Aan het eerste bord speelde Gerard Rill met wit tegen PeeWee van Voorthuijsen (ELO 2256). Twee spelers die elkaar goed kennen. Omdat Gerard in eerdere ontmoetingen met twee overwinningen aan het langste eind getrokken had, hadden we ondanks het ELO verschil van zo’n 150 punten in het nadeel van Gerard, toch vertrouwen in een goede afloop. Helaas bracht een verkeerd geplaatste dame Gerard in de moeilijkheden. Druk langs de half open c-lijn, ondersteund door een paard op b4 maakte het moeilijk voor Gerard om tegenspel te krijgen. Zwart voerde de druk steeds hoger op, waardoor Gerard de gehele partij alleen maar kon verdedigen. De witte stelling had echter teveel zwakke plekken om nog het halfje te redden. (0-1)
Colleen Otten (voorgrond links) tegen Jos Teeuwen en Gerard Rill (achtergrond links) tegen PeeWee van Voorthuisen |
Ook aan het tweede bord hadden we een ELO deficit. Colleen Otten speelde met zwart tegen Jos Teeuwen (2184). De witspeler trok fors van leer met een midden gambiet (1.e4 e5 2. d4), Colleen pareerde dit d.m.v. de psychologische tegenzet 2. d6. Er van uitgaande dat iemand die zo agressief opent niet op een vroegtijdige dameruil uit is, kon Colleen na 3.Pf3 en Pf6 verdergaan in de haar bekende Philidor opening. Ook toen bleef wit komen, maar als zo vaak in de Philidor als zwart de witte stukken terug jaagt dan komen ze slecht te staan. Zo ook nu, een vroegtijdige dameruil gevolgd door een slechte zet kostte een kwaliteit. Aanvankelijk leek wit daar goede compensatie voor te hebben in de vorm van een gevaarlijke pion op e6. Echter Colleen had het allemaal goed ingeschat en verijdelde alle witte doorbraakplannen en won bekwaam. (1-1)
Aan het derde bord speelde Peter van Nieuwenhuizen tegen Niels Bouton (2057). Het werd een mij onbekende variant van het Hollands met kenmerken van zowel het Leningrader systeem als de klassieke Stonewall. Zo’n opstelling met g6, f5,e6 en d5 leidt al snel tot een stelling waar weinig beweging in zit. Lange tijd leek het er dan ook op dat het in remise zou eindigen. Toen de stelling echter werd open gebroken bleken Peter’s stukken (en pionnen) veel dreigender dan die van de zwartspeler, waardoor de zwarte Koning in het gedrang kwam. Door middel van een fraaie slotcombinatie (valstrik) wist Peter zijn tegenstander mat te zetten. (2-1)
Peter van Nieuwenhuizen (rechts) tegen Niels Bouton (links)
André Kunst is de man in vorm en daarmee de vervanger van Cor Dekker die verhinderd was. Met zwart kon André zijn geliefde Tarrasch verdediging spelen. Wit (Martin Markering 1986) koos voor de rustige positionele opstelling met de pion op e3. Zwart moet dan zijn geďsoleerde d-pion zien op te lossen en koningsaanval ontwikkelen. Uiteindelijk werd de geďsoleerde pion verruild voor de hangende c en d pionnen, waarna er over en weer complicaties ontstonden. André veroverde uiteindelijk een stuk tegen twee pionnen. Nauwkeurig spel, gaf wit geen schijn van kans. Een ver doorgeschoven h-pion maakte tenslotte een eind aan alle weerstand. (3-1)
Kijk Uit | - | Fischer Z | 3 - 1 |
G. Rill | - | P.W. van Voorthuisen | 0 - 1 |
C. Otten | - | J. Teeuwen | 1 - 0 |
P. van Nieuwenhuizen | - | N. Bouton | 1 - 0 |
A. Kunst | - | M. Markering | 1 - 0 |
Al met al een mooi resultaat. De volgende tegenstander is inmiddels ook al bekend. Eerste klasser Het Witte paard uit Zaandam vormt de volgende horde. Een team dat probleemloos vier spelers in de categorie van 2200+ en 2300+ kan opstellen. Het lijkt me dat als we ook deze wedstrijd overleven, dat we het hele ELO systeem maar eens ter discussie moeten stellen en de speelsterkte op de oude manier moeten gaan meten (faam en agressieve blik). Het Witte Paard speelt op vrijdag zodat er weinig andere wedstrijddagen overblijven dan vrijdag 15 december a.s.
Teamleider Sinclair Koelemij