Dinsdag 16 februari 2010 - Op dinsdagavond togen we met zeven
teamleden naar H.W.P. in Haarlem om de degradatiewedstrijd tegen H.W.P. 7 (na
deze avond door mij omgedoopt tot Het Woeste Paard 7) te spelen, die op dat
moment laatste stonden met twee matchpunten tegen Kijk Uit 2, die er drie had.
Ingmar en Jaap waren verhinderd en voor hen in de plaats vielen Ulbe en Guido
(de Waal) in.
Vorige week had Jan Geus al vooruit gespeeld aan bord 1 tegen onze dubbelspion
Willem de Ruig en dit werd een enigszins teleurstellende remise (waarbij Willem
volgens mij zelfs nog op winst kon spelen).
Zoals uit de titel van dit stukje af te leiden valt, werd deze wedstrijd een nederlaag met de duidelijke cijfers 2 - 6. Hierdoor staan we nu stijf onderaan met nog twee wedstrijden voor de boeg die gewonnen moeten (tegen Kennemer Combinatie 11 en tegen de nu huidige koploper Hoofddorp 1).
Ik heb gemerkt, dat een aantal spelers de mentale omslag naar een
killersmentaliteit, om een winst uit het vuur te kunnen slepen, nog niet gemaakt
heeft. Sommigen kregen rillingen op de rug als ze hoorden tegen wie ze moesten
spelen (o, die is best sterk / o, daar heb ik nog van verloren laatst etc.)
i.p.v. met frisse moed (bijv. ‘die pak ik terug’) er tegenaan te gaan.
Dit zal moeten veranderen om ons staande te kunnen houden in de derde klasse en
zelfs voor het kampioenschap te kunnen spelen, want die potentie hebben we wel
(als je bijv. bedenkt dat onze enige winst tegen Aalsmeer 2 was (4˝
- 3˝_, die op 15 februari jl. gewonnen hebben van de koploper Hoofddorp 1 (met
de duidelijke cijfers 5˝ - 2˝).
Verder zal door een paar spelers geschaafd moeten worden aan algemene gouden
schaakregels en algemene openingskennis, want m.i. is de kennis en ook variatie
hierin iets aan de magere kant.
Dan nu een kort verslag:
Aan bord 8 speelde Paul Koper met zwart en kreeg het Schots tegen zich (1 e4 e5 2 Pf3 Pc6 3 d4 exd4 4 Pxd4). Helaas speelde hij hier met zwart bijv. geen gezonde ontwikkelingszet zoals 4… Lc5 en dan 5 Le3 Df6 6 c3 Pe7 etc. en dan vervolgens rokeren met prettige stelling, allemaal theorie tot hier. Maar in plaats van bijv. 4… Lc5 ruilde hij foutief paarden op d4, waarna de witte dame oppermachtig in het centrum werd. Vervolgens bestookte wit de zwarte koning die niet tijdig kon rokeren door het tempoverlies, veroorzaakt door de paardenruil op d4. Hij verloor snel een stuk en de partij was vrij snel afgelopen.
Aan bord 3 speelde Jan Jansen met wit en bokste op tegen een Grünfeld-Indisch
geloof ik. Ik heb niet zoveel van de partijen kunnen zien. Bij Jan zag ik in
eerste instantie een prima aanvalspartij van zijn zijde, waarbij hij met een van
de torens binnen kwam rollen over de b-lijn. Hij won en passant een pion en
kreeg een vrijpion op de a-lijn. Helaas werd hij m.i. te gulzig (e-pion
meepakken) en vergat hij de verdediging van de koning; het was voortdurend
oppassen op mat achter de paaltjes en een tijdig ventiel (g3 of h3) was zeer
wenselijk geweest; dit gebeurde echter niet en - nadat één torenpaar was
afgeruild en ieder nog een dame en toren + pionnen hadden (Jan nog steeds een
vrijpion op de a-lijn en dus normaliter gewonnen)- middels een lepe combinatie
zal ik het maar noemen, haalde zwart via een dubbele aanval met zijn dame op
witte koning en toren de witte toren op e7 op.
Een abrupt en dramatisch einde van een partij, dat zo mooi leek te gaan.
Aan bord 5 speelde een van onze invallers Ulbe met wit en kreeg de Siciliaan
tegen zich; hij behandelde dit zeer passief met o.a. d3 en c3 en groef –m.i.
totaal onnodig- zijn dame in op b1 (“Help, ik stik in de boezem van de witte
dame” zei de witte toren op a1) samen met een loper op c2, waarbij de
zwartveldige loper nog op c1 stond. Hij won een stuk, maar verzuimde de zwarte
loper op f5 tijdig weg te jagen met Ph4 om de druk op pion d3 weg te nemen.
Even later moest hij het stuk noodgedwongen teruggegeven en werd hij nog verder
weggedrukt na ruil van de zware stukken en een paar lichte stukken. Een
doorgebroken zwarte pion van zwart was de beul.
Aan bord 4 speelde Andries met zwart Siciliaans. Van zijn partij heb ik het minst meegekregen, o.a. vanwege het feit dat hij diep voorover gebogen over zijn bord hing. Bij Andries weet je dan dat het zwaar weer is. Ik keek even naar de stelling en m.i. was het een ondoorgrondelijke jungle, waaraan geen touw vast te knopen viel. Op een gegeven ogenblik wilde hij forceren, maar kreeg vrij snel de rekening hiervoor gepresenteerd.
Aan bord 7 speelde onze andere invaller Guido de Waal met wit. Hij kreeg m.i. een overwegende stelling, waarbij zwart enigszins gedrongen stond. Helaas maakte Guido een fout in zijn berekening, uiteindelijk resulterend in dame eindspel met 2/3 pionnen achter. Uiteindelijk plaatste zwart een dameruil en was het over en sluiten.
Aan bord 2 speelde Dick met zwart tegen Frits Welling (ik had borden geruild met Dick in de verwachting dat een van de topborden van H.W.P. 7 plaats zou nemen op bord 6) een typische Dick variant van het Italiaans, waarbij kennelijk zwart een pion moet weggeven. Ik snap deze variant in ieder geval niet, belangrijkste is echter dat Dick het snapt. Uiteindelijk had zwart twee torens tegen wit een toren + loper en paard (+ ieder wat pionnen). Er bleek uiteindelijk besloten te zijn tot remise hoorde ik later.
Als laatste was ik als teamleider nog bezig met zwart tegen de zeer
sympathieke en uiterst beleefde Timo van de Veen. Ik zette mijn partij aardig op
over de open b-lijn en verkreeg een zeer prettige drukstelling. Ik speelde
echter onnodig de centrumopstoot e5 en i.p.v. wit verder te choken focuste ik
mij volledig op pionwinst op b2 (zelfs in het verre middenspel blijkt snel
pakken op b2 ook niet erg goed te zijn). Uiteindelijk hield ieder een toren en
twee paarden over en ik nog steeds mijn pion voorsprong (gedekte vrijpion op
c5). Helaas nam wit het initiatief daarna over en werd (door de eerdere onnodige
centrumopstoot via e7-e5) pion d6 een zorgenkind en wit loerde ook heimelijk op
pion f7 via zijn paard op g5, die dus opeens heel belangrijk werd.
Ik zag het lijk al drijven, dus gooide ik alles op de schwindel (lopen met mijn
c-pion naar de overkant, waar de zwarte dame al hoopvol wuifde). Wit had (moet
nog analyseren) moeten proberen de c pion op te halen, maar hij koos
uiteindelijk voor inslaan op f7 met de toren. Vervolgens was de zwarte vrijpion
ontsnapt en promoveerde tot dame. Dit betekende echter niet het einde, omdat
zwart (ondanks zwarte dame en paard tegen witte toren en paard) een gevaarlijke
vrijpion op –ik geloof de d-lijn- had.
In mijn laatste 10 minuten trok ik mijn dame terug naar de koning en ruilde deze
af tegen de witte toren en paard. Ik hield daarna nog net een pionnetje op de
h-lijn over (samen met mijn paard tegen een eenzame witte koning) om de winst te
verzekeren (eer gered).
Alle alarmbellen rinkelen nu en zoals gezegd zullen we nu alles op alles moeten zetten om behouden te blijven voor NHSB 3D, omdat we anders volgend jaar weer gezellig tegen onze goede vrienden van Wijker Toren 5 kunnen spelen (in hun nieuwe clublocatie).
Teamleider Özden Tuna