Kijk Uit 3 in greep van de kraak

Z.S.C. Saende 5 - Kijk Uit 3    2½ - 1½

Deze reuzeninktvissen zwemmend in de verbeelding van de mensheid, hebben ogenschijnlijk niets met de schaakperikelen van ons vermaarde 3e team te doen, maar schijn bedriegt. Ons schaakviertal moest het opnemen tegen Het Saende, de tegenstander uit Zaandam.

Sjef Rosier, de chauffeur die geheel past in de stijl van het derde en al menig tripje erop heeft zitten met het stelletje schaakrebellen. Al in het begin van de rit geeft Patrick de Koning een geheel nieuwe interpretatie aan het bord 'een richtingsverkeer' namelijk: je mag wel in je achteruit de straat in rijden. Tja..... Dan moet de zoektocht naar het schaakhonk van Zaandam nog beginnen. Dat die niet ongeschonden verloopt, is natuurlijk duidelijk. Sjef die alles keurig voorbereid had kwam tot de ontdekking dat de beslissende brug was gestremd. Daarna hebben we zoektocht gehad door een donker Zaandam, langs panden met de naam 'Spitsbergen', straten als de 'Javazee' en uiteindelijk, door een verkeersongeluk gemanipuleerd, bij de 2e lantaarnpaal links, de Kraakstraat gevonden. Het clubgebouw waar onze tegenstander zijn partijen speelt.

Een kwartier later dan gepland kwamen we aan, en onze gelegenheidskopman Patrick nam nog eens tien minuten de tijd om zijn schaakcollega's van koffie te voorzien. Tegenstander lichtelijk aangeslagen, want om half 12 's avonds gaat het pand dicht, dus de klok maar aangezet. Dat deerde onze gelegenheidskopman niet, want hij bouwde een ruime voorsprong in tijd op.
Schaaktechnisch ging het niet zoals gedacht. Bord 2 en 3 hadden het maar moeilijk. Patrick stond redelijk en alleen René Koens kon buigen op een goede stelling. Het was dan ook niet verwonderlijk dat hij zijn partij winnend afsloot. Zijn tegenstander mokkend dat hij een stuk had weggeven, reconstrueerde een stelling waarin hij dat wilde bewijzen. Volgens mij niet waarheidsgetrouw (de notatie was ook niet hoe het zijn moest) dus niet relevant. Feit: René boekte een knappe overwinning en 1 - 0 voor ons.

René Koens haalde als enige het volle punt binnen

Sjef Rosier in een gevecht met de Pirc, werd lastig gevallen door een zwarte loper en toen even later de c-lijn openging was het alle hens aan dek. Sjef werd overspoeld door twee torens en een loper en kon met een aantal pionnen minder opgeven.
André Hennipman kwam al vrij snel in de partij een pion achter. Hij herstelde zich en won het kleinood terug. Daarna ontspon zich een merkwaardig eindspel. Eerst had André de beste kansen, daarna na te aarzelend spel, kon zijn tegenstander het spel na zich toetrekken. Ook dit ging niet door, zodat beide heren tot de conclusie kwamen dat dit eindspel toch echt te moeilijk was en de vrede tekenden door met remise te af te sluiten.
Tot slot Patrick; die ruilde verkeerd af in een zeker niet slechte stelling en moest als gevolg daardoor een stuk geven voor een doorgebroken pion. Daarna raakte onze held in diepe gedachten. Zo diep dat hij door zijn tijd ging. Uiteraard was dit de schuld van de moderne schaakklok en neemt hij een volgende keer zijn eigen klok mee of ander doet hij het met zijn horloge.

Daarna restte ons nog de terugreis uit de tentakels van de kraak, en met de kleinst mogelijke nederlaag op zak presteerde we het toch nog om net voor enen ’s nacht thuis te komen.

Gedetailleerde uitslagen

Andries Visser