Vrijdag 10 februari 2011 - Ook in de vierde competitiewedstrijd van
het seizoen heeft het derde team een nederlaag moeten incasseren. Sterker nog,
net als de vorige wedstrijden werden de partijen met een 2 - 6 verlies
afgesloten. Onze tegenstander was het jeugdteam van Chesscool waarvan
verschillende spelertjes op hun knieën moeten zitten om bij de stukken te komen.
Bleek toch een maatje te groot voor ons team.
Enigszins verzwakt begonnen we wel aan de match. Kopman Patrick de Koning was
toegevoegd aan het tweede team, dat dezelfde avond thuis speelde.
In een volle speelzaal leek het meteen mis te gaan met Barry Broek, met een
foutief offer verspeelde hij een stuk. Maar Barry ging er eens goed voor zitten,
en de partij draaide. En Meneer Broek behaalde een knappe overwinning.
Peter Duijn had inmiddels al moeten opgeven. Zijn tegenstander had met ragfijn
spel de defensie van Peter ontmanteld.
Daarna gingen we in gestaag tempo de berg af..
Bij Wim Geels zag ik langzaam de damevleugel bezwijken. En Wim kon zijn
tegenstander een hand geven.
Peter Groeneweg had last van een vervelend paard. Het edele dier sprong vrolijk
door de stelling van Peter heen, hier en daar wat oppeuzelend. Dat liep dus niet
goed af.
Van Egbert Mulder hoorde ik alleen iets over een remiseaanbod.(ik zat net zelf
in de cruciale fase van mijn partij) maar waarschijnlijk ging zijn tegenstander
niet akkoord, want even later stond Egbert zonder punten.
Louw Post had met een paar vervelende pionnen te maken. Beiden hadden nog een
stuk. Maar een black out kostte Louw zijn knol. Dus ook die partij was uit..
Bij Sjef Rosier leek het lange tijd op remise uit te lopen, een toren loper
eindspel, maar door wat onduidelijkheden op het communicatieve vlak, verspeelde
hij de partij,.jammer.
René Koens zorgde voor een lichtpuntje. Al vrij snel stond hij een stuk voor,
breidde dat kleinood uit naar twee en besloot de partij winnend.
In onze volgende bondswedstrijd moet het dan maar gebeuren, want die hatelijke
nul moeten we van het bord spelen.
Andries Visser