NHSB bekercompetitie

Kijk Uit - Chess Society Zandvoort    1½ - 2½

Tijdens de laatste vergadering van de schakers werd er gevraagd wie er teamleider zou willen zijn voor het 2 de bekerteam van onze club. Het 1e bekerteam bestond uit (bond)spelers van Kijk Uit 1. Voor het 2e bekerteam kon er een beroep worden gedaan uit (bond)spelers van Kijk Uit 2 en (bond)spelers van Kijk Uit 3. Ondergetekende wilde dit wel eens gaan proberen, om een team samen te stellen. Het leuke eraan is, dat als je zou winnen, je vrolijk verder kon gaan met het samengestelde team, maar als je in de 1e ronde zou sneuvelen, pas één jaar later weer een herkansing kreeg om het beter te doen. Afwachten dus maar.

De eerste personen die mee wilden doen waren:
P. Hamersma, L. van Veelen, A. Visser, F. Schoone, dit zou tevens de bordvolgorde zijn.

Maar ….. tot zijn en mijn spijt moest Peter afzeggen, zodat we op zoek moesten naar een andere geïnteresseerde speler, die ook nog een beetje kon schaken. Deze speler werd gevonden in de persoon van Jan Geus, die, net als Andries en ikzelf, op de donderdagavond de jeugd op het schaakgebied wat bij proberen te brengen.

Uiteindelijk was het zover, op 14 november j.l. konden we de strijd aangaan tegen de andere 'kustbewoners', afkomstig uit Zandvoort.

Onze opstelling:
Bord 1: L. van Veelen (1756)
Bord 2: J. Geus (1709)
Bord 3: A. Visser (1569)
Bord 4: F. Schoone (1420)

Op bord 4 dus op papier 'de zwakste schakel' aan onze zijde, maar dat Floor het tegen een ieder op kan nemen, ongeacht de rating, is ons allen wel bekend. Hij begon dan ook vol zelfvertrouwen en goede moed aan zijn partij, waarin beide krijgsheren een compleet dichte stelling opbouwden, maar waar volgens mij de aanvalskracht van wit iets sterker was dan van zijn opponent.
Op bord 2 dus - invaller - Jan, die een toch wel goede openingskennis bezit, en vrolijk met wit zijn tegenstander gek probeerde te maken.
Lou op bord 1 wist dat zijn tegenstander een stuk sterker hoorde te zijn dan hijzelf, en probeerde via de Shesnikov-variant, door middel van een paar pionoffers, een mooie aanvalslinie te verkrijgen. Maar ja ….. zijn tegenstander bleek deze variant vaker te hebben gespeeld, zodat de zwarten van begin af aan eigenlijk alleen maar konden verdedigen, zodat de aanvallende zwarte aspiraties als sneeuw voor de zon verdwenen.

In eigen woorden zei Lou tegen mij: "Als ik dit had geweten, dan had ik gewoon voor de hoofdvariant gekozen. Nu moet ik er maar het beste van zien te maken." Het enige wat ik (als grote lijder) kon zeggen, was dat je niet meer dan je best kon doen.

Dan op bord drie, mijn grote vriend en collega Andries, die met zwart na de 4de zet al naar mij toe kwam en zei: "Wat er nou voor gambiet gespeeld wordt weet ik niet, maar hij geeft zo pion e4 cadeau, ik snap er helemaal niks meer van." Toen zei ik ter motivatie: "Als jij nu verliest hé, mag ik dan volgende week voor de bond verliezen?" Maar dat stond hem niet echt aan, want wat hij ter antwoord gaf kan ik hier maar beter niet herhalen, geloof me.

Tijdens het coachen van "mijn" spelers, speelde ikzelf een partijtje tegen één van onze jeugdspelers, maar dan beide met 20 minuten op de klok. Dat het ook maar 20 zetten zou gaan duren, hadden wij allebei niet echt verwacht, want ik weet dat de jhr. Wijker veel beter kan. Maar gelukkig zijn alle zetten - bijna - goed genoteerd, zodat hij, ons jeugdlid, de partij kan gaan analyseren met Jan Geus.

Terug naar de borden, waar Lou reeds twee pionnen achterstond, Jan nog vrij gelijk, Andries wat in de verdrukking was geraakt, en bij Floor alle stukken nog op het bord stonden, kon er in mijn ogen nog gewonnen worden. Of zijn dat alleen maar hersenspinsels die in je hoofd ronddwalen, nadat je de avond te voren een film van Harry Potter hebt gezien, waarin in het begin ook alles mislukt, maar het uiteindelijk toch alles goed komt? In mijn optiek was de volgorde van de bordpunten: verlies - winst - remise - winst,
totaal: winst dus. Maar ja, volgens mij heb ik alleen de eerste helft van de film goed bekeken, het gedeelte dus waarin alles toch niet zo loopt als dat je zelf in gedachten hebt.

Op bord 1 waren de witten al bijna aan het promoveren, en een paar zetten later was het eerste verliespunt een feit: 0-1. Krijgsheer Jan liet zien, dat je ook tegen een sterkere tegenstander gewoon een pion voor kunt komen, en het hem dan erg lastig kan maken. Mocht Jan onverhoopt de winst binnen halen, dan zou alles van de laatste 2 borden afhangen.

Andries had ergens een foutje gemaakt, waardoor de vijandelijke stukken hun slag konden slaan, zodat de zwarten twee pionnen minder op het slagveld hadden staan, en aangezien zwart de 0-0-0 had toegepast, en de twee-pionnen-meerderheid van wit op de f- en de h-lijn stonden, konden ook deze zwarte stukken het niet meer bolwerken, zodat de 2e nederlaag een feit was: 0-2. Dit hield ook meteen in dat het spelen voor de beker voor ons geen vervolg zou krijgen, want mocht het nog 2 - 2 worden, dan vervalt volgens het reglement het laatste bord, en dan zou het dus 1 - 2 in ons nadeel worden. Reglement, alvast bedankt! Dan de laatste eer maar redden door niet met 0 - 4 te worden weggespeeld, en dat lukte zowaar.

Op bord 2 had collega Jan alle touwtjes strak in handen, zodat de tegenstander niet anders kon dan de capitulatiepapieren te voorzien van zijn handtekening: 1 - 2. Klasse Jan! Nog één laatste strijder over, de jongste op dat moment, en ook hij stond totaal verloren, maar dat de boosaardige spoken, geesten en tovenaars ook bij de tegenstander toe konden slaan, dat was nieuw voor ons. In plaats van de zwarte koning 1 plaats naar achteren te dirigeren, zodat de winst binnen was, joeg hij een van zijn pionnen naar voren (en zelfs Andries en ik zagen dat dat alleen maar remise kon worden, en wij liepen dus ook glimlachend weg van het bord, terwijl hun wedstrijdleider in zichzelf liep te vloeken en te tieren, over zoiets stoms op dat niveau, rating 1800+ tegen 1420 aan onze zijde), dat wij toch met opgeheven hoofd het strijdperk konden verlaten. Want met ratingen aan vijandelijke zijde van 2100+ en 3x 1800+ vindt ik dat wij het absoluut niet verkeerd hebben gedaan.

Als een ieder deze strijd elke schaakpartij weer zou kunnen bewerkstelligen, dan zouden er nog leuke dingen kunnen gebeuren. Zowel voor de bondswedstrijden als voor de onderlinge competitie.

Verder kan ik alleen nog elke strijder bedanken voor de inzet die zij hebben getoond, want voor mij, teamleider, (of was het teamlijder?) is het toch de moeite waard gebleken om het volgend jaar opnieuw te proberen. Dan misschien de omgekeerde uitslag???
Hopende op een iets zwakkere tegenstander volgend jaar, maar met dezelfde, aan de teamcoach, perfect getoonde inzet moet ik dit verhaaltje toch beëindigen.

Lou, Jan, Andries, Floor, bedankt.

Tevens wil ik diegene bedanken die mij hebben geholpen om alles op tijd klaar te hebben staan voor deze ontmoeting. Nog veel schaakplezier toegewenst aan jullie allen,

Jullie liefhebbende teamleider, Patrick de Koning

Gedetailleerde uitslagen