Monsternederlaag voor Kijk Uit 2

Santpoort 1 - Kijk Uit 2    8 - 0

Op dinsdag 8 januari 2002 werd een dieptepunt in de historie van Kijk Uit 2 bereikt door een nederlaag tegen Santpoort 1 met de monsterscore van 8 - 0(!). Hoewel de nederlaag verdiend was, was de uitslag geflatteerd. Lange tijd stond er een voor ons gunstige stand op de borden. Helaas ging er in het laatste uur van alles mis. Een 5 - 3 uitslag had de wedstrijd meer eer aangedaan.
Kijk Uit 2 trad aan met twee invallers. Eerste bord speler Peter Hamersma was verloren gegaan voor het tweede team omdat hij te vaak voor het eerste team had ingevallen. Vijfde bordspeler Jaap Beekhuis was verhinderd. Hierdoor was ons team enigszins verzwakt maar gelukkig vonden we Lourens van Veelen bereid de eer van Kijk Uit aan het eerste bord te verdedigen. Veteraan Piet Vons maakte als invaller het team compleet.

Aan bord 7 debuteerde Piet Vons met wit in ons bondsteam. Door een "slip of the finger" speelde hij na 1. e2-e4 e7-e6 per ongeluk 2. Lf1-d3 in plaats van 2. Lf1-c4. Hij herstelde zich door op de derde zet alsnog de loper op c4 te zetten, maar had hierdoor wel een tempo verloren. Zwart kreeg een ontwikkelingsvoorsprong en het loperpaar. Piet verloor in het middenspel een pion en even later een paard waarna verdere tegenstand nutteloos was.

Andries Visser die nog herstellende was van zijn maagbloeding, speelde de meest bizarre partij van de avond. Aan bord 6 trof hij met zwart Peter Klapwijk die als invaller was ingezet voor Santpoort. Doordat wit op de derde zet b3 speelde kon Andries zijn favoriete Najdorf opening niet spelen. Na deze teleurstelling verwerkt te hebben, speelde hij de sterren van de hemel, won groot materiaal en stond straal gewonnen. Hierna raakte Andries in een soort roes en werd hij nonchalant. Hij liet zijn koning naar het midden van het bord lokken alwaar hij pardoes mat werd gezet.

Henk van Nieuwenhuizen kreeg met zwart de doorschuifvariant van het Frans tegen zich. De zwarte koning staat in deze variant meestal veiliger op de koningsvleugel maar Henk rokeerde lang. Dat was geen verstandige keus want al gauw kwam zijn koning op de tocht te staan. Wit wist de zwarte pionnenverdediging op te lossen en de witte torens kwamen gevaarlijk opzetten. Met te weinig tijd op de klokken kon Henk de juiste verdediging niet meer vinden en verloor de dame en de partij.

Aan het laatste bord speelde Hans Wijdoogen tegen routinier Ouker de Jong. Dit was een tactische opstelling want Ouker is veel te sterk voor bord 8 (zie zijn Elorating). Hans gaf goed partij en schoof alles dicht. Het eindspel leek op een partijtje halma met alle pionnen dichtgeschoven en lopers die amper konden manoeuvreren. Door een trucje kon Ouker de pionnenstelling openbreken en een belangrijke pion veroveren waarna Hans zijn stelling als een kaartenhuis instortte. Hans moest een stuk offeren om de witte pionnen van promoveren af te houden. Verlies was het gevolg.

Harry Olivier kreeg Ivan Ivanov tegenover zich. Dit was geen onbekende voor Harry want hij heeft vroeger ook bij Santpoort gespeeld. Met wit tegen de Franse verdediging verkreeg hij een goede stelling. Zijn lopers keken naar de zwarte koningsvleugel waar de koning een veilig heenkomen trachtte te vinden. Helaas verzandde de stelling. Harry verloor een kwaliteit en een pion. Harry bleef tegenstand bieden maar de materiaalachterstand was te groot.

Aan bord 4 bediende Özden Tuna zich van de Scandinavische verdediging. Özden rokeerde lang en kreeg een halfopen g-lijn. Met torens, loper en dame gericht tegen de kort gerokeerde witte koning begon hij een mooie aanval. Op het hoogtepunt van de aanval kon hij een paard op h2 offeren met snelle winst. Helaas bracht hij het verkeerde stukoffer. De aanval sloeg niet door en hij belandde in een verloren eindspel.

Jan Bontenbal speelde met wit de damepion-opening. Jan kwam goed uit de opening met zijn slechte loper buiten de pionnenketen terwijl zijn tegenstander zijn slechte loper binnen de pionnenketen moest houden. Toch verloor Jan op een gegeven moment twee pionnen. Deze achterstand had hij nog steeds toen hij een paard-loper eindspel inging. Jan bleef zich taai verdedigen en zijn tegenstander dacht dat het remise was. Die moest echter doorspelen van zijn teamleider. In de tweede tijdnoodfase verloor Jan op tijd.

De laatst overgebleven speler was Lourens van Veelen. Hij moest aantreden tegen de sterke Xander Schouwerwou. Lou had al lange tijd niet meer gespeeld, maar dat was absoluut niet te merken aan zijn spel. Het Konings-Indisch kwam op het bord waarin wit zijn koningsloper fianchetteert. Volgens Lou speelde hij een variant van Sokolov. Wit stond beter doordat hij de zwarte pionnenstelling op de damevleugel had verzwakt. De eerste tijdnoodfase kwam Lou goed door. Een remiseaanbod werd geweigerd. De tweede tijdnoodfase brak aan. Nu bleek het te weinig spelen toch een rol te spelen. Zijn gehaaide tegenstander wist door enkele finesses materiaal te winnen. Al strijdend ging Lou door zijn vlag.

Teamleider André Kunst

Gedetailleerde uitslagen