Na de beschamende vertoning van onze helden tegen het viertal van Santpoort zat er niets anders op, de manier hoe was niet interessant, om punten te pakken tegen Vredenburg. Na een korte donderspeech in de auto van Sjef was een ieder tot in zijn tenen gemotiveerd op een goed resultaat. Wijselijk liet ik het resultaat van vorig jaar even buiten beschouwing (4 - 0 in ons voordeel). Men moet waken voor onderschatting, zeker bij onze jeugdspelers.
In een rumoerige en chaotische maar wel heel gezellige locatie moesten we de
degens kruisen met de Vredenburgers. Voor onze jeugdspelers uiteraard geen
probleem, want soms lijkt het er op dat hoe meer herrie des te beter ze
gaan spelen.
Vredenburg had zijn jeugdspelers opgesteld tegen Sjef en Peter, terwijl
Ingmar en Dick het tegen het ervaren gedeelte van het team moest doen.
Na een uur spelen leek het de goede kant op te gaan met Kijk Uit. Peter had een
uitstekende aanval op de niet gerokeerde koning en een paard leek de genadeklap
te willen uitdelen, maar het moest natuurlijk wel eerst worden voorbereid. Bij Sjef was de stelling ook prima, zijn tegenstander had zijn eigen koningsstelling
opengegooid (je moet het maar durven) en Sjef probeerde de open lijnen naar de
koningsstelling te bezetten.
Dick Wijker had een pion buitgemaakt en ook zijn tegenstander ging wat slordig
om met zijn koning, door lange rokade te spelen, waar alle stukken van Dick
geposteerd stonden.
Ingmar had te maken met een b4 opening maar dat belette hem niet om zijn eigen
opening te spelen (een soort Pirc) en ook Ingmar had een pion op zak.
Het ging weer goed met Kijk Uit 3, maar even later dreigde er toch een kink in
de kabel te komen. Dick verloor een paard tegen een pion. Maar er zat volgens
mij nog genoeg in de stelling, die lag open en met het combinatievermogen van
Dick zit het wel goed.
Na rustig een versnapering te hebben genomen hadden Peter en Sjef hun partijen
al in winst omgezet. Peter had met zijn paard dusdanig huisgehouden dat de
onvermijdelijke fatale vork een feit was geworden.
Sjef zijn tegenstander was met drie pionnen minder, stukken gaan afruilen. Tja
dat moet je niet doen en Sjef schoof het resulterende eindspel rustig na winst.
Het heldenteam: van linksboven naar rechtsonder
Peter Duijn, Sjef Rosier, Dick Wijker en Ingmar Visser
Resteerde de twee jonkies. Dick was inmiddels in een toch wat mindere stelling
beland en Ingmar had ondertussen een 2e pion verschalkt.
Daarna kreeg Dick een geschenk uit de hemel, zijn tegenstander liet zich pennen
en moest een toren prijsgeven. Daarna was uiteraard de partij beslist. Voor de
vorm werd er nog wel verder gespeeld maar met 2 torens zette Dick hem mat.
Ingmar had intussen een 3e pion buitgemaakt en zat al allerlei fatale aanvallen
te bedenken, maar het werd later en later. Ingmar won nog wel een toren maar
moest daarna een paard prijsgeven en zijn kansen leken te slinken. Maar toen ik
om kwart voor twaalf tegen hem zei: "neem maar remise", weigerde hij het resoluut.
Hij speelde door en diep in de 'blessuretijd' veroverde hij het vijandelijke
paard en won de partij. Allerlei Vredenburgers gaven hem de complimenten voor
zijn goede spel en vroegen ook nog terloops naar de leeftijden van deze 2
jeugdtalenten. Helaas, als er interesse voor hen bestaat, ze zijn niet
transfervrij. Niemand trouwens van het derde. Ze liggen zeker nog voor een paar
seizoenen bij het derde vast.
Zo zit er tussen winnen en verliezen een wereld van verschil, na het schaamrood
op de kaken na de wedstrijd tegen Santpoort is er nu het hoofd in de wolken.
Vredenburg 2 | (1412) | - | Kijk Uit 3 | (1456) | 0 - 4 |
R. Termes | (1436) | - | Peter Duijn | (1542) | 0 - 1 |
Thijs Witkamp | (0000) | - | Sjef Rosier | (1490) | 0 - 1 |
Kees Aafjes | (1388) | - | Dick Wijker | (0000) | 0 - 1 |
Dick Aafjes | (0000) | - | Ingmar Visser | (1336) | 0 - 1 |
Teamleider Andries Visser