Weergaloos Kijk Uit 3 wint ook in Uitgeest

Lasker 1 - Kijk Uit 3     3 - 5

Vrijdag 20 november 2009 - De aanloop voor het duel tegen Lasker 1 was niet echt gelukkig te noemen, een dag van te voren was vaste bord 2 speler Sjef Rosier genoodzaakt af te zeggen, zodat de hele teamopstelling omgegooid moest worden. Gelukkig was Egbert Mulder bereid om in te vallen.
Op de heenreis waren de gebruikelijke Kijk Uit 3 capriolen weer te bewonderen. Wim Geels stond met auto bij de verkeerde kerk en de innerlijke tomtom van Louw Post weigerde dienst, zodat Louw met passagiers het Hoge Noorden ging verkennen. Eenmaal aangekomen in de nieuwe locatie van Lasker, een omgebouwde woonkamer die dienst doet als schaakzaal, was ons team meteen scherp want iedereen kwam redelijk de opening door.

	Gregory van den Ende zette de toon. Met zwart had hij voor tegenstander Willem van de Berg een hele lastige pion op c3 geposteerd. Willem, alles uit de kast halend om deze vervelende kwelgeest te elimineren, vergat zijn paard en het edele dier kon op stal. Daarna was het voor de goed spelende Gregory een koud kunstje om de druk sterk op te voeren en Willem gaf sportief op.
	Daarna was het Louw Post die de krakkemikkige koningsstelling van zijn tegenstander opblies. Daarvóór was het kielekiele geweest, na een pion achterstand te hebben weggepoetst kwam hij plots drie pionnen achter, maar de vechtlust van Louw werd beloond.
	Egbert Mulder zorgde voor euforie door 3 - 0 op het bord te noteren. Egbert, al snel in de partij met een pionnetje meer, won de enerverende strijd in het centrum.
	Floor Schoone ging in het eindspel tegen Jolanda Vos onderuit. Een eindspel met ieder zes pionnen en een toren werd door Jolanda een stuk adequater uitgespeeld. Floor, weliswaar met dubbelpion, kon het tempo dat hij had met een matdreiging op de laatste lijn niet uitbuiten.
	Daarna leken de punten wel een beetje vergeven voor Kijk Uit 3 want de standen op de andere borden was zorgelijk te noemen. Maar zie, Wim Winter zag zijn aanval op René Koens uitdoven en René kreeg plotseling het initiatief. Een bijna perfecte aanval van René op de koningsstelling kon Wim nog net met eeuwig schaak pareren.
	Guido de Waal, zeer sterk spelend in de openingsfase, won een vol stuk maar moest toezien hoe zijn sterke tegenstander pionnetje na pionnetje binnenhaalde. Guido verzuimde in mijn ogen de ontwikkeling van zijn toren op h8.  Daarna kreeg hij het te kwaad met een lastig doorgebroken pion op d6, en moest toezien hoe Cor Leijen toch nog de winst pakte.
	Het fenomeen Patrick de Koning zette de kroon op de avond. Onder de verbaasde blik van ondergetekende liet hij met een pion minder een giftige pion slaan. Patrick, zeer scherp spelend, won een volle toren. Daarna was het voor Jacques Pauwels onbegonnen werk. Hij probeerde nog even met pat weg te komen, maar in dat soort trucjes is Patrick specialist en de zege was binnen.

Patrick de Koning: een fenomeen

Op het enige bord dat nog bezig was zat Wim Geels te zwoegen. In een bizarre partij waarin Wim ondanks een achterstand van een toren toch nog wist te promoveren, kwamen beide heren remise overeen, wat het volgens mij in de verste verte niet was. Maar goed, Wim had de langste schaakpartij van zijn leven achter de rug en ook zijn tegenstander was niet meer helder.

Verder wil ik Lasker nog een compliment maken voor de gastvrije verzorging, de innerlijke mens werd daar zeker niet vergeten. Onder het genot van een aantal hapjes werd het een zeer gezellige avond.
Alles bij elkaar is dit een prachtige teamprestatie. En met mijn overtuiging dat succes talent voortbrengt en niet andersom, moet dit toch wel een heel mooi schaakseizoen worden.

Gedetailleerde uitslagen:

Teamleider Andries Visser