De strandjutters van poule 3D broederlijk gelijk

Kijk Uit 2 - Chess Society Zandvoort 2    4 - 4

Vrijdag 8 januari 2010 - Na de ongelukkige nederlaag in ronde 3 tegen De Vennep 2 (3½ - 4½), moesten we in het nieuwe jaar aantreden tegen onze collega-kustbewoners uit Zandvoort. Onder Siberische omstandigheden (de verwarming in ons clubgebouw was niet opgewassen tegen de kou van dit jaar) en met een raar begin van het jaar (sneeuw, files tot diep in de nacht in Amsterdam en omstreken) begonnen we met frisse (letterlijk en figuurlijk) moed aan deze partij.

Na drie ronden is er nog steeds een brede degradatiezone in de poule, waaruit alleen Hoofddorp (als koploper) en in mindere mate Aalsmeer 2 zich los gemaakt hebben. Zaak was dus om te winnen.

De kopborden waren als eerste klaar met snelle remises.
Aan bord 1 speelde Ingmar met zwart tegen een exact 1400 speler. "Ins taschen" zou je zeggen, maar niets is minder waar. Waar Ingmar bijvoorbeeld wint van een dik 1700 speler van De Uil, kreeg hij de remise in de schoot toegeworpen bij een pion achterstand (pion op e7 weggegeven !!!).
Ingmar kwam slecht uit de opening (als hij hierop wat meer werkt, dan wordt mijns inziens Ingmar helemaal een schaakmonster, want die potentie heeft hij wel) en verloor dus een pion. Maar zijn tegenstander vond de stelling verder onduidelijk (terwijl hij een pion voor stond in verder een florissante stand; kennelijk toch iets teveel ontzag voor Ingmar qua rating). Ingmar mocht van mij de remise aannemen. ½ -½.

Aan bord 2 speelde ondergetekende een rare en snelle partij met wit, waarin hij opbokste tegen een zgn De Leeuw (1. e4 d6 2. d4 Pd7 3. Pc3 c6 4. f4 Dc7) volgens zeggen van de tegenstander. Het lijkt mij meer iets van Moderne Verdediging, maar ik laat de conclusie hierover over aan de experts.
Na 17 zetten was een zetherhaling bereikt: de witte koning was lang gerokeerd en had een actieve toren op de d-lijn met een zwarte koning 'trapped' op e8 (witte dame op g3 stond te trappelen om deze te bezoeken op e5 zodra zwart dat zou toelaten. Zwart daarentegen had op dat moment een duidelijkere aanval op de witte koningsstelling met dame en loperpaar. Wit wilde de gevaarlijke witveldige loper van zwart op e6 neutraliseren/ruilen en zwart liep er telkens voor weg: 1 - 1.
Tijdens de welkomstspeech leek het alsof ik nerveus was, maar achteraf bleek het te liggen aan het feit dat ik te dun gekleed was; toen ik tijdens de laatste fase van mijn partij mijn jas aantrok, kwam ik onmiddelijk weer op temperatuur en kon ik helderder nadenken.

Aan bord 3 speelde Jan met zwart een soort van Konings-Indische partij. In de vorige rondes leed Jan, onze 'Bomber' van vorig seizoen, een aantal nederlagen, volgens eigen zeggen door enorme drukte op het werk, waardoor hij vaak moe achter het bord zat. Deze eindejaarsdrukte zou begin 2010 over moeten zijn. In ieder geval leverde hij nu een keurige remise af tegen een 1700+ speler.
Hopelijk heeft de Kerstbreak hem goed gedaan en gaat hij in de laatste drie ronden zijn ware aard laten zien. 1½ - 1½.

Jan Jansen, Andries Visser, Dick Wijker en Jan Geus in actie tegen Chess Society

En wie was de volgende ook alweer in de aanvankelijke remiseregen ? Volgens mij was dat Dick Wijker aan bord 6; hij kreeg het Siciliaans tegen zich. Voorzover ik de partij heb kunnen volgen, kreeg Dick een actieve stelling tegen de zwarte koning die in het midden stond; zwart had wel een pionnenstormpje (eerder een matige wind mijns inziens) op h5 en g5, maar dit leek weinig om het lijf te hebben. Dick vroeg mij of hij remise mocht aanbieden; ach waarom niet dacht ik, die kan er ook wel bij in de rij, alhoewel Dick mijns inziens nog steeds een betere stelling had, maar zijn tegenstander weigerde.
Plotsklaps offerde Dick de kwaliteit tegen twee pionnen (qua materiaal gelijk dus) en ging intuitief op koningsjacht; alhoewel de zwarte koning heen en weer moest rennen voor zijn leven in het midden van het bord, zat er niet meer in dan zetherhaling.
In ieder geval was ik als teamleider content om te zien dat Dick steeds meer de schroom van zich afwerpt en beter gaat spelen: 2 - 2.

Aan bord 8 speelde Paul met wit een eindspel met veel pionnen en alleen nog de zware stukken op het bord. Na ruil van een van de torenkoppels (en ook de dames? - dit kan ik me even niet herinneren) werd op eigen houtje (maar in dit geval terecht) besloten tot remise.
Als teamleider wil ik benadrukken, ook al is remise evident, dat men even snel (voor minimaal de formaliteit) overlegt met de teamleider (algemene oproep). 2½ - 2½.

De 8 remises werden niet behaald by the way:
Aan bord 4 speelde Andries met wit tegen een 1374 speler, net als zijn zoon tegen een speler met een way lagere rating dan hijzelf. Helaas verloor hij deze pot. Dit doet mij bijna denken alsof vader en zoon thuis hebben afgesproken om samen voor deze wedstrijd een vormverlies te lijden.
Aanvankelijk had Andries een aanval die niet direct door leek te slaan, maar naar eigen zeggen had zijn tegenstander zomaar een pionzet, waardoor er allerlei wegen geopend werden naar Andries' koning, die - laten we eerlijk wezen - met een prachtige aanval onder de voet werd gelopen. 2½ - 3½.

Jaap Beekhuis behaalde als enige een overwinning

Tsja, dit was een onverwachte kink in de kabel, maar gelukkig stond Jaap aan bord 7 (tegen een 1437 speelster) overwegend met zwart in een eindspel met dame, toren en loper. Jaap had de open e- en f-lijn bezet met zijn zware stukken en kwam daarna met zijn dame de witte stelling binnen. Hij won na torenruil de witte loper door een voorbeeld van klassieke overbelasting van de witte dame (tegelijk de toren en de loper dekken was ook voor haar teveel).
Jaap speelde het verder kundig uit; vermeldenswaardig was dat zijn tegenstandster er op attendeerde om zijn klok in te drukken, iets dat Jaap waarschijnlijk steeds vergeet naarmate de partij vordert (vermoeidheid moet 't zijn). In ieder geval wil ik Jaap weer enorm bedanken voor zijn cruciale bijdrage. 3½ - 3½.

Toen waren alle ogen gericht op de climax van deze thriller/hoofdpijnwedstrijd, namelijk Jan Geus met zwart die Hollands opende. Het werd een zinderende partij waarin men over en weer kansen miste. Jan verloor een pion op g6, maar hij had voorsprong in tijd en zijn loperpaar op g7 en h7 schermden zijn koning goed af.
In de absolute tijdnoodsfase miste Jan een regelrechte materiaalwinst op zet 53 (... Txd7), waardoor de witte toren op g6 "en prise" staat door wegvallen van zijn beschermheer/dier, het paard op d7.
Uiteindelijk ontstond een stelling (volgens mij won Jan de pion nog terug) met twee zwarte torens tegen een dame en enkele pionnen ieder (2 of 3), waarbij wit een vrijpion op de a-lijn had. Deze was echter geen partij tegen de krachtig verbonden torens van Jan. 4 - 4.
Hulde voor Jan, dat hij - ondanks zijn momentele conditie - toch heeft besloten om te spelen voor het team en toch zijn bijdrage heeft geleverd aan het gelijkspel.

Voor de volgende wedstrijd verwacht ik meer van mezelf (in ieder geval warmer kleden; dit hielp de volgende dag in mijn partij op het Kennemer Open tegen Klaas Been die ik won met zwart na 70 zetten) en van de Fishermen (ik moest als (chess)Friend van hen bijna een traantje laten vanwege het feit dat ze qua rating speelden tegen way zwakkere tegenstanders). Hopelijk hadden we alledrie enkel last van een incidentele off-day.

Gedetailleerde uitslagen

Teamleider Özden Tuna