C- lijn bij schakers erg in trek

Keizercompetitie ronde 25

Vrijdagavond 24 februari, rond de klok van 20.00 uur. In 'Het Denksportcentrum' Jan Ligthart waren de dammers en schakers weer bijeengekomen voor hun wekelijks 'avondje uit'.
Met 21 schakers, wat veel is in een vakantieperiode, werd de indeling gemaakt voor ronde 25, waarbij Patrick de Koning uiteindelijk een bye (= vrije ronde) toebedeeld kreeg.
De huidige nummer een van de ranglijst, Colleen Otten, speelde tegen Andre Hennipman, die op dat moment nog eerste stond in zijn groep. Dat Andre nog een paar maatjes te klein is voor Colleen, werd na 15 zetten al duidelijk. Na een paar kleine foutjes kwam er op zet 14 een blunder van zwart, waarna wit meteen opgaf, zodat de eerste uitslag bekend was.
De huidige nummer twee, Andre Kunst nam het op tegen Sinclair Koelemij, de nummer drie. Een mooie combi-aanval op de koningsstelling van zwart (die toren en loper op de 7e rij had geposteerd en de rest op de laatste linie) werd naar mate de match vorderde teveel voor Sinclair die het allemaal niet meer kon bolwerken en Andre kon feliciteren met het volle punt.
Dick Wijker die de laatste tijd in uitstekende vorm is mocht zich bewijzen tegen Ingmar Visser. Deze twee strijders spelen ook in de jeugdcompetitie en staan daar respectievelijk een en twee. Na de openingsfase had Dick een pion meer en na de foutieve rokade van zwart (zwaar geschut stond op de damevleugel gericht, en dan moet je niet lang gaan rokeren), kreeg Ingmar zoveel over zich heen, dat hij nog even zijn meerdere moet erkennen in de persoon van Dick.
Jan Geus tegen Frank Buijck werd door mij van te voren ingeschat als mooie partij, maar na een half uurtje gespeeld te hebben vergat Frank dat hij Siciliaans had geopend en kon zodoende een edel ros afstaan tegen een pion. Door de goede voortzetting van wit kwam hij dit niet meer te boven en Jan was weer een punt rijker.


Harry Olivier won geroutineerd van Louwe Post

Peter Duijn trof Jaap Beekhuis, deze heren maakte er een lange zitting van. Na 2½ uur spelen nog een gelijke stand op het bord te hebben, dacht ik aan een puntendeling. Ik weet niet waar het fout is gegaan in de partij, maar uiteindelijk was het Jaap die aan het langste eind trok en zo de winst pakte.
Sjef Rosier had in de opening een trucje ingeweven zodat zijn opponent Andries Visser een dubbelpion kreeg op de c-lijn. Dit vond hij niet zo erg, maar zijn verdedigingssstelling werd er niet beter op. Dan maar aanvallen dacht zwart, maar Sjef 's positiespel verhinderde dat zwart door kon breken en uiteindelijk besloten de heren tot de enige puntendeling van deze avond, waarna er nog lang aan de bar, uiteraard met toverdrank, werd geanalyseerd wat zwart nu fout had gedaan.
De eerste speler die met zwart een overwinning boekte was Harry Olivier tegen de steeds beter spelende Louwe Post. Dat Harry een geroutineerd schaker is en Louwe zijn eerste schaakseizoen meemaakt, werd duidelijk op het eind van het middenspel. Zwart had dan wel pionnen op c4, c6 en c7, maar dankzij een verkeerde berekening, wat meteen stukwinst voor zwart opleverde, kon ook Louwe niets anders dan de vlag strijken en het puntverlies accepteren.
Floor Schoone mocht met wit tegen Hajo de Vries. De laatste keer dat deze heren elkaar troffen kwam Hajo als winnaar uit de strijdt. Na een lange tijd gelijk op te zijn gegaan, kreeg zwart in het begin van het eindspel een paard cadeau, en een paar zetten later ook nog eens een toren. Dat dit een dejavu was voor Floor, hoorde ik na afloop, want een toren weggeven tegen Hajo overkomt hem regelmatig. Mijn advies: "Ruil ze af, dan kan je zoiets in ieder geval niet meer overkomen".
Ook Kees de Boer moest zijn meerdere erkennen in de persoon van Wim Geels, die in het middenspel een pion en kwaliteit voorkwam. Daarna ging het nog beter voor Wim, want wit ruilde de laatste paarden af, zodat zwart met een toren en een pion meer de overwinning bij kon schrijven.
Dan diegene die als eerste klaar waren met hun partij, Maarten Gouda en Tom van der Vlugt. In de opening won Tom met zwart een stuk tegen een pion, daarna werd in het middenspel een bizarre strijdt geleverd waarbij Maarten nog twee torens en zeven pionnen had tegen een toren, twee lopers en drie pionnen. Wat er in de tien minuten daarna gebeurde, ik weet het niet, maar in het eindspel had Maarten opeens twee pionnen en een toren meer, zodat ook hij de winst kon noteren.

Patrick de Koning