaan speelde met zwart aan bord 1 het Blackmar-Diemergambiet. Dit is een gevaarlijke opening voor zwart als hij het niet goed kent. Wit speelde echter geen f3 waardoor zwart de pion op e4 kon behouden. Sebastiaan kennende, begon hij hardnekkig die pion te verdedigen. Iedere keer wanneer zijn tegenstander de pion dreigde te veroveren, zat er wel weer een trucje in. Dit gemanoeuvreer kostte echter wel veel tijd. Zijn dame raakte opgesloten aan de rand van het bord en het kostte veel moeite om die weer in het spel te krijgen. Toch wist hij in de tussentijd twee vijandelijke pionnen op te snoepen. Na de eerste tijdcontrole bleef Sebastiaan veel tijd verbruiken. Na m.i. te veel op materiaalbehoud te hebben gespeeld, kwam hij in de verdrukking. Met beide vlaggen op vallen, maakte hij de beslissende fout. Eindstand: 5½ - 2½.
| Kijk Uit 2 | - | H.W.P. 4 | |
| S. v. Westerop | - | D. v. Oversteeg | 0 - 1 |
| P. Hamersma | - | F. Welling | 1 - 0 |
| F. Walda | - | J.W. Spanjer | 1 - 0 |
| J. Beekhuis | - | V. Steemers | ½ - ½ |
| H. Olivier | - | H. v. Lienden | ½ - ½ |
| H. v. Nieuwenhuizen | - | D. Simonse | ½ - ½ |
| A. Visser | - | W. de Ruig | 1 - 0 |
| J. Wijdoogen | - | E. Mahmut | 1 - 0 |
| Totaal | 5½ - 2½ |
Teamleider André Kunst
Het is altijd leuk om te horen wat de tegenstanders vinden van een bondswedstrijd. Nu ken ik de teamleider van H.W.P. 4, Harry Lips, van mijn vorige baan en hij was zo vriendelijk om zijn verslag van deze wedstrijd naar mij toe te sturen. Zo zien we de wedstrijd eens door de ogen van de tegenstanders. Hieronder volgt dit verslag. Ik wil nog even wijzen op een zinnetje in de eindconclusie van dit verhaal: "…, maar tegen een zeer sterk team, dat zeker kampioens-kandidaat is, als ze alle wedstrijden in deze sterke opstelling spelen."
Zonder Bert Calvelage (op reis) en Theo Elstgeest (familieomstandigheden), Paul Mathot,
Johan Dorssers en Peter Zoetemeijer (gepromoveerd naar het derde), maar met Dick van
Oversteeg (dit jaar gelukkig weer regelmatig achter het bord te vinden), Eri Mahmut
(invaller op het laatste moment en jong talent), Jan Willem Spanjer, Herman van Lienden
(nieuw lid) en David Simonse treedt het vierde aan voor de eerste wedstrijd van het
seizoen tegen Kijk Uit 2. Maar liefst 5 auto’s staan klaar om naar IJmuiden te rijden
op een zeer herfstige maandagavond, voor mij als debutant teamleider en speler van het
autoloze HWP 1 een ongekende luxe. In het speelhol van Kijk Uit staat een zeer
geroutineerde ploeg "oude knarren" – merendeels met KNSB ervaring in Kijk
Uit 1 – ons op te wachten. Ik vrees een zware nederlaag voor onze pas gepromoveerde
vechtersjassen.
Een eerste ronde langs de borden geeft me weer hoop: Geen ongelukken in de opening,
integendeel: alle HWPers hebben goed speelbare stellingen. Ik noteer:
Dick van Oversteeg(wit) Blackmar-Diemergambiet, actieve stelling, kans op herovering
van de geofferde pion.
Frits Welling(zwart): Tweepaardenspel in de nahand in een rustige vorm, iets gedrongen
maar stevige stelling.
Jan Willem Spanjer(wit) tegen de "vreselijke" Walda – bijna 80 inmiddels,
maar nog steeds fanatiek en erg goed: Koningsindisch vierpionnenspel, door zwart goed
opgevangen, wit loperpaar, meer ruimte en kansen op de damevleugel, zwart actief spel en
initiatief op de koningsvleugel: gelijke stelling van het type: de beste speler wint.
Vincent Steemers(zwart) speelt de Oerang-oetang (1. b4) van Beekhuis (speelde de man 30
jaar terug ook al) goed tegen: ontwikkelingsvoorsprong, flexibele structuur.
Herman van Lienden(wit): Ruimtevoordeel na een Scandinavische opening, maar zwart staat
zeer stevig.
David Simonse(zwart): Nimzo-Indisch. Wit loperpaar, maar zwart actief spel.
Willem de Ruig(wit): Ook hier Koningsindisch en dus ook hier: Wit valt aan op de
Damevleugel, zwart op de Koningsvleugel. Geef mij maar wit!
Eri Mahmut(zwart): een mengvorm van damegambiet en Nimzo-indisch. Zijn tegenstander
Wijdoogen speelt een soort pingpongschaak: Elke zet wordt vrijwel ogenblikkelijk met een
tegenzet beantwoord. Moeilijk om rustig te blijven en je niet mee te laten slepen in dit
moordende tempo.
De teamleider van Kijk Uit, tevens wedstrijdleider, flitst er lustig op los met zijn
digitale fotocamera om wat plaatjes te maken voor de nieuwe web-site van Kijk Uit. Ik
overweeg nog even om de man door de politie te laten verwijderen, maar dat lijkt toch niet
geheel aan te sluiten bij de vriendschappelijke sfeer van de wedstrijd.
Na een klein uurtje komt de eerste tekening in de strijd:
Eri heeft een geïsoleerde dubbelpion, maar een prachtig veld voor zijn paard op e4 en
kansen op koningsaanval. Hij kan echter de verleiding niet weerstaan met schaak een
pionnetje mee te pakken. Dat kost hem nog een dubbelpion en na een ongelukkige damezet
wordt zijn prachtpaard tegen de kreupele witte loper geruild. Wit wint zijn pion terug en
Eri moet afwikkelen naar een beroerd staand toreneindspel. Ik noteer in gedachten al een
0, maar Eri verdedigt zich als een leeuw.
Jan Willem blundert een belangrijke pion weg, maar begint nu pas echt te schaken en neemt
de hangende pionnen van zwart onder vuur.
Dicks compensatie voor de geofferde pion is niet meer zozeer op het bord maar op de klok
aanwezig: Zijn tijdvoorsprong loopt op tot drie kwartier en Dick verzint keer op keer
nieuwe raadsels.
Willem kan een belangrijke pion winnen, verzuimt dat echter, en offert er zelf twee. Lijkt
me niet goed.
David wikkelt af naar een gelijke stelling. Even lijkt hij in het voordeel te komen, maar
wit pareert alles.
Herman geeft veld d5 weg in ruil voor wat vage druk op de damevleugel. Nog niks aan de
hand, maar niet meer zo mooi als net.
Frits beantwoordt de witte opmars in het centrum niet op zijn best en komt nu toch wel erg
gedrukt te staan.
Het lichtpunt is Vincent: Hij opent bij betere ontwikkeling het centrum en krijgt aanval.
De eerste beslissingen gaan vallen:
Herman van Lienden opent de score met een remise. Als nieuweling verzuimt hij weliswaar
dit met de teamleider te overleggen, maar ik ben het met hem eens dat er niet meer inzit.
Jan Willem wint zijn pion terug, maar verzuimt na dameruil met het actieve Lf7 zijn d-pion
te ondersteunen. "Ik zag het, op het moment dat ik de loper terugspeelde"
Jammer, nu komt hij alsnog in een slecht eindspel terecht.
Bij Vincent verdwijnen de dames van het bord en daarmee lijkt ook zijn voordeel verdwenen.
Tien minuten later zie ik echter hoe hij met een verwoesten paardvork een kwaliteit wint.
Dat moet tenminste één 1 worden.
Dick is intussen nog twee pionnen kwijtgeraakt, maar hij blijft zuigen, plagen en dreigen
in de tijdnood van Van Westerop.
Bij Willem gaat het opeens hard. Er komt een zwarte pion op g3 en Willem kan het mat niet
meer ontlopen (½ - 1½)
Bij David valt een remise. Na dameruil worden in het eindspel weliswaar nog wat
onnauwkeurige zetten gedaan, maar dat verandert niets aan de verwachte uitslag. Een knappe
prestatie van David tegen de zeer geroutineerde van Nieuwenhuizen! (1-2)
Eri verliest in het toreneindspel uiteindelijk toch een pion. Hij offert er zeer terecht
nog één om een vrijpion en een actieve toren te krijgen, maar de ervaren witspeler
blijft snel en nauwkeurig spelen en sleept het punt binnen (1-3)
Jan Willem wordt door Walda in het eindspel van het bord gezet. Hij spartelt lang tegen
maar de zwarte vrijpion beslist de strijd (1-4)
Gezien de stand op de overige borden is het duidelijk: we gaan het niet redden!
De laatste drie partijen halen de tijdcontrole.
Frits ruilt ten onrechte een toren, waardoor wit een vrijpion op de zevende rij krijgt die
het zwarte spel geheel verlamt. Zijn tegenstander Hamersma zet zijn voordeel rustig maar
trefzeker om in een punt (1-5)
Vincent heeft met uitstekend spel zijn voordeel uitgebouwd en met twee torens op de tweede
rij gaat hij zeker winnen. De hele zaal ziet het: Na Tf2-h2 kan Wit weliswaar met schaak
een pion slaan, maar daarna is het mat ondekbaar. Vincent doet echter Tf2-g2. Nog steeds
is het gewonnen, maar plotseling dreigt wit mat. Mijn hart slaat over: Zou Vincent het
zien? Ja, maar zijn laatste minuten tikken weg. De partij gaat voort en weer ziet de hele
zaal: het nu is Ta3 ondekbaar mat. Met nog een luttel minuutje op de klok en aangegrepen
door de spanning en met de schrik nog in de benen mist Vincent ook deze kans en pakt hij
de remise door snel de zetten te herhalen (1½ - 5½). Als teamleider heb je dan niets
anders te bieden dan een troostend woord en een biertje om de geleden ontberingen weg te
spoelen.
Zouden we dan toch zonder 1 winstpunt naar huis moeten? Onze laatste hoop is op Dick
gevestigd, maar zijn tegenstander heeft met twee pluspionnen de tijdcontrole gehaald en
zijn stelling geconsolideerd. Ook hier echter wordt de blik vertroebeld door de spanning,
gecombineerd met de niet aflatende listen en lagen van Dick, die nu zijn extra tijd goed
gebruikt: Een penninkje hier, een paarduitvalletje daar, een tussenzetje zus, een schaakje
zo, de beide vlaggen op vallen en ja hoor: de witte toren en dame banen zich een weg van
de damevleugel richting zwarte koning en opeens is het mat niet meer te dekken! Dick redt
de eer van het vierde (2½ - 5½).
Een terechte nederlaag, dat zeker, maar tegen een zeer sterk team, dat zeker
kampioenskandidaat is, als ze alle wedstrijden in deze sterke opstelling spelen.
En het vierde? Dat zal na de promotie van vorig jaar niet opnieuw kampioen worden, maar
als er zo gespeeld wordt als in deze wedstrijd zie ik het niet somber in en zullen we
zeker nog wat punten kunnen pakken.
Teamleider Harry Lips