De dwaze tovenaar van Kijk uit 3 en zijn wonderbaarlijke collega’s

De Uil 5 - Kijk Uit 3    1½ - 2½

Maandag 17 november 2014 - Eindelijk mag onze vierde klasse H hun eerste bondspartij spelen. Voor de Kijk Uiters betekende dat één lange weg naar Hillegom. Met onze chauffeur Paul Koper wist ik dat we goed terecht zouden komen, de twee medespelers die hij bij zich had waren invaller Dick Wolkers en ‘reserve’- captain Patrick de Koning. De vierde man, Floor Schoone, kwam direct vanuit zijn werk naar de speelhal naast de kerk.

Rond de klok van acht uur bleek dat ze daar hetzelfde euvel hadden als bij ons in IJmuiden op de vrijdagavond, namelijk de jeugd. Die speelt bij hun dus ook op de clubavond. Geen probleem, zei ik tegen de aanvoerder van de Uil 5, zijn we gewend. Rond 20.15 uur konden we, na uitleg van het vernieuwde speeltempo, namelijk 100 minuten voor de hele partij + 10 seconden per zet(het zogenoemde Fischer(of is het Visser?)tempo) beginnen aan de klus.

Op papier leek het zo eenvoudig, qua rating dan, maar daar kwamen de Velsenaren niet door in de problemen. Nee, wel door verwisseling van de zetten, vermoeidheid, onoplettendheid?

Paul op bord 1 ondervond dat als eerste. Na een rustige opening wilde hij gaan rokeren, maar dan zou een aftrekschaak voldoende zijn om de Edele Vrouwe te verliezen. Dat was dus niet goed. Helaas maken ook schakers van zijn kaliber wel eens fouten, dus een paar zetten later toch maar rokeren, toch ook het aftrekschaak, dus ook, dat is pech, de Vrouwe toch nog weg, en met deze tegenslag ook meteen de partij weg. Helaas voor ons 1-0 achter en een gedesillusioneerde Paul.

Op dat moment stond Floor op bord 4 twee pionnen achter, Dick op bord 2 nog gelijk en ikzelf op het 3e bord 2 pionnen voor. Als het zo zou blijven zouden de punten dus in Hillegom blijven, en dat zou een zure nederlaag voor onze delegatie uit Velsen betekenen. Gelukkig hadden mijn collega schakers aan één tik van mijn toverstaf genoeg om te weten wat ze moesten doen; doorgaan tot het uiterste. Naarmate de tijd verstreek zag ik Floor zijn stelling steeds minder flo(o)rissant worden, bij Dick en zijn rivaal kwamen de vrijpionnen niet verder door ongelijke lopers en ik had inmiddels een paard geofferd tegen 2 pionnen, dus had ik er vier plus de aanval tegen een paard. Bij onze zwartspelers Dick en Floor kwam het eindspel al vrij snel in zicht, één blik van mij op het laatste bord en ik kon niet anders dan het trekken van een beteuterd grauw gezicht.

Op het 2e bord beide heren nog vier pionnen en een loper, en op het vierde beide nog vijf pionnen maar daar had de witspeler nog de beschikking over een edel Ros. Floor dreigde dan ook de partij op te geven, maar besloot in al zijn wijsheid (gelukkig) nog even door te spelen. Bord 3 was op dat moment redelijk goed gevuld met nog steeds vier pionnen tegen een paard. Door de vele mogelijkheden die wit nu had besloot Patrick om nog maar een toren te offeren om daarna mat in twee te zetten of de zwarte Edele Vrouwe + licht stuk te verschalken. Tja, dat dacht hij.

Dick moest op dat moment berusten in remise, meer was voor beide spelers niet haalbaar: 1½-½. Floor en Patrick hadden dus de opdracht om samen minimaal anderhalf punt te halen. Jaja……

Zelf had ik even tijd om naar de partij van mijn teamgenoot te kijken, en het verbijsterde ons dat zijn opponent met koning en paard richting de c-en d-lijn trok, terwijl Floor een vrijpion had op de h-lijn?? Uiteindelijk stond het witte paard zo slecht dat de vrijpion ten alle tijden kon promoveren, wat een paar zetten later ook de onverwachte winst betekende voor zwart! 1½-1½
Alleen dus nog de tovenaar van het 3e over die zichzelf totaal dwaas had gemaakt door zijn in mist gehulde verkeerde torenoffer. Toch met de Edele Vrouwe en de laatste toren is hij aan blijven vallen. En met een pion op de 6e rij kon hij de zwarte koning d.m.v. schaak blijven zetten dwingen de verkeerde kant op te gaan, zodat hij belandde tussen zijn eigen ‘overtallige ‘stukken op de achterste rij. Daarna was het mat in twee maar de dwaze tovenaar zag even niets meer, behalve dan dat zijn wit-lijnige loper een uitstekende verdediger was maar ook nooit meer bij de aanval betrokken kon raken. Uiteindelijk, na een slok of drie? geestverrijkend vocht naar binnen gewerkt te hebben begonnen de uitbalans zijnde dwaze maar o zo mysterieuze hersenkronkels weer te werken, hij dronk, zag en overwon. Toch nog gewonnen 1½ – 2½!!

Met dank aan het doorzettingsvermogen van Floor, de invalbeurt van Dick en de rijvaardigheid van Paul, schrijf ik dit verslag tijdens de 8e ronde van het herfstveteranenkampioenschap 2014. De volgende ronde spelen we thuis, op 12 december, samen met onze collega’s van het 5de team. Helaas ben ik zelf dan verhindert. Aan de captain Andries Visser dan de taak om de matchpunten in eigen huis te houden. Nog veel schaakplezier gewenst!

Voor gedetailleerde uitslagen en de stand zie de NHSB site.

Namens het derde team, jullie plaatsvervangend captain Patrick de Koning