Vrijdagavond 23 februari was het weer tijd voor een thuiswedstrijd van het
jongste bondsteam van Kijk Uit tegen Aalsmeer 3. Al beginnend met vervanger Dirk
Geels voor de afwezige René Koens werd er rond half acht melding gemaakt van een
zieke kopman, Wim Geels, dus snel op zoek naar vervanger nummer twee. Deze werd
gelukkig heel vlug gevonden in de persoon van Dirk de Waal.
Door deze vervangers kwam Louwe Post vandaag met zwart op bord een te zitten en
Siebren Frolich met wit op zijn eigen plaats, bord vier. Even na acht uur was
eenieder binnen en konden de heren de strijd aangaan met de aanwezige
tegenstanders. Na de openingen stond er op bord twee en drie een iets betere
stelling voor de Kijk Uiters, en op het eerste bord een iets mindere. Siebren
verloor echter na de opening de controle over zijn stelling en kwam een licht
stuk achter te staan. Naarmate de partijen vorderden ontstonden er op twee
borden sprookjesachtige stellingen ten gunste van ons. Dirk Geels had eerst een
stuk in moeten leveren maar wist dat door een mooie combinatie binnen korte tijd
om te toveren tot een kwaliteit meer. Nadat Siebren zijn stuk had verloren ging
hij er even voor zitten om misschien nog een half puntje uit de strijd te
slepen. Maar wat gebeurt er.....? Zijn tegenstander zet zijn dame in de lijn van
de koning zodat ons Siebje een onde(n)kbare penning kan geven op deze twee
stukken. Dus van een stuk achter ineens naar een ruime kwalitatieve voorsprong.
Dirk Geels (voorgrond) en Siebren Frolich aan bord 3 en 4 respectievelijk
Louwe was ondertussen in zwaar weer terecht gekomen met zijn zwarte
elitetroepen. Beide heren hadden nog de beschikking over twee torens, maar zwart
had nog vier pionnen tegen zeven(!) van de witte. Hier vanuit gaande kan je
normaal gesproken een nul noteren. Maar na een kleine peptalk gehad te hebben
van zijn teamleider ging ook Louwe er nog eens goed voor zitten. Het geval wil
namelijk dat drie van de vier tegenstanders ook tegen het derde team van Kijk
Uit hebben gespeeld zodat de teamleider voor de wedstrijd enige nuttige tips aan
zijn kopman kon verstrekken.
Een paar minuten later, opkijkend van mijn eigen bord, zag ik dat het spel op
bord vier opgeruimd was, dus gauw even vragen wat de uitslag is geworden...Het
was ongelooflijk, maar Siebren had zijn team op een 1 - 0 voorsprong weten te
brengen. Kijkend naar de overige stellingen kon de conclusie worden getrokken
dat bord een en twee ten onder zouden gaan en bord drie gewonnen stond, zodat
het vierde team in ieder geval een gelijkspel had weten te bewerkstelligen. En
inderdaad, Dirk de Waal had op het tweede bord de hoop opgegeven en feliciteerde
zijn tegenstander met de overwinning. De stand was weer gelijk. Maar wat er zich
daarna afspeelde......
Dirk Geels naar me toe om te vragen hoe zijn spel verder moest, want de klok van
de tegenstander was gevallen. Na het aantal zetten te hebben gecontroleerd zei
ik dat Dirk had gewonnen, want er waren pas 33 zetten verspeeld i.p.v. de
vereiste 36. Zijn tegenstander begreep er niks meer van, want die wou gewoon
doorspelen. Dan kan je dus het begin-verhaaltje weer herhalen, dat je verplicht
bent om 36 zetten te doen binnen anderhalf uur, en dat je daarna nog een
kwartier de tijd hebt om het geheel af te maken. Hij was zodanig in de war dat
hij twee talen door elkaar heen gooide. Zijn teamleider kwam erbij om te
vertellen dat dit toch echt de regels waren en dat hij gewoonweg had verloren.
Het nog steeds niet begrijpend vroegen wij welke zet hij had kunnen/willen
spelen om de zwarte vrijpion van promotie af te houden. "Gewoon niks doen en
wachten", was het antwoord. "Maar meneer, als uw klok loopt zal u toch een keer
een zet moeten doen". "Nee, gewoon wachten." Gelukkig stond bondswedstrijdleider
Sebastiaan van Westerop vlak bij me en heeft het hem nog eens uitgelegd, maar we
konden praten als Brugman, hij wou het echt niet snappen. Wat moet je daar nou
mee, vroeg ik mezelf toen af. Het eerste wat ik toen heb gedaan, is de papieren
invullen zodat het punt voor onze kant genoteerd was. Verder zijn wij maar niet
meer op deze heer ingegaan, want dat had geen enkele zin meer.
We stonden weer op voorsprong, maar naar de enige overgebleven strijdkrachten
kijkend, moesten de witten wel heel rare capriolen uithalen om de winst, en dus
een gelijkspel voor hun team, uit handen te geven. Maar het geschiedde. Er was
eens een persoon die straal gewonnen stond, maar al zijn pluspionnen in de
uitverkoop deed, zodat er na lang strijden van beide kanten weinig meer
overbleef dan een gelijkspel. Louwe vond dit helemaal niet erg, want het betrof
zijn eigen tegenstander. Hij was zeer blij met het gedeelde punt, maar wat hij
niet wist was dat hij ook de teamoverwinning zo in de wacht had gesleept.
Een fantastisch resultaat voor dit viertal, want de eindstand was 2˝-
1˝. Met de vorige puntendeling tegen Lasker
nog in gedachten kom ik op drie matchpunten en zeven bordpunten.
Wil ik bij deze alle spelers bedanken voor hun getoonde inzet, en zeker Dirk en
Dirk, want zonder hun prima invalbeurt zou dit resultaat niet gehaald zijn.
Hopende dat bij de volgende wedstrijd de ziekenboeg weer leeg is, zie ik die
strijd met de aankomende tegenstanders vol verwachting tegemoet.
Kijk Uit 4 | (0000) | - | Aalsmeer 3 | (1421) | 2˝ - 1˝ |
Louwe Post | (0000) | - | Rob van Haaften | (1462) | ˝ - ˝ |
Dirk de Waal | (0000) | - | Tom van der Zee | (1567) | 0 - 1 |
Dirk Geels | (0000) | - | Amadshah Ebadi | (1467) | 1 - 0 |
Siebren Frolich | (0000) | - | Michael Bergkamp | (1191) | 1 - 0 |
Patrick de Koning