Ergens heb ik een keer gelezen dat er mannen zijn die huilen in hun slaap.
Hun vrouwen die wakker worden, zijn er de stille getuige van en vragen nog wel
quasi bezorgd: "Wat is er?", "Oh nee, niets". Ja, ja. Wat
moeten die mannen uitleggen? Dat zij getroffen zijn door het noodlot? Een
enkeltje richting psychiatrische inrichting is waarschijnlijk dan de meest voor
de hand liggende weg.
In de sport zijn er voorbeelden te over: van Gaal, die na het behalen van de
championsleague, dacht dat onsterfelijkheid voor hem slechts een kwestie van
tijd was. Co Adriaanse die afgelopen maandag verkondigde liever alleen op een
berg te vertoeven, dan het gemodder van zijn ploeg iedere week te aanschouwen.
Richard Krajicek die als hij een racket oppakt beter alvast een afspraak met de
eerste hulp kan maken. En zo zijn er nog legio voorbeelden.
Het derde van Kijk Uit is een team, dat op sommige avonden dichtbij aan
hierboven geschrevene refereert.
Dinsdag 18 februari, Het Witte Paard uit Haarlem was onze tegenstander. Vol
goede moed betraden wij de schaaksociëteit in Haarlem. Eén blik op de
ratinglijst was voldoende op (mijn) ons optimisme een beetje te temperen.
Daar bleek echter niets van op de borden; de 'Kijk Uiters' gingen goed van start
en na een uurtje spelen zag ik volop mogelijkheden voor ons team. Totdat…..
Bord 7. Dennis Engelhart, debutant voor ons fameuze derde, speelde in
een wat gedrongen stelling. Echter, zijn tegenstander vond het nodig een loper
te offeren. Waarom? Niemand zal het ooit weten, ook hij zelf niet, verklaarde
hij na afloop. Dennis, waarschijnlijk ook verrast door dit incorrecte offer,
begon aan een reeks zetten die hem de das omdeden.
Bord 8. Hans Wijdoogen, onze nestor, speelde in een hoog tempo. Met zwart
liet Hans zien hoe je een tegenstander geen kans geeft. Wat zijn opponent ook
probeerde, Hans had steeds het juiste antwoord en na een heel veel zetten hadden
wij onze eerste remise binnen.
Bord 1. Jan Bontenbal, niet echt in vorm, kwam in een gedrongen stelling
te staan. Beide torens van zijn rivaal kwamen zijn stelling binnengeslopen. Jan
kwam onder grote druk en uiteindelijk werden zijn pionnen stuk voor stuk
opgeruimd.
Twee punten achter maar aan de andere borden zag het er helemaal zo slecht niet
uit.
Inmiddels kreeg ik het wel steeds benauwder, waarschijnlijk een voorgevoel.
Peter Duijn aan bord 3 was het volgende slachtoffer. Peter verspeelde de
kwaliteit en donkere wolken begonnen zich samen te trekken boven het bord. Peter
plaatste nog wel een aanval maar die werd simpel weerlegd; 3 punten achter.
Wat nu! Arend Boer moest dan maar remise spelen en de rest had zeker
nog winstkansen. Arend aan bord 4 was zelf optimistisch over zijn stelling
ondanks dat ook hij een kwaliteit achter stond. Een verkeerde manoeuvre met zijn
dame werd hem uiteindelijk fataal. Het vijandelijke paard kreeg hierdoor zoveel
mogelijkheden, dat het voor Arend dweilen werd met de kraan open.
De wedstrijd was definitief verloren. Dan maar strijden voor de bordpunten.
Patrick de Koning aan bord 6 speelde een uitstekende partij. Hij had het
initiatief na een moeilijke f4 opening. Maar Patrick zou Patrick niet zijn als
hij niet weer een van zijn wonderbaarlijke zetten zou produceren. Een
onmogelijke geachte zet die mij zelfs de kreet ontlokte "Een typische
Patrick de Koning zet" (het mag niet, ik weet het) weg paard, weg partij.
Inmiddels aan bord 7 was ik nog getuige van de laatste stuiptrekkingen op het
bord van Sjef Rosier. Sjef had het moeten opnemen tegen een versnelde
draak en had dat heel behoorlijk gedaan. Maar ook Sjef werd slachtoffer van
Caïssa, pardoes had hij een loper weggeven. Over en uit.
Daarna kreeg ik een borrel aangeboden van Patrick die de pijn enigszins
verzachtte.
Aan de bar verkondigde ik dat Floor aan bord 3 de enige overgeblevene,
met een prima stelling wel zou winnen. Dat werd tegengesproken. Floor bleek al
een kwaliteit en een pion achter te staan. Even later komt hij binnengewandeld,
ja verloren. "Hoe is het gebeurd?" "In de aanval gegaan en niet
of f3 gelet. Ik heb mijn tegenstander nog wel even gezegd dat ik mat
stond". Soms kan je met woorden niet zoveel.
H.W.P. 5 | (1536) | - | Kijk Uit 3 | (1450) | 7½ - ½ |
J. Spanjer | (1645) | - | J. Bontenbal | (1487) | 1 - 0 |
L. Zuiderveld | (1599) | - | P. Duijn | (1495) | 1 - 0 |
V. Steemers | (1559) | - | F. Schoone | (1467) | 1 - 0 |
F. Welling | (1547) | - | A. Boer | (1356) | 1 - 0 |
A. Gorissen | (1521) | - | S. Rosier | (0000) | 1 - 0 |
H. Kranendonk | (1521) | - | P. de Koning | (1346) | 1 - 0 |
W. de Ruig | (1460) | - | D. Engelhart | (0000) | 1 - 0 |
T. Schurink | (1437) | - | H. Wijdoogen | (1548) | ½ - ½ |
Teamleider Andries Visser