Kijk Uit 3 sterk in derby met Wijker Toren 6

De Wijker Toren 6 - Kijk Uit 3   3 - 5

Kijk Uit 3 heeft afgelopen donderdag revanche genomen op de zo ongelukkig verlopen wedstrijd tegen Santpoort.
De voortekenen waren alles behalve goed, met veel pijn en moeite kon er een derde team samengesteld worden. Maar zoals wel vaker gebeurd, het komt meestal wel in orde.
Zelf was ik verhinderd door activiteiten bij onze jeugdhelden, dus collega Patrick nam het eerste gedeelte van de wedstrijd waar. Een wijziging in de opstelling had hij na onderling overleg nog toegepast en die viel bijzonder goed uit: Özden op de plaats van Peter.
De waarschuwingen van de weergoeroes (blizzards en weet ik wat nog meer voor ongerief) in de wind slaand ben ik op de fiets naar het bolwerk van de Wijkertoren getogen. (Deze winter was het zelden mooier weer).

Patrick stond me geloof ik op te wachtten, want voordat ik de speelzaal betreden had, had hij me al een glas bier in mijn handen geschoven (om mij voor het ergste voor te bereiden?). Dit bleek een loze gedachte, want na een korte blik op de borden geworpen te hebben en de teamleider van de Wijkertoren gesproken te hebben, stond het naar onze mening gelijk.
Daarna speelde er zich toch wel wat chaotische taferelen af, die me sterk herinnerde aan het jeugdschaak. Of misschien komt dat wel doordat als je naar het schaken kijkt meer ziet, dan dat je zelf speelt.

Als eerste moest René Koens het onderspit delven. Een eenvoudig schaakje verwijderde een overbelast stuk en René moest met een kwaliteit minder remise proberen te maken: het zogenaamde loper toren eindspel, dat ging dus niet goed.

Sjef Rosier had een nieuwe opening voorbereid 1 e4 e5, 2 d4 e5xd4, 3 c3 d4xc3; kortom een ontwikkelingsvoorsprong proberen te verkrijgen. Helaas, Sjef speelde het niet nauwkeurig genoeg en kwam een stuk achter te staan. Wat er daarna gebeurde, tja laat ik het maar op schaakblind houden. Sjef zijn tegenstander blunderde zijn dame weg. 1 - 1. Een wel heel welkome meevaller.

Marcel Sondervan, na een paar maanden niet geschaakt te hebben, bouwde een soort fort op, waarbij niet altijd de scherpste zetten gevonden werden. De jeugdleider van de Wijkertoren Willem Dekker vond het goed zo, en won eenvoudig. 2 - 1.

Dan naar een andere meester, Peter Duijn, die toen ik binnenkwam, een dame voor een toren en een paard had verkregen. Peter moest het nauwkeurig spelen om niet in een vork of penning te komen. Eenmaal maakte hij ook een beweging die hem de dame zou kosten maar Peter vertelde dat het slechts om een schijnbeweging ging. Daarna maakte hij het bekwaam af 2 - 2.

Frank Buijck, op bord 1, was inmiddels een kwaliteit achter gekomen. Frank had wel een sterk paard, en dat vond zijn tegenstander ook. Die sloeg het paard en bemerkte tot zijn schrik dat Frank daarna een vrijpion had die ongehinderd door kon lopen. Schaken kan soms mooi zijn. 3 - 2 voor.

Patrick de Koning was bezig met een jeugdlid en gezien de donderdag, niet meer dan logisch. Patrick hoefde niet om te schakelen. Hij kwam een toren voor en onder het genot van een biertje speelde hij het ontspannen uit. 4 - 2.

Jan Bontenbal, volgens mij al in het begin van de partij met twee pionnen minder, vocht voor wat hij waard was, maar zijn tegenstander speelde het slim; gaf aan Jan zijn witte loper geen enkele rol, door enkel de zwarte velden te benutten. In de verlenging gaf Jan op. 4 - 3.

Özden Tuna, met een pion meer, had al remise aangeboden, maar de teamleider van de Wijkertoren doorzag het plan en wilde dat er doorgespeeld werd. Toen Özden in het eindspel de vijandige koning de pas afsneed konden de stukken in de doos en hadden wij onze eerste overwinning van dit seizoen geboekt: 5 - 3.

Later die avond, fietsend naar IJmuiden was het inmiddels zomer geworden en heb ik de route over de sluizen genomen.

Gedetailleerde uitslagen

Teamleider Andries Visser