Verzwakte bezetting nekt Kijk Uit 1

Kijk Uit 1 - V.A.S. 3   3 - 5

Zaterdag 4 februari, rond elf uur in de ochtend. Het is stil, erg stil voor een zaterdag. Opeens hoor ik allerlei soorten alarm afgaan. Wat is er aan de hand? Wordt er ingebroken, is er brand, of is het nog erger? Plotseling dringt de waarheid tot me door: Het zijn mijn wekkers die tegelijkertijd een enorme herrie produceren. En dat is maar goed ook, anders had ik nooit voor twaalf uur in het clubgebouw geweest om als wedstrijdleider ons eerste team te begeleiden naar wellicht een mooie overwinning.
Door afwezigheid van de heren van Nieukerken en Kunst zijn sommige spelers doorgeschoven naar hogere borden en bevinden de invallers zich achter de borden zes en acht. De slagorde van vandaag op een rijtje:

1) C. Otten, 2) P. van Nieuwenhuizen, 3) S. Koelemij, 4) S. van Westerop, 5) M. de Koning, 6) R. Heilig 7) P. Hamersma 8) F. Buijck.

Ook de dammers waren aanwezig om met hun eerste tiental de strijd aan te gaan tegen DVSB, dat strijdt om de eerste plaats samen met Het Noorden uit Groningen.
In totaal dus 36 krijgslieden aanwezig in 'Denksportcentrum' Jan Ligthart te IJmuiden.
Om 12.00 uur gaf ik, Patrick de Koning, het startschot voor de schakers, waarna de strijd in alle hevigheid losbarstte.

Na drie kwartier even een rondje langs de borden gemaakt, en tot mijn blijdschap bleek eenieder nog gelijk op te gaan. Circa 13.30 uur begon ik me toch wat zorgen te maken bij bepaalde stellingen. Zeker qua tijd, want wie zes zetten produceert in anderhalf uur (speeltempo = 40 zetten in 2 uur, daarna 20 zetten in 1 uur, en dan nog 15 minuten om het spel af te maken) is gewoon niet goed bezig. Het klinkt misschien hard, maar het is niet anders. Om half drie was het bord 6 waar de strijd het eerste slachtoffer opeiste. Een blunder van wit waarna er geen eer meer was te behalen en meteen opgegeven werd, bezorgde de bezoekers het eerste punt. Verder ging het redelijk, dacht ik, maar een ongeluk komt nooit alleen.... Vijf minuten later was bord 3 opgeruimd, waar Sinclair de witte stormaanval op zijn koningsstelling niet overleefde en zijn tegenstander kon feliciteren met hun tweede punt. De tovenaar van Kijk Uit 1, Sebastiaan, had een correct paardoffer gebracht op de vijandelijke koningsstelling. Alleen de vervolgzetten waren, zacht uitgedrukt, incorrect waarna hij zelf een zware aanval op zijn koning te verduren kreeg, die hij niet meer te boven kwam. Resultaat: binnen een kwartier met 3 - 0 achter.
Na de analyse van zijn partij was het wrang om te weten dat er minimaal remise in had gezeten. In zijn eigen woorden: "Dit is erg zuur, dat paard op h6". Mijn reactie nu: "Al doende leert men!"

Vanaf dat moment begon er weer van alles door m'n hoofd te spoken. De kwelgeesten uit de gesloten kamer van Zweinsteins Hogeschool voor leerlingen van de Witte- en Zwarte Magie doemden weer op. En er was niemand die daar op dat moment wat aan kon doen. Of wel…?

Martin de Koning won van de sterke Evert-Jan Straat (2127)

Terug naar de overige krijgslieden, waar bord 7 erg gedrukt stond en bord 1, 5 en 8 in tijdnood bivakkeerden, waarvan Martin evenals Peter van Nieuwenhuizen een kleine materiële voorsprong hadden bereikt. Ik kon ik niet anders dan eerst wat toverdrank tot mij nemen, in de hoop dat Harry en Hermelien mij te hulp zouden komen om alles toch nog tot een goed einde te brengen. Want zoals u wellicht weet, hebben de meeste verhalen uiteindelijk een positief resultaat.
Kwart over drie, de vierde uitslag kwam binnen. Ook Peter Hamersma moest concluderen dat zijn opponent na de veldslag meer materiaal over had gehouden, zodat de bezoekende gasten uit Amsterdam niet meer konden verliezen. De stand: 4 - 0 in hun voordeel.
Four down, four to go!, heb ik wel eens ergens gehoord.

Helaas, het werd binnen een kwartier five down en de nederlaag was een feit. Frank had evenals zijn voorganger een materiële achterstand weten op te bouwen, zodat ook zijn vlag gestreken kon worden. Het zat ons niet mee. Toch had ik het gevoel dat dit de laatste nul aan onze zijde was, want Colleen, Peter en Martin hadden alle drie een (klein) voordeel weten te boeken en zodoende het betere spel gekregen.
Borden 1 en 2 een pluspion, en op 5 woedde een zware veldslag; toren, paard, loper, en vier pionnen tegen paard, twee lopers en drie pionnen. Het uitbuiten en winnen van zo'n dergelijke stand is en blijft moeilijk. Na mijn zoveelste toverdrank te hebben ingenomen zag ik dat de laatste drie hun tijdnoodfase hadden overleefd, Colleen haar betere stelling prolongeerde, zo de eer behouden bleef en misschien nog belangrijker, het nodige bordpunt noteerde in de strijd tegen degradatie, want elk punt is meegenomen.
Peter op bord 2 had een zeer lastige stelling, maar met zijn tactisch vernuft en sublieme voortzetting van de partij kon zijn tegenstander niet anders dan capituleren. Stand 2 - 5.

Resteerde alleen nog bord 5, waar Martin alles uit de kast moest halen om zijn voorsprong te verzilveren. Na wat paardsprongen te hebben gemaakt, kon dit zwarte edele dier naar het mooie veld c3, waarna de witte strijdkrachten na enig nadenken alleen nog de optie 'aftocht blazen' overhielden. Een zeer verdienstelijke overwinning voor Martin.
Eindstand: 3 - 5.
Ook onze damvrienden gingen ten onder, zonder winstpartij werd de eindstand: 6 - 14.

Met nog drie wedstrijden voor de boeg, waarvan de laatste twee in het thuishonk, is er nog een kleine kans op behoud in de huidige klasse. Wat er ook gebeurt, versterking van ons eerste team is zeker geen overbodige luxe maar gewoon broodnodig!
Frank en René, bedankt voor jullie invalbeurt, en een ieder dankend voor de getoonde inzet, rest mij alleen nog de gedetailleerde uitslagen, en heel veel succes met de andere wedstrijden.

Gedetailleerde uitslagen

Reservewedstrijdleider Patrick de Koning