Ron Faber (rechts) beleefde een schaakdrama tegen Willem Spaan
Ruim veertig vijftigplussers uit alle delen van Noord-Holland zijn afgelopen
woensdag 26 september naar de Eksterlaan in IJmuiden afgereisd, om daar hun
schaakkunsten te vertonen en de nodige punten bijeen te sprokkelen. Het toernooi
vindt plaats over zes woensdagen, waarin de veteranen in drie groepen spelen A,
B en C en waaruit groep A uiteindelijk de 'NHSB herfstkampioen bij de veteranen'
te voorschijn moet komen.
Maar dat neemt niet weg dat de strijd in de groepen B en C niet spannend zijn,
want uiteindelijk mag je, als je kampioen wordt in een van deze groepen, het
volgend jaar naar een hogere groep promoveren. En er zijn natuurlijk altijd nog
genoeg prijzen te winnen.
Om ongeveer een uur 's middags opende toernooidirecteur André Kunst het
schaakspektakel, daarna begonnen de schakers aan hun vertrouwde spelletje.
De hersenen draaiden op dat moment op volle toeren, ook al was de verleiding van
een middagdutje op dit moment van de dag levensgroot aanwezig. Misschien was
deze verleiding er wel de oorzaak van dat sommige schakers in grote tijdnood
terecht waren gekomen.
Ron Faber (rechts) beleefde een schaakdrama tegen Willem Spaan
Maar in tijdnood worden de ruggen gerecht, het hoofd kleurt donkerrood en worden
de wonderbaarlijkste ontsnappingen op het bord vaak nog gevonden.
In de stelling van Frits Welling (HWP Haarlem) tegen Jan Sinnige
(de Wijker Toren) was echter geen ontsnappingsroute meer te vinden. In hevige
tijdnood moest Frits constateren dat Jan een ondekbaar mat had gecreëerd. Ook
Carel Kuip (HWP Haarlem), gepromoveerd naar groep B, had het maar moeilijk
met de tijd en kon zijn tegenstander Herbert v.d. Splinter (Koedijk) de
eerste punten bijschrijven.
Voor een grote verrassing leek Jan Geus (Kijk Uit) te zorgen door het de
herfstkampioen van vorig jaar Jan van Dorsselaer (Heemstede) zeer lastig
te maken. Echter, de partij verzandde in een herhaling van zetten, remise
derhalve.
Het schaakdrama van de dag beleefde Ron Faber (de Wijker Toren). In
remisestelling na vier uur schaken en beide spelers met nog enkele secondes op
de klok, gaf hij zijn toren pardoes weg. Tegenstander Willem Spaan
(Volewijckers), waarschijnlijk ook beduusd over dit voorval, mompelde nog iets
in de trant van 'dat het hem ook had kunnen overkomen’.
Andries Visser