Kijk Uit 3 strijdend ten onder

Kijk Uit 3 - Santpoort 2    2½ - 5½

De partij tussen koploper Santpoort 2 en hekkensluiter Kijk Uit 3 is uitgemond in een heus slijtageduel waarin, nadat de kruitdampen waren opgetrokken, de schakers van Santpoort verdwaasd bemerkten dat ze hadden gewonnen. Ongeloof sprak uit de Santpoorters: "Was dit een van de dragers van de rode lantaarn?".
Kijk Uit 3 dat zich dit seizoen nog niet zo agressief tijdens een duel had laten zien, likte de wonden en sprak alweer over de komende wedstrijd. Waarin ongetwijfeld de messen (schaakstukken) worden geslepen.

Maar allereerst het verslag van het duel met Santpoort.
Aan bord 2 was het Ab van Katwijk die de lakens uitdeelde. Hij behaalde het initiatief en gaf het ook niet meer uit handen. Posteerde een paard op d6, waarna zijn tegenstander steeds minder speelruimte kreeg. Ab ruilde daarna wat af zodat hij met dame en toren op de laatste lijn terecht kwam. En al heel snel kon Ab zijn opponent mat zetten. Even waren er nog spanningen: zal hij het zien? Maar die bleken overbodig. 1 - 0 voor Kijk Uit. Daarmee wreekte Ab ook mijn smadelijke nederlaag tegen dezelfde speler eerder dit seizoen. 

Arend Boer speelde tegen oud Kijk Uit lid Arnold van der Kammen. Een goede bekende dus. Nu is het zo, dat Arend en Arnold niet bang zijn voor een gokje op het bord. En ook in deze partij werd dat onderstreept. Arnold offerde een pion, daarna nog een loper voor 2 pionnen en sloeg daarmee Arend's rokadestelling aan flarden. Arend overzag een loperzet zodat Arnold de gelijkmaker voor Santpoort kon noteren.

André Hennipman stond bol van de strijdlust, stuurde in het begin wat pionnen op de damevleugel naar voren. Te vroeg, want zijn tegenspeler kon met een korte combinatie zijn toren winnen. Gelukkig zag hij het niet. Het enthousiasme daarover was van korte duur. André verloor daarna in rap tempo steeds meer kwaliteit, maar wou de partij uitspelen . Uiteraard onbegonnen werk. 1 - 2.

René Koens had al een beetje een voorgevoel dat het vandaag niet zou lukken. Dat concludeerde ik uit zijn opmerking: "het gaat natuurlijk ook wel eens een keertje mis". En mis ging het. René met zwart speelde b6 terwijl hij had moeten rokeren . Kwam steeds gedrukter te staan en ook stond er een ontzettend vervelend paard op d6. Het was vechten tegen de bierkaai voor René, en tot overmaat van ramp kwam hij een volle toren achter te staan. Daarna gaf René de pijp aan Maarten. 1 - 3.

Daarna leek het of Santpoort al zijn troeven had uitgespeeld. Peter Duijn stond een vol stuk voor, Piet Vons had positioneel de veel betere stelling, Patrick de Koning een licht overwicht evenals Hajo de Vries.

En ook de Santpoorters beseften dat het heel moeilijk kon worden ondanks de 3 - 1 voorsprong.

Patrick de Koning die een licht overwicht had, was de eerste die dat onderstreepte. Gewoonlijk gaat Patrick naarmate de partij langer duurt sterker schaken. Ook zijn tegenstander Hans Kors wist dit (lid van DCIJ) en bood remise aan. "Niet aannemen, we gaan voor de volle winst". Daarna liet Patrick Hans zien hoe het schaakspel gespeeld moet worden. Elke zet was een mokerslag. Eén punt ingelopen. 2 - 3.

Tja, wat daarna gebeurde, ik weet het nog steeds niet helemaal zeker. In elk geval was het spannend en misschien heb ik te vroeg gejuicht bij het vorige duel met Excelsior, dat de pechduivels verdwenen waren.

Allereerst Peter Duijn die zijn tegenstander Gerard Swier volledig overrompelde. Peter won een stuk, Gerard liep hoofdschuddend tussen de borden door en ik verwachtte elk moment het verdiende punt. Maar dat bleef uit. Peter kon geen bres in de verdediging vinden. En op een zeker moment kwam Peter naar me toe om remise aan te bieden. Twijfels mijnerzijds gezien de stand. Maar volgens Peter dreigde er eeuwig schaak. 2½ - 3½.

Dat zekere moment was tevens de inleiding voor de nederlaag tegen Santpoort. Piet Vons kwam verloren te staan en Hajo ging ook bergafwaarts.

Piet Vons die aan het derde bord de eer voor Kijk Uit verdedigde, deed dat zeer vakkundig . Kwam met vlag en wimpel door de opening en stond veel beter. Daarna besloot Piet om te gaan afruilen. Op welke duistere motieven dit gebaseerd was, is mij in elk geval niet duidelijk. Piet verloor daarna ook nog een pion. Misschien ook wel door zijn tegenstander, die een primeur in de toch fantasievolle schaaksport noteerde. Volgens hem liep Piet zijn klok in plaats van rechtsom, linksom, dus terug . Maakte mij erop attent dat ik daarop moet letten. Veel gekker kan het volgens mij niet. Maar het hoorde bij dit hectische duel.

Piet had intussen van het ruilen nog niet genoeg. Met een pion minder ruilde hij de laatste twee paarden van het bord. De stukken konden teruggezet worden. Een bizar potje schaak was het zeker geweest 2½ - 4½.

Hajo de Vries die een half uur op zijn tegenstander moest wachten, begon zeer overtuigend. Waarschijnlijk had hij zich in dat half uur lopen opladen. Naarmate de tijd verstreek werd ook Hajo's spel minder scherp. Zelf zag ik in deze stelling door de bomen het bos niet meer. Maar zelf werd ik geteisterd door griep. André Hennipman hielp me in deze periode aan de benodigde informatie. En ik begreep dat Hajo in een kansloos eindspel was verzand. Eindstand 2½ - 5½.

Anders dan de stand doet vermoeden was dit een echte wedstrijd. En ik kan alle acht strijders een groot compliment maken. De inzet en wedstrijdmentaliteit waren voorbeeldig. Dat het op het laatste moment misging, hoort ook bij de sport.
Ik zelf liet me nog verleiden tot een vluggertje schaak met Arnold. "Had ik niet moeten doen". Met een rood hoofd van koorts, opwinding en schaamte over het laatste, besteeg ik mijn ijzeren ros en keerde huiswaarts.

Gedetailleerde uitslagen

Teamleider Andries Visser