Ondanks reserveleider net geen winst!

Kijk Uit 1 - Het Spaarne 1    3½ - 4½

Op woensdagavond werd ik (Patrick de Koning) opgebeld door Peter Hamersma, de teamleider van het 1e, die mij vroeg of ik op zaterdag als wedstrijdleider zou willen fungeren, want zonder wedstrijdleider zouden we een groot probleem hebben. Ik werd een beetje overvallen door deze vraag, maar toch heb ik dit verzoek aanvaard, want ja, zoiets zal bij mij niet zo vaak voorkomen. Hij vertelde mij ook dat er van alle gespeelde partijen een verslagje gemaakt diende te worden. Op dat moment kreeg ik het een beetje benauwd, want zelf ken ik alleen de Pakistaanse - Hindoe opening en verder dan die opening kom ik ook niet. Maar goed, toch een verslagje.

Sebastiaan, normaal op bord 6 maar nu op 5 spelend, kwam samen met Cor net op tijd binnen om de klok in te drukken. Cor, spelende op bord 3, begon met een aanvallende verdediging tegen wit, waarvan alle stukken op de damevleugel waren geposteerd. Colleen, spelende op bord 4, kwam met haar meestal sterke paarden in een verdedigende aanval terecht, die zwart probeerde te breken door zijn dame en paarden op de damevleugel in te brengen. Peter van Nieuwenhuizen, spelend aan bord 1, creëerde een defensief begin met veel aanvallende mogelijkheden. André had op bord 2 zijn eigen speciale pionnenopening op de damevleugel (wat volgens mij de "Kunst-opening" wordt genoemd) tegen een opening á la de "Bruijn", waar alles op het centrum is gericht. Lou van Veelen, die op dit moment nog niet aanwezig was, had zich in de aanvangstijd vergist en kwam om 12.40 uur met het zweet op zijn voorhoofd binnen, waarna hij meteen plaats kon nemen achter het laatste bord.

Sebastiaan had een opening in gedachte waarvan men meestal zegt: dit is de beruchte opening "Russisch Roulette". Door deze zeer aanvallende gedachten van "The Lord of the Sacrificies", kwam hij in de opening een toren tegen twee pionnen achter, waarvan hij zelf zei: dit was géén offer! 
Maar als leider zijnde probeer je je spelers te motiveren, dus zei ik hem: Sebas, mijn vertrouwen heb je nog steeds, dus speel gewoon lekker verder. Even verder naar bord 6, waar Peter Hamersma de lakens uit probeerde te delen. Na een rustig aanvallende opening kort gerokeerd te hebben, kon hij van zijn tegenstander van alles verwachten, deze had namelijk al zijn stukken op de 6e en de 7e rij ingebracht. Op bord 7 had Nikolai de witte damevleugel opengetrokken, waarin hij een dubbelpion creëerde bij zijn opponent. Lou op bord 8 liep bij aanvang van zijn partij al 40 minuten achter op de klok, en aangezien hij meestal tijd tekort komt in zijn partijen…. Maar na een half uurtje achter het bord te hebben gezeten, kwam hij naar mij toe met de mededeling dat hij en zijn tegenstander remise overeengekomen waren. Het eerste ½ was binnen.

Terug naar Sebastiaan die, nog steeds verward van zijn 'foutje', het steeds warmer kreeg, waarbij ik weer in moest grijpen (door te zeggen dat ik nog steeds vertrouwde op zijn eigen'wijze' wijze) en hij toch maar weer verder ging. Peter H., nu met een gesloten defensieve stelling, had een beetje moeite met de tijd - elf zetten in drie kwartier - waarbij zijn tegenstander nog maar negen minuten had verbruikt. Colleen kreeg een aanval op haar koningsvleugel te verduren, maar met haar tactiek en kennis van het gespeelde wist zij daar wel raad mee. Op bord 2 kwam André volgens eigen zeggen niet lekker door de opening, waarna ik hem bevolen heb het beter te doen, anders zou ik hem in dit verslag helemaal vernietigen. Ondertussen stond Sebastiaan nog steeds groot materiaal achter, werd Peter H. volgens mij na elke zet steeds nerveuzer, en Nikolai zo'n beetje de hele stelling dichtgeschoven had en de rest redelijk gelijk opging, kreeg ik opeens de gedachten dat, als het zo zou blijven, er nog winst voor het hele team inzat! Als dat toch eens zou lukken.

Na bijna twee uur met de stukken geschoven te hebben leek het er op dat Cor een stuk zou winnen tegen een pion (dit deelde hij zelf mede). Volgens mij (maar wie ben ik?) had zijn tegenstander Frans Arp beter zijn dame naar d5 kunnen spelen om het stuk weer terug te winnen, om het Cor daarna nog erg lastig te maken, maar zag dit (als mijn redenering juist is) gelukkig over het hoofd. Peter H. kreeg het steeds moeilijker: ten eerste zat de klok niet mee, en ten tweede waren de meeste zwarte stukken in de dichte stelling van wit doorgedrongen. Een moeilijke opdracht om hier nog een half puntje weg te slepen. Op bord 1 kwam Peter in een paard-loper stelling terecht met een pion voordeel. Cor, met twee boeren meer in het eindspel, voelde de hete adem van wit op zijn koningsvleugel. Zou hij de druk aankunnen? Ook op het bord van Nikolai was nog van alles mogelijk, beiden hadden de gelederen gesloten en daardoor werd het steeds moeilijker in de vijandelijke linies door te dringen. Ikzelf verwachtte daarom een offer van een der krijgsheren. Op bord twee had André bijna alle pionnen naar voren geschoven, wat de tegenstander toch een beetje in verwarring bracht. Colleen was nog steeds bezig haar boze plannen uit te voeren tegen de zwarte koningsvleugel, maar dat niet alles van een leien dakje gaat…… Met onze vriend op bord 5 ging het ook steeds minder, volgens mij had hij de avond ervoor een film gezien waarin ook het Russisch Roulette werd gespeeld, want na zijn toren verloor hij ook een loper tegen een pion. Wat mij betreft was dit de nekslag voor Sebastiaan, die om welke duistere reden dan ook, stug tegenstand bleef bieden en gewoon volharde in zijn strijd. Hij vertelde mij dat hij nog even met zijn g-pion een dame zou halen. Het enige wat ik kon doen was lachen, en vertelde hem dat ik niet meer in sprookjes geloofde.

De teamleider kwam vertellen dat, mochten wij een overwinning behalen, en de nrs. 5 en 6 van de ranglijst ten onder zouden gaan, dat er dan nog een 5e of 6e plaats in zou zitten! Maar in de borden 5 en 6 had ik niet zo veel vertrouwen meer, het maximale daar zou een ½ uit 2 opleveren, dus zou ik al tevreden zijn met een gelijke eindstand. Waarschijnlijk wilde Sebastiaan zijn tegenstander door de klok heen jagen, iets dat hij misschien van één van onze ex-leden een paar keer had gezien, maar meestal toch niet lukte. Op bord 1 leek het er op dat Peter na een torenruil een licht voordeel had behaald in het eindspel. En op bord 3 ging alles naar verwachting, na het stukwinst van Cor. Cor pakte nog een boertje van zijn tegenstander, die nog van alles uit de stal probeerde te halen, maar uiteindelijk toch het vaandel moest strijken. De overwinning was een feit. Tussenstand: 1½ - ½. We staan voor, maar voor hoe lang??

Op bord 2 werd het een beetje penibel voor André, die steeds meer in een Israëlische stelling terechtkwam, en nog 16 zetten moest voltooien in 21 minuten, waarbij zijn tegenstander een kwartier langer de tijd had en een typisch Palestijnse stelling op het bord toverde. Peter H. begon iets sneller te spelen, nog 20 zetten in 25 min. Ik kreeg weer een beetje vertrouwen in ons team! Maar na op bord 5 lang "Jos"-praktijken te hebben vertoond, zag Sebastiaan toch in dat hij beter het vaandel kon strijken en zich terug kon trekken, voordat hij definitief onthoofd zou worden. De tussenstand was nu: 1½ - 1½.

Na deze verwachte uitslag steeg de spanning toch weer een beetje (in ieder geval bij mij dan). Nu nog even langs de strijdtonelen te zijn getrokken, stonden Peter v. N. en Colleen er volgens mij iets beter voor dan hun opponenten, André en Nikolai gelijk en Peter H. helemaal in de verdrukking. Zoals ik aan het redeneren was, zouden wij dus met 4½ - 3½ in de zegekar plaats kunnen nemen, maar of dat ook zo was? Al na één minuut werd dit duidelijk beantwoord met een neen! Geheel tegen al haar berekeningen in druisend, zag Colleen een paard-dame combinatie van de zwarten over het hoofd en moest, om niet zoals Sebastiaan helemaal af te gaan, haar tegenstander feliciteren met zijn overwinning. De stand was nu: 1½ - 2½.

De tegenstander van Drel had nog 11 minuten voor 9 zetten en hijzelf nog 45 minuten. Toch nog een beetje voordeel? Op bord 6 kwam Peter steeds verder in de verdrukking. De zwarte aanvalsgolf (ook wel de Nigeriaanse stormloop genoemd) was niet meer te stoppen, alleen daar was Peter nog niet helemaal van overtuigt. Op bord 7 nu een typerend Zuid-Afrikaans spelletje, de zwarten tegen de witten. De zwarten dachten een voordeel te kunnen halen uit een massale aanval op de witte koningsvleugel, maar of dat ook lukte? Op bord 6 werd het onze teamleider allemaal te veel (volgens eigen zeggen blunderde hij een stuk weg), die dan ook weinig anders kon doen dan Colleen, het vaandel strijken en de tegenstander feliciteren met zijn overwinning. De tussenstand: 1½ - 3½.

Nu werd de stand op de andere borden des te belangrijker, want nog één verliespartij zou het verlies van het hele team inluiden, en dat was het laatste wat we wilden. Op bord 7 verslikten de zwarten zich in de witten, wat een reële achterstand en waarschijnlijk de fatale achterstand zou worden voor ons 1e team. Nikolai blunderde zijn dame weg tegen een toren! Wie had dat kunnen voorspellen! In een toch gelijkstaande stelling zijn wij dit absoluut niet van hem gewend. Waarschijnlijk had hij met Sebastiaan gesproken en is toen maar mee gaan doen met het Russisch Roulette, maar ook dat spel kan op verschillende manieren worden gespeeld. Toch kon Nikolai met een toren-loper eindspel tegen een dame en beiden nog 6 pionnen het hoofd boven water houden. Op de borden 1 en 2 hadden de Kijk Uiters beiden een pion voordeel in het eindspel en zou de uitslag toch nog een verrassende wending kunnen nemen. In de tussentijd hadden de witten op bord 7 een vredesakkoord gesloten met de zwarten, deze veel bewogen veldslag eindigde dus in een ½ - ½. Tussenstand: 2 - 4.

Na Cor was Peter met een miniem voordeel aan de beurt om de winst binnen te halen. Met een ijzersterke zet (waar ook Timman nachtmerries van zou krijgen) dwong Peter zijn tegenstandster naar een nederlaag. Peter, voor jou een tien met gouden griffel! Tussenstand: 3 - 4. De definitieve uitslag zou vallen op bord 2. Mocht André geen overwinning kunnen behalen, dan zou niet alleen hij, maar het hele team verliezen. We wachtten af! Na een paar stukken verschoven en een pion teruggegeven te hebben, kwam er na een zeer zenuwslopende partij toch een einde. Beiden zagen geen overwinnings mogelijkheden meer en dus werd er besloten de partij in remise te laten berusten. Eindstand: 3½ - 4.

Gedetailleerde uitslagen

Jullie wedstrijdleider: hij die niet genoemd mag worden