Kijk Uit 2 terug in de 3^e klasse NHSB

De Wijker Toren 5 - Kijk Uit 2    3 - 5

Donderdag 16 april 2009 - Eindelijk, na drie jaar in de kelders van de NHSB competitie gebungeld te hebben, is Kijk Uit 2 volgend seizoen weer terug in de derde klasse NHSB. Om niet afhankelijk te zijn van de wedstrijd tussen onze naaste concurrent Paard van Ree (die dezelfde avond moest spelen tegen Kennemer Combinatie 14, op papier een makkie voor Paard van Ree), moesten we minimaal gelijkspelen. Natuurlijk gingen we uit van een overwinning en wel met ongeveer 6 - 2 (liefst 8 - 0 om in stijl af te sluiten tegen de hekkesluiter De Wijker Toren 5).
Het werd echter 5 - 3 (ook genoeg), maar dit werd met alle nodige vuurvaste overnhandschoenen uit het vuur gesleept (op een gegeven ogenblik leken we te verliezen met 4½ - 3½ en dan was ondergetekende misschien uit pure ellende lid geworden van Schaakclub Santpoort, ook al zou dit zwaar hoogverraad zijn.

En nu het verslagje.

Özden Tuna (bord 6 - zwart)
Uw externe competitiewedstrijdverhalenverteller voor Kijk Uit 2 is dit seizoen (sinds december 2008 weliswaar, maar toch) tot op het bot gemotiveerd om zijn schaakkunsten weer zoveel mogelijk aan te scherpen, omdat hij weer helemaal into chess is. Waarom ga je anders met Patrick en de Vissers naar een Paasrapidschaaktoernooi in Moerkapelle, waar zoveel te beleven valt ?
Özden had zich voorgenomen eventueel passief spel van zijn tegenstander vanaf het begin af te straffen en hij hield woord. In een (het begint te vervelen langzamerhand) Scandinavier met 3. Dd6 (Bernstein variant) speelde wit heel passief d3 (i.p.v. d4) en sloot zijn witkleurige loper in (Le2 i.p.v. Lc4).
Zwart pakte ruimte op de damevleugel (a6, b5, c5) met een batterij van dame op c6 en loper op b7, gulzig kijkend naar het matveld op g2 achter het witte paard op f3. Na het invlechten van een penning van de witte pion op de d-lijn (witte dame erachter) door een zwarte toren op d8, was de stelling rijp voor een fout van wit en die kwam spoedig. Zwart zou minimaal de kwaliteit winnen, maar het werd een stuk en twee pionnen. Wit zag er geen heil meer in en gaf op na 26 zetten: 1-0
Zo, pappa liet zien hoe het moet, nog maar 7 bordpunten verwijderd van de 8-0.
Ondergetekende wil nog even vermelden dat zijn tegenstander (Herman Visser) een enorm vriendelijke, aimabele en correcte man was, die me hartelijk met een stevige handdruk feliciteerde.

Jaap Beekhuis (bord 7 - wit)
Jaap speelde tegen de immer vrolijke Ton Verdonkschot, ook zo een aimabele en zeer vriendelijke Wijkertoren man. Alhoewel zijn rating (1230) stukken lager was dan die van Jaap, ging hij heel goed mee met Jaap en nam uiteindelijk een remiseaanbod van Jaap aan in een lopereindspel met ongelijkkleurige lopers. Ondergetekende (maar hij zal het vast niet goed gezien hebben) dacht dat Ton wellicht gewonnen stond met een vrijpion op de h-lijn.
Jammer, geen 8-0, dan maar gaan voor 7½-½, ook best wel een redelijk aardige score.
Tussenstand 1½ - ½.

Wim Geels (bord 5 - wit)
Wim kreeg met wit Siciliaans tegen zich die hij beantwoordde met 3) Lc4. Helaas speelde hij mijns inziens een tikkeltje te passief en te voorzichtig en liet zwart gewoon komen. Uiteindelijk betekende een penning op de tweede rij materiaalverlies en einde partij.
Ondergetekende dacht vervolgens getuige te zijn van het feit dat Wim's tegenstander deze overwinning vierde als een persoonlijk kampioenschap.
Tussenstand 1½ - 1½
Het Wijkertorensyndroom begon weer op te komen, zoals een paar jaar terug. De stellingen bij Dick, Andries en Floor leken verloren; Jan stond een kwaliteit voor, dus een snelle eerste prognose betekende 3½ - 4½ verlies !!! Ondergetekende zat zwaar te balen en was al van plan volgend seizoen lid te worden van Santpoort.

De staartborden met Floor, Jaap en Özden scoorden 2 uit 3

Dick Wijker (bord 2 - zwart)
Dick is mijns inziens zijn vorm, die we van hem gewend zijn, gedeeltelijk kwijt. Waarbij hij vorige keer tegen Saende geluk had dat zijn tegenstander moeite had met rokaderegels, werd hij deze keer zonder pardon van het bord geschoven in een Owens verdediging ((1 e4 b6). Al in de opening moest hij een pion (of twee ?!) prijsgeven. De witte stukken aardstraalden door zijn inmiddels opengereten koningsvesting heen en toen hij vervolgens de kwaliteit moest weggeven, was het daarna snel gebeurd.
Tussenstand 1½ - 2½.

De pijnstillers, de life kiss en de AED konden er weer bijgehaald worden, want we leken in deze allerlaatste wedstrijd van een perfect seizoen ons kampioenschap alsnog te verknallen, gezien de eerdere snelle prognose bij Andries en Floor.

Ingmar Visser (bord 1 - wit)
Onze jeugdige kopman liet weer eens zien hoe het moet. Ik heb te weinig meegekregen van zijn partij, maar hij kwam in ieder geval de kwaliteit voor en zijn damevleugelpionnen begonnen op stoom te raken richting promotievelden. Toen hij een laatse ultieme zwarte koningsaanvalpoging met dame en paard had afgeslagen, kon dit punt worden bijgeschreven.
Tussenstand 2½ - 2½.

Nu begon er een fase van een kruisje slaan, headbangen op de muur en een kleedje uitrollen op het zachte tapijt van Bar Bodega richting Mekka. Onze gebeden werden gelukkig in al zijn vormen en manieren verhoord:

Floor Schoone (bord 8 - zwart)
Floor speelde tegen een tegenstander, die sinds lange tijd weer eens begonnen was met schaken. Net als Floor had hij ook weinig ritme, maar hij had wel een licht overwicht, waarbij Floor steeds verder, stapje bij stapje, met de rug tegen de muur gedrukt werd.
Geluk was, dat wit in enorme tijdnood was. Floor bood remise aan en terwijl zijn tegenstander beraadslaagde met een heel comite van teamgenoten om hem heen, tikte de tijd door en bleven er uiteindelijk nog een luttele 23 seconden over voor de laatste 4 of 5 zetten. Zijn clubgenoten praatten hem bijna door zijn vlag heen (jammer, bijna. Bijna betekent dus niet, net als in de Postbus 51 of SIRE radioreclame); paniek brak uit bij de witspeler en hij koos eieren voor zijn geld
3 - 3.

Dit halfje van Floor (geluk of niet) was van levensbelang om de wedstrijd veilig te stellen. Aannemende dat Jan Janssen aan bord 4 zijn partij zou winnen en Andries met kwaliteit achter zou verliezen, was de prognose een zwaarbevochten 4-4 (enigszins met het schaamrood op de kaken), ook genoeg voor het kampioenschap.
Waarom makkelijk doen als het zo moeilijk ook kan?

De kopborden met Jan, Andries en Dick (Ingmar liep ergens rond)

Maar toen, het wonder van Beverwijk. Nee, geen huilende Mariabeeldjes in Beverwijkse tuinen, maar de wederopstanding van...Andries Visser aan bord 3 met wit.
Om mat te voorkomen moest hij de kwaliteit geven en werd hij (zwart: dame en twee torens + pionnen; wit: dame, toren, witkleurige loper en pionnen) stapsgewijs met de rug tegen de muur gedrukt.
Maar toen gaf de zwarte dame (ik weet niet of het gedwongen was of gewoon een fout van Andries' tegenstander) de levensader op de e-lijn weg en kon Andries' witte dame en toren over de e-lijn binnenkomen (dit voelde volgens mij voor hem als een hemelvaart) en -samen met de loper op b5 het matnet rond de zwarte koning (die inmiddels vanuit rokadepositie weer naar e8 was gelopen) dichttrekken, gebruikmakend van de zwarte torens die hun koning voor de voeten liepen.

Tussenstand 4 -3 !!! We waren binnen.
De eerdergenoemde AED en andere EHBO-middelen konden eindelijk opgeborgen worden.

Jan Jansen (bord 4 - zwart)
Weer waren de superlatieven van toepassing; die ga ik hier niet herhalen. Voor wie wil weten, wat die ook alweer waren, verwijs ik diegene naar het vorige verslag van de wedstrijd tegen Saende.
Hij kwam de kwaliteit voor en belandde uiteindelijk in een eindspel met zwarte dame en toren tegen witte dame en loper.
Hij verzuimde echter een ventieltje te maken voor zijn koning, waardoor hij steeds rekening moest houden met een mat achter de paaltjes dreiging. Uiteindelijk speelde de topscorer van ons tweede team het spel uit en behield zijn 100% score (6 uit 6).

Eindstand 5 - 3.

Tsja, de boog kan natuurlijk niet altijd gespannen zijn, maar toch nog een enigszins fortuinlijke overwinning. Gefeliciteerd allemaal en volgend seizoen er tegenaan.

Tsja, achteraf bleek, dat we bij wijze van spreken thuis hadden kunnen blijven (of genieten van de koopavond op de Breestraat) en reglementair een 8-0 verlies nemen, omdat Paard van Ree met 4-4 gelijk had gespeeld tegen Kennemer Combinatie 14.
Dus uiteindelijk de competitie -behalve met maximaal aantal matchpunten- ook afgesloten met een voorsprong van 3 matchpunten op Paard van Ree (Hup, Kijk Uit !!!).

Özden Tuna